헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεεσυξα

(플루타르코스, De esu carnium II, section 1)

ἀλλὰ σὺ μὲν ἐρωτᾷσ; τίνι λόγῳ Πυθαγόρασ ἀπείχετο σαρκοφαγίασ, ἐγὼ δὲ θαυμάζω καὶ τίνι πάθει καὶ ποίᾳ ψυχῇ ἢ λόγῳ ὁ πρῶτοσ ἄνθρωποσ ἥψατο φόνου στόματι καὶ τεθνηκότοσ ζῴου χείλεσι προσήψατο σαρκόσ· καὶ νεκρῶν σωμάτων καὶ ἑώλων προθέμενοσ τραπέζασ ὄψα καὶ τρυφὰσ καὶ προσέτι εἰπεῖν τὰ μικρὸν ἔμπροσθεν βρυχώμενα μέρη καὶ φθεγγόμενα καὶ κινούμενα καὶ βλέποντα·

ἑλκῶν ψαύουσαν ἀλλοτρίων καὶ τραυμάτων θανασίμων χυμοὺσ·

καὶ ἰχῶρασ ἀπολαμβάνουσαν.

εἱρ͂πον μὲν ῥινοί, κρέα δ’ ἀμφ’ ὀβελοῖσ ἐμεμύκει ὀπταλέα τε καὶ ὠμά, βοῶν δ’ ὣσ γίγνετο φωνὴ τοῦτο πλάσμα καὶ μῦθόσ ἐστι, τὸ δέ γε δεῖπνον ἀληθῶσ τερατῶδεσ, πεινῆν τινα τῶν μυκωμένων ἔτι, καὶ διδάσκοντα ἀφ’ ὧν δεῖ τρέφεσθαι ζώντων ἔτι καὶ λαλούντων, καὶ διαταττόμενον ἀρτύσεισ τινὰσ καὶ ὀπτήσεισ καὶ παραθέσεισ· τούτων ἔδει ζητεῖν τὸν πρῶτον ἀρξάμενον οὐ τὸν ὀψὲ παυσάμενον ἢ τοῖσ μὲν πρώτοισ ἐκείνοισ ἐπιχειρήσασι σαρκοφαγεῖν τὴν αἰτίαν ἂν εἴποι τισ πᾶσαν εἶναι τὴν ἀπορίαν· επὶ τὰ ἑώλοι τῆσ σαρκοφαγίοισ προσφάτουσ ἡμᾶσ ὁ λόγοσ παρακαλεῖ ταῖσ τε διανοίαισ καὶ ταῖσ προθυμίαισ γενέσθαι.

χαλεπὸν μὲν γάρ, ὥσπερ ὁ Κάτων ἔφησε, λέγειν πρὸσ γαστέρασ ὦτα μὴ ἐχούσασ· Κίρκησ ὠδίνασ ὀδύνασ κυκεὼν ἀπάτασ τε γόουσ τε·

καὶ τὸ ἄγκιστρον ἐκβάλλειν τῆσ σαρκοφαγίασ ὡσ ἐμπεπηγμένον τῇ φιληδονίᾳ καὶ διαπεπαρμένον οὐ ῥᾴδιόν ἐστιν.

ἐπεὶ καλῶσ εἶχεν, ὥσπερ Αἰγύπτιοι τῶν νεκρῶν τὴν κοιλίαν ἐξελόντεσ καὶ πρὸσ τὸν ἥλιον ἀνασχίζοντεσ ἐκβάλλουσιν ὡσ αἰτίαν ἁπάντων ὧν ὁ ἄνθρωποσ; ἥμαρτεν, οὕτωσ ἡμᾶσ ἑαυτῶν τὴν γαστριμαργίαν καὶ μιαιφονίαν ἐκτεμόντασ ἁγνεῦσαι τὸν λοιπὸν βίον ἐπεὶ ἥ γε γαστὴρ οὐ μιαιφόνον ἐστὶν ἀλλὰ μιαινόμενον ἀπὸ τῆσ ἀκρασίασ.

οὐ μὴν ἀλλ’ εἰ καὶ ἀδύνατον νὴ Δία διὰ τὴν συνήθειαν τὸ ἀναμάρτητον, αἰσχυνόμενοι τῷ ἁμαρτάνοντι χρησόμεθα διὰ τὸν λόγον, ἐδόμεθα σάρκασ, ἀλλὰ πεινῶντεσ οὐ τρυφῶντεσ· ἀναιρήσομεν ζῷον, ἀλλ’ οἰκτείροντεσ καὶ ἀλγοῦντεσ, οὐχ ὑβρίζοντεσ οὐδὲ βασανίζοντεσ·

οἱᾶ νῦν πολλὰ δρῶσιν οἱ μὲν εἰσ σφαγὴν ὑῶν ὠθοῦντεσ ὀβελοὺσ διαπύρουσ, ἵνα τῇ βαφῇ τοῦ σιδήρου περισβεννύμενον τὸ αἷμα καὶ διαχεόμενον τὴν σάρκα θρύψῃ καὶ μαλάξῃ·

μίγμασι καὶ καρυκείαισ τισὶν αὐτῶν τὴν σάρκα ὀψοποιοῦντεσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De esu carnium II, section 1

(플루타르코스, De esu carnium II, section 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION