헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεσυπερ́07́

(플루타르코스, De superstitione, section 7)

δυσφορῇ καὶ περιπαθῇ, πάντασ ἐπὶ τὴν τύχην καὶ τὸ αὐτόματον ἀπερειδομένου τοὺσ ὀδυρμοὺσ καὶ βοῶντοσ ὡσ οὐδὲν κατὰ δίκην οὐδ’ ἐκ προνοίασ ἀλλὰ πάντα συγκεχυμένωσ καὶ ἀκρίτωσ φέρεται καὶ ταράττεται τὰ τῶν ἀνθρώπων. οὐχ οὗτοσ ὁ τρόποσ, ἀλλ’ εἰ καὶ μικρότατον αὐτῷ κακόν τι συμπεπτωκόσ ἐστιν, ἄλλα κάθηται πάθη χαλεπὰ καὶ μεγάλα καὶ δυσαπάλλακτα τῇ λύπῃ προσοικοδομῶν, καὶ προσεμφορῶν αὑτῷ δείματα καὶ φόβουσ καὶ ὑποψίασ καὶ ταραχάσ, παντὶ θρήνῳ καὶ παντὶ στεναγμῷ καθαπτόμενοσ·

οὔτε γὰρ ἄνθρωπον οὔτε τύχην οὔτε καιρὸν οὔτε ἑαυτὸν ἀλλὰ πάντων τὸν θεὸν αἰτιᾶται, κἀκεῖθεν ἐπ’ αὐτὸν ἥκειν καὶ φέρεσθαι ῥεῦμα δαιμόνιον ἄτησ φησί, καὶ ὡσ οὐ δυστυχὴσ ὢν ἀλλὰ θεομισήσ τισ ἄνθρωποσ ὑπὸ τῶν θεῶν κολάζεσθαι καὶ δίκην διδόναι καὶ πάντα πάσχειν προσηκόντωσ δι’ αὑτὸν οἰέται.

ἄθεοσ ἐκλογίζεται καὶ ἀναμιμνῄσκεται πλησμονὰσ αὑτοῦ καὶ οἰνώσεισ καὶ ἀταξίασ περὶ δίαιταν ἢ κόπουσ ὑπερβάλλοντασ ἢ μεταβολὰσ ἀέρων ἀήθεισ καὶ τόπων, ἔπειτα προσκρούσασ ἐν πολιτείαισ καὶ περιπεσὼν ἀδοξίαισ πρὸσ ὄχλον ἢ διαβολαῖσ πρὸσ ἡγεμόνα τὴν αἰτίαν ἐξ αὑτοῦ καὶ τῶν·

περὶ αὑτὸν σκοπεῖ πῆ παρέβην;

τί δ’ ἔρεξα; τί μοι δέον οὐκ ἐτελέσθη; τῷ δὲ δεισιδαίμονι καὶ σώματοσ ἀρρωστία πᾶσα καὶ χρημάτων ἀποβολὴ καὶ τέκνων θάνατοι καὶ περὶ πολιτικὰσ πράξεισ δυσημερίαι καὶ ἀποτεύξεισ πληγαὶ θεοῦ καὶ προσβολαὶ δαίμονοσ λέγονται. ὅθεν οὐδὲ τολμᾷ βοηθεῖν οὐδὲ διαλύειν τὸ συμβεβηκὸσ οὐδὲ θεραπεύειν οὐδ’ ἀντιτάττεσθαι, μὴ δόξῃ θεομαχεῖν καὶ ἀντιτείνειν κολαζόμενοσ, ἀλλ’ ὠθεῖται μὲν ἔξω νοσοῦντοσ ὁ ἰατρόσ, ἀποκλείεται δὲ πενθοῦντοσ ὁ νουθετῶν καὶ παραμυθούμενοσ φιλόσοφοσ.

"ἄνθρωπε διδόναι δίκην, τὸν ἀσεβῆ , τὸν ἐπάρατον, τὸν θεοῖσ καὶ δαίμοσι μεμισημένον.

ἔστιν ἀνθρώπου μὴ πεπεισμένου θεοὺσ εἶναι λυπουμένου δ’ ἄλλωσ;

καὶ περιπαθοῦντοσ ἀπομάξαι δάκρυον, ἀποκεῖραι κόμην, ἀφελέσθαι τὸ ἱμάτιον τὸν δὲ δεισιδαίμονα πῶσ ἂν προσείποισ ἢ ποῦ βοηθήσεισ ; ἔξω κάθηται σακκίον ἔχων, καὶ περιεζωσμένοσ ῥάκεσι ῥυπαροῖσ πολλάκισ δὲ γυμνὸσ ἐν πηλῷ κυλινδούμενοσ ἐξαγορεύει τινὰσ ἁμαρτίασ αὑτοῦ καὶ πλημμελείασ, ὡσ τόδε φαγόντοσ ἢ πιόντοσ ἢ βαδίσαντοσ ὁδὸν ἣν οὐκ εἰά τὸ δαιμόνιον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De superstitione, section 7

(플루타르코스, De superstitione, section 7)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION