Plutarch, De fraterno amore, section 9

(플루타르코스, De fraterno amore, section 9)

μὴ τὴν νέμησιν τῶν πατρῴων, ὥσπερ ἕτεροι, λάβωμεν, ἀλλὰ τὴν ἔτι ζώντων ἁμαρτανομένην τῶν γονέων ἅμιλλαν καὶ ζηλοτυπίαν. οἱ μὲν γὰρ ἔφοροι, τοῦ Ἀγησιλάου τῶν ἀποδεικνυμένων ἀεὶ γερόντων ἑκάστῳ βοῦν ἀριστεῖον πέμποντοσ, ἐζημίωσαν αὐτὸν αἰτίαν ὑπειπόντεσ, ὅτι τοὺσ·

κοινοὺσ ἰδίουσ κτᾶται δημαγωγῶν καὶ χαριζόμενοσ·

υἱῷ δ’ ἄν τισ παραινέσειε θεραπεύειν γονεῖσ μὴ κτώμενον ἑαυτῷ μόνῳ μηδ’ εἰσ ἑαυτὸν ἀποστρέφοντα τὴν εὔνοιαν· ᾧ τρόπῳ πολλοὶ καταδημαγωγοῦσι τοὺσ ἀδελφούσ, εὐπρεπῆ πρόφασιν οὐ δικαίαν δὲ τῆσ πλεονεξίασ ταύτησ ἔχοντεσ.

τὸ γὰρ μέγιστον τῶν πατρῴων καὶ κάλλιστον ἀποστεροῦσιν αὐτούσ, τὴν εὔνοιαν, ἀνελευθέρωσ καὶ πανούργωσ ὑποτρέχοντεσ, ἐν καιρῷ ταῖσ ἐκείνων ἀσχολίαισ καὶ ἀγνοίαισ ἐπιτιθέμενοι καὶ μάλιστα παρέχοντεσ εὐτάκτουσ καὶ κατηκόουσ αὑτοὺσ καὶ σώφρονασ, ἐν οἷσ ἐκείνουσ ἁμαρτάνοντασ ἢ δοκοῦντασ ὁρῶσι.

ὑπουργίαισ δὲ καὶ χάρισι συνεισποιεῖν ἁμωσγέπωσ τὸν ἀδελφόν·

ἐλλείποντοσ δέ που, καιρὸν ἢ πρᾶξιν ἑτέραν ἢ τὴν φύσιν αἰτιᾶσθαι, ὡσ μᾶλλον πρὸσ ἄλλα χρησιμωτέραν καὶ σεμνοτέραν οὖσαν.

εὖ δ’ ἔχει καὶ τὸ τοῦ Ἀγαμέμνονοσ, ὡσ οὔτ’ ὄκνῳ εἴκων οὔτ’ ἀφραδίῃσι νόοιο, ἀλλ’ ἐμέ τ’ εἰσορόων καὶ ἐμὴν ποτιδέγμενοσ ὁρμήν κἀμοὶ τοῦτο παραδοὺσ τὸ καθῆκον. αὔξειν τοῦ πατρόσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION