헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Λψσανδέ02́

(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 2)

λέγεται δὲ ὁ Λυσάνδρου πατὴρ Ἀριστόκλειτοσ οἰκίασ μὲν οὐ γενέσθαι βασιλικῆσ, ἄλλωσ δὲ γένουσ εἶναι τοῦ τῶν Ἡρακλειδῶν. ἐτράφη δὲ ὁ Λύσανδροσ ἐν πενίᾳ, καὶ παρέσχεν ἑαυτὸν εὔτακτον, ὡσ εἴ τισ ἄλλοσ, πρὸσ τοὺσ ἐθισμοὺσ καὶ ἀνδρώδη καὶ κρείττονα πάσησ ἡδονῆσ, πλὴν εἴ τινα τιμωμένοισ καὶ κατορθοῦσιν αἱ καλαὶ πράξεισ ἐπιφέρουσι. ταύτησ δὲ οὐκ αἰσχρόν ἐστιν ἡττᾶσθαι τοὺσ νέουσ ἐν Σπάρτῃ. βούλονται γὰρ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ πάσχειν τι τοὺσ παῖδασ αὐτῶν πρὸσ δόξαν, ἀλγυνομένουσ τε τοῖσ ψόγοισ καὶ μεγαλυνομένουσ ὑπὸ τῶν ἐπαίνων·

ὁ δὲ ἀπαθὴσ καὶ ἀκίνητοσ ἐν τούτοισ ὡσ ἀφιλότιμοσ πρὸσ ἀρετὴν καὶ ἀργὸσ καταφρονεῖται. τὸ μὲν οὖν φιλότιμον αὐτῷ καὶ φιλόνεικον ἐκ τῆσ Λακωνικῆσ παρέμεινε παιδείασ ἐγγενόμενον, καὶ οὐδέν τι μέγα χρὴ τὴν φύσιν ἐν τούτοισ αἰτιᾶσθαι· θεραπευτικὸσ δὲ τῶν δυνατῶν μᾶλλον ἢ κατὰ Σπαρτιάτην φύσει δοκεῖ γενέσθαι, καὶ βάροσ ἐξουσίασ διὰ χρείαν ἐνεγκεῖν εὔκολοσ·

ὃ πολιτικῆσ δεινότητοσ οὐ μικρὸν ἔνιοι πολοῦνται μέροσ. Ἀριστοτέλησ δὲ τὰσ μεγάλασ φύσεισ ἀποφαίνων μελαγχολικάσ, ὡσ τὴν Σωκράτουσ καὶ Πλάτωνοσ καὶ Ἡρακλέουσ, ἱστορεῖ καὶ Λύσανδρον οὐκ εὐθύσ, ἀλλὰ πρεσβύτερον ὄντα τῇ μελαγχολίᾳ περιπεσεῖν. ἴδιον δὲ αὐτοῦ μάλιστα τὸ καλῶσ πενίαν φέροντα, καὶ μηδαμοῦ κρατηθέντα μηδὲ διαφθαρέντα χρήμασιν αὐτόν, ἐμπλῆσαι τὴν πατρίδα πλούτου καὶ φιλοπλουτίασ καὶ παῦσαι θαυμαζομένην ἐπὶ τῷ μὴ θαυμάζειν πλοῦτον, εἰσάγοντα χρυσίου καὶ ἀργυρίου πλῆθοσ μετὰ τὸν Ἀττικὸν πόλεμον, ἑαυτῷ δὲ μηδεμίαν δραχμὴν ὑπολειπόμενον.

Διονυσίου δὲ τοῦ τυράννου πέμψαντοσ αὐτοῦ ταῖσ θυγατράσι πολυτελῆ χιτώνια τῶν Σικελῶν, οὐκ ἔλαβεν, εἰπὼν φοβεῖσθαι μὴ διὰ ταῦτα μᾶλλον αἰσχραὶ φανῶσιν.

ἀλλ’ ὀλίγον ὕστερον πρὸσ τὸν αὐτὸν τύραννον ἐκ τῆσ αὐτῆσ πόλεωσ ἀποσταλεὶσ πρεσβευτήσ, προσπέμψαντοσ αὐτῷ δύο στολὰσ ἐκείνου καὶ κελεύσαντοσ ἣν βούλεται τούτων ἑλόμενον τῇ θυγατρὶ κομίζειν, αὐτὴν ἐκείνην ἔφη βέλτιον αἱρήσεσθαι, καὶ λαβὼν ἀμφοτέρασ ἀπῆλθεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Λύσανδρος, chapter 2

(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION