- 텍스트

Plutarch, De superstitione, section 11

(플루타르코스, De superstitione, section 11)

ἆρ οὖν τὸ μὲν λέγειν τὰ φαῦλα περὶ τῶν θεῶν ἀνόσιον, τὸ δὲ δοξάζειν οὐκ ἀνόσιον·? ἢ καὶ τὴν φωνὴν ἄτοπον ἡ: δόξα ποιεῖ τοῦ βλασφημοῦντος· καὶ γὰρ ἡμεῖς τὴν βλασφημίαν ὅτι δυσμενείας σημεῖόν ἐστι προβαλλόμεθα, καὶ τοὺς κακῶς ἡμᾶς λέγοντας ἐχθροὺς νομίζομεν ὡς καὶ κακῶς φρονοῦντας, ὁρᾷς δ οἱᾶ περὶ τῶν θεῶν οἱ δεισιδαίμονες φρονοῦσιν, ἐμπλήκτους ἀπίστους, εὐμεταβόλους τιμωρητικοὺς ὠμοὺς μικρολύπους ὑπολαμβάνοντες, ἐξ ὧν ἀνάγκη καὶ μισεῖν τὸν δεισιδαίμονα καὶ φοβεῖσθαι τοὺς θεούς. πῶς γὰρ οὐ μέλλει, τὰ μέγιστα τῶν κακῶν αὑτῷ δι ἐκείνους οἰόμενος γεγονέναι καὶ πάλιν γενήσεσθαι· μισῶν δὲ θεοὺς καὶ φοβούμενος ἐχθρός ἐστι.

καίτοι προσκυνεῖ γε καὶ θύει καὶ κάθηται πρὸς ἱεροῖς, καὶ οὐ θαυμαστόν ἐστι: "κάρα σείοντες. Φίλιππον, Χαιρέας Γάιον, ἀλλ ἕκαστος τούτων ἔλεγε παρακολουθῶν ἦ ς ἂν τισαίμην, εἴ μοι δύναμίς γε παρείη Οὐκ οἰέται θεοὺς εἶναι ὁ ἄθεος, ὁ δὲ δεισιδαίμων οὐ βούλεται, πιστεύει δ ἄκων φοβεῖται γὰρ ἀπιστεῖν.

καίτοι γ ὥσπερ: ὁ Τάνταλος ὑπεκδῦναι τὸν λίθον ἐπαιωρούμενον οὕτω καὶ οὗτος τὸν φόβον ὡς οὐχ ἧττον ὑπ αὐτοῦ, πιεζόμενος ἀγαπήσειεν ἄν, καὶ μακαρίσειε τὴν τοῦ ἀθέου διάθεσιν ὡς ἐλευθέριον.

νυνὶ δὲ τῷ μὲν ἀθέῳ δεισιδαιμονίας οὐδὲν μέτεστιν, ὁ δὲ δεισιδαίμων τῇ προαιρέσει ἄθεος ὢν ἀσθενέστερός ἐστιν ἢ ὥστε δοξάζειν περὶ θεῶν ὃ βούλεται.?

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION