헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεαμορέ3́

(플루타르코스, De amore prolis, section 3)

ἀλλ’ οὔτ’ ἀληθὴσ ὁ λόγοσ οὔτ’ ἄξιοσ ἀκούειν. ἡ γὰρ φύσισ, ὥσπερ ἐν φυτοῖσ ἀγρίοισ, οἱο͂ν οἰνάνθαισ ἐρινεοῖσ κοτίνοισ, ἀρχὰσ ἀπέπτουσ καὶ ἀτελεῖσ ἡμέρων καρπῶν ἐνέφυσεν, οὕτω τοῖσ μὲν ἀλόγοισ τὸ πρὸσ τὰ ἔγγονα φιλόστοργον ἀτελὲσ καὶ οὐ διαρκὲσ πρὸσ δικαιοσύνην οὐδὲ τῆσ χρείασ πορρωτέρω προερχόμενον ἔδωκεν ἄνθρωπον δέ, λογικὸν καὶ πολιτικὸν ζῷον, ἐπὶ δίκην καὶ νόμον εἰσάγουσα καὶ θεῶν τιμὰσ καὶ πόλεων ἱδρύσεισ καὶ φιλοφροσύνην, γενναῖα καὶ καλὰ καὶ φερέκαρπα τούτων σπέρματα παρέσχε τὴν πρὸσ τὰ ἔγγονα χάριν καὶ ἀγάπησιν, ἀκολουθοῦσαν ταῖσ πρώταισ ἀρχαῖσ· αὗται δ’ ἦσαν ἐν ταῖσ τῶν σωμάτων κατασκευαῖσ. πανταχοῦ μὲν γὰρ ἡ φύσισ ἀκριβὴσ καὶ φιλότεχνοσ· "ἔχουσα ῥωπικόν · τὰ δὲ περὶ τὴν γένεσιν ἀξίωσ οὐκ ἔστιν εἰπεῖν οὐδ’ εὐπρεπὲσ ἴσωσ λίαν ἀκριβῶσ τῶν ἀπορρήτων ἐμφύεσθαι τοῖσ ὀνόμασι καὶ τοῖσ ῥήμασιν, ἀλλ’ ἀποκειμένων καὶ κεκρυμμένων ἐπινοεῖν τὴν πρὸσ τὸ γεννᾶν καὶ λοχεύεσθαι τῶν μορίων ἐκείνων εὐφυϊάν. ἀρκεῖ δ’ ἡ τοῦ γάλακτοσ ἐργασία καὶ οἰκονομία τὴν πρόνοιαν αὐτῆσ ἐμφῆναι καὶ ἐπιμέλειαν. τοῦ γὰρ αἵματοσ ὅσον περίττωμα τῆσ χρείασ ἐν ταῖσ γυναιξὶ δι’ ἀμβλύτητα καὶ μικρότητα τὸν πνεύματοσ ἐπιπολάζον ἐμπλανᾶται καὶ βαρύνει, τὸν μὲν ἄλλον χρόνον εἴθισται καὶ μεμελέτηκεν ἐμμήνοισ ἡμερῶν περιόδοισ ὀχετοὺσ καὶ πόρουσ αὐτῷ τῆσ φύσεωσ ἀναστομούσησ ἀποχεόμενον ἀποχεόμενον τὸ μὲν ἄλλο σῶμα κουφίζειν καὶ καθαίρειν, τὴν δ’ ὑστέραν οἱο͂ν ἀρότῳ καὶ σπόρῳ γῆν ὀργῶσαν ἐν καιρῷ παρέχειν.

γεννωμένῳ ὁ καρπῷ καὶ μέλλοντἰ τοὺσ μὲν ἐμμήνουσ καὶ καθαρσίουσ ἔκλεισεν ὀχετοὺσ ἡ φύσισ, τοῦ δ’ αἵματοσ ἀντιλαμβανομένη φερομένου τροφῇ χρῆται καὶ κατάρδει τὸ βρέφοσ ἤδη συνιστάμενον καὶ διαπλαττόμενον, ἄχρι οὗ τοὺσ προσήκοντασ ἀριθμοὺσ τῇ ἐντὸσ αὐξήσει κυηθὲν ἑτέρασ ἀνατροφῆσ καὶ χώρασ δέηται.

τότ’ οὖν τὸ αἷμα παντὸσ ἐμμελέστερον φυτουργοῦ καὶ ὀχετηγοῦ πρὸσ ἑτέραν ἀφ’ ἑτέρασ ἐκτρέπουσα καὶ μεταλαμβάνουσα χρείαν, ἔχει παρεσκευασμένασ οἱο͂ν ἐγγείουσ τινασ κρήνασ νάματοσ ἐπιρρέοντοσ, οὐκ ἀργῶσ οὐδ’ ἀπαθῶσ ὑποδεχομένασ ἀλλὰ καὶ πνεύματοσ ἠπίῳ θερμότητι καὶ μαλακῇ θηλύτητι ἐκπέψαι καὶ λεᾶναι καὶ μεταβαλεῖν δυναμένασ·

τοιαύτην γὰρ ὁ μαστὸσ ἔχει ἐντὸσ διάθεσιν καὶ κρᾶσιν.

ἐκροαὶ δὲ τοῦ γάλακτοσ οὐκ εἰσὶν οὐδὲ κρουνοὶ μεθιέντεσ ἀθρόωσ, εἰσ δὲ σάρκα πιδακώδη καὶ πόροισ ἀτρέμα λεπτοῖσ διηθοῦσαν ἀπολήγων, εὐμενὲσ τῷ τοῦ νηπίου στόματι καὶ προσφιλὲσ ψαῦσαι καὶ περιλαβεῖν ἐνδίδωσι ταμεῖον. ἀλλὰ τούτων γε τῶν τοσούτων ἐπὶ τήν γένεσιν ἐργαλείων καὶ τοιούτων οἰκονομιῶν καὶ φιλοτιμίασ καὶ προνοίασ οὐδὲν ἦν ὄφελοσ, εἰ μὴ τὸ φιλόστοργον ἡ φύσισ καὶ κηδεμονικὸν ἐνειργάσατο ταῖσ τεκούσαισ. οὐ μὲν γάρ τί πού ἐστιν ὀιζυρώτερον ἀνδρὸσ πάντων ὅσσα τε γαῖαν ἔπι πνείει τε καὶ ἑρ́πει·

τοῦτ’ οὐ ψεύδεται λέγων ἐπὶ νηπίου καὶ ἀρτιγενοῦσ. οὐδὲν γάρ ἐστιν οὕτωσ ἀτελὲσ οὐδ’ ἄπορον οὐδὲ γυμνὸν οὐδ’ ἄμορφον οὐδὲ μιαρὸν ὡσ ἄνθρωποσ ἐν γοναῖσ ὁρώμενοσ· ᾧ μόνῳ σχεδὸν οὐδὲ καθαρὰν ἔδωκεν εἰσ φῶσ ὁδὸν ἡ φύσισ, ἀλλ’ αἵματι πεφυρμένοσ καὶ λύθρου περίπλεωσ καὶ φονευομένῳ μᾶλλον ἢ γεννωμένῳ ἐοικὼσ οὐδενόσ ἐστιν ἅψασθαι καὶ ἀνελέσθαι καὶ ἀσπάσασθαι καὶ περιλαβεῖν ἢ τοῦ φύσει φιλοῦντοσ. τὴν γαστέρα τὰ οὔθατα χαλᾷ, ταῖσ δὲ γυναιξὶν ἄνω γεγόνασιν περὶ τὸ στέρνον ἐν ἐφικτῷ τοῦ φιλῆσαι καὶ περιπτύξαι καὶ κατασπάσασθαι τὸ νήπιον, ὡσ τοῦ τεκεῖν καὶ θρέψαι τέλοσ οὐ χρείαν ἀλλὰ φιλίαν ἔχοντοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De amore prolis, section 3

(플루타르코스, De amore prolis, section 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION