Plutarch, Λύσανδρος, chapter 6

(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 6)

ὁ δὲ τούτουσ τε τῷ Καλλικρατίδᾳ δυσμενεστέρουσ ἐποίει ἔτι μᾶλλον, καὶ τῶν ὑπὸ Κύρου χρημάτων αὐτῷ δεδομένων εἰσ τὸ ναυτικὸν τὰ περιόντα πάλιν εἰσ Σάρδεισ ἀνέπεμψεν, αὐτὸν αἰτεῖν, εἰ βούλοιτο, τὸν Καλλικρατίδαν καὶ σκοπεῖν ὅπωσ θρέψοι τοὺσ στρατιώτασ κελεύσασ. τέλοσ δὲ ἀποπλέων ἐμαρτύρατο πρὸσ αὐτὸν ὅτι θαλασσοκρατοῦν τὸ ναυτικὸν παραδίδωσιν.

"λαβὼν ἐν ἀριστερᾷ Σάμον καὶ περιπλεύσασ εἰσ Μίλητον ἐκεῖ μοι παράδοσ τὰσ τριήρεισ· "δεδιέναι γὰρ οὐ χρὴ παραπλέοντασ ἡμᾶσ τοὺσ ἐν Σάμῳ πολεμίουσ, εἰ θαλασσοκρατοῦμεν. πρὸσ ταῦτα εἰπὼν ὁ Λύσανδροσ ὅτι οὐκ αὐτόσ, ἀλλ’ ἐκεῖνοσ ἄρχοι τῶν νεῶν, ἀπέπλευσεν εἰσ Πελοπόννησον, ἐν πολλῇ τὸν Καλλικρατίδαν ἀπορία καταλιπών.

οὔτε γὰρ οἴκοθεν ἀφῖκτο χρήματα κομίζων, οὔτε τὰσ πόλεισ ἀργυρολογεῖν καὶ βιάζεσθαι μοχθηρὰ πραττούσασ ὑπέμεινε. λοιπὸν οὖν ἦν ἐπὶ θύρασ ἰόντα τῶν βασιλέωσ στρατηγῶν, ὥσπερ Λύσανδροσ, αἰτεῖν·

πρὸσ ὃ πάντων ἀφυέστατοσ ἐτύγχανεν, ἀνὴρ ἐλευθέριοσ καὶ μεγαλόφρων, καὶ πᾶσαν ὑφ’ Ἑλλήνων ἧτταν Ἕλλησιν ἡγούμενοσ εὐπρεπεστέραν εἶναι τοῦ κολακεύειν καὶ φοιτᾶν ἐπὶ θύρασ ἀνθρώπων βαρβάρων, πολὺ χρυσίον, ἄλλο δ’ οὐδὲν καλὸν ἐχόντων. ἐκβιαζόμενοσ δὲ ὑπὸ τῆσ ἀπορίασ, ἀναβὰσ εἰσ Λυδίαν εὐθὺσ ἐπορεύετο εἰσ τὴν οἰκίαν τοῦ Κύρου, καὶ φράζειν προσέταξεν ὅτι Καλλικρατίδασ ὁ ναύαρχοσ ἥκει διαλεχθῆναι βουλόμενοσ αὐτῷ. "ἀλλ’ οὐ σχολὴ νῦν, ὦ ξένε, Κύρῳ·

"δεινόν· "αὐτοῦ γὰρ ἑστὼσ ἀναμενῶ, μέχρι πίῃ. τότε μὲν οὖν δόξασ ἀγροῖκόσ τισ εἶναι καὶ καταγελασθεὶσ ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἀπῆλθεν·

ὀμνύων δὲ πρὸσ τοὺσ παρόντασ ἦ μήν, ὅταν πρῶτον εἰσ Σπάρτην παραγένηται, πάντα ποιήσειν ὑπὲρ τοῦ διαλυθῆναι τοὺσ Ἕλληνασ, ὡσ φοβεροὶ τοῖσ βαρβάροισ εἰε͂ν αὐτοὶ καὶ παύσαιντο τῆσ ἐκείνων ἐπ’ ἀλλήλουσ δεόμενοι δυνάμεωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION