헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεαμορέ2́

(플루타르코스, De amore prolis, section 2)

ὁρ́α περὶ τοὺσ γάμουσ ὅσον ἐστὶν ἐν τοῖσ ζῴοισ τὸ κατὰ φύσιν. πρῶτον οὐκ ἀναμένει νόμουσ ἀγαμίου καὶ ὀψιγαμίου, καθάπερ οἱ Λυκούργου πολῖται καὶ Σόλωνοσ· οὐδ’ ἀτιμίασ ἀτέκνων δέδοικεν, οὐδὲ τιμὰσ διώκει τριπαιδίασ, ὡσ Ῥωμαίων πολλοὶ γαμοῦσι καὶ γεννῶσιν, οὐχ ἵνα κληρονόμουσ ἔχωσιν ἀλλ’ ἵνα κληρονομεῖν δύνωνται. ἔπειτα μίγνυται τῷ θήλει τὸ ἄρρεν οὐχ ἅπαντα χρόνον ἡδονὴν γὰρ οὐκ ἔχει τέλοσ ἀλλὰ γέννησιν καὶ τέκνωσιν. διὰ τοῦτ’ ἔτουσ ὡρ́ᾳ, ἣ πνοάσ τε γονίμουσ ἔχει καὶ πρόσφορον ὀχευομένοισ κρᾶσιν, ἦλθεν εἰσ ταὐτὸ τῷ ἄρρενι τὸ θῆλυ χειρόηθεσ καὶ ποθεινόν, ἡδείᾳ μὲν ὀσμῇ χρωτὸσ ἰδίῳ δὲ κόσμῳ σώματοσ ἀγαλλόμενον, δρόσου καὶ βοτάνησ ἀνάπλεων καθαρᾶσ· αἰσθόμενον δ’ ὅτι κύει καὶ πεπλήρωται, κοσμίωσ ἄπεισι καὶ προνοεῖ περὶ τὴν κύησιν καὶ σωτηρίαν τοῦ ἀποτεχθέντοσ. ἀξίωσ δ’ οὐκ ἔστιν εἰπεῖν τὰ δρώμενα, πλὴν ὅτι γίνεται ἕκαστον αὐτῶν ἓν τῷ φιλοστόργῳ, ταῖσ προνοίαισ, ταῖσ καρτερίαισ, ταῖσ ἐγκρατείαισ.

ἀλλὰ τὴν μὲν μέλιτταν ἡμεῖσ σοφὴν καλοῦμεν καὶ νομίζομεν ξανθὸν μέλι μηδομέναν κολακεύοντεσ τὸ ἡδὺ καὶ γαργαλίζον ἡμᾶσ τῆσ γλυκύτητοσ, τὴν δὲ τῶν ἄλλων περὶ τὰσ λοχείασ καὶ τὰσ ἀνατροφὰσ σοφίαν καὶ τέχνην παρορῶμεν. οἱο͂ν εὐθύσ, ἡ ἁλκυὼν κύουσα τὴν νεοττιὰν συντίθησι, συλλαμβάνουσα τὰσ ἀκάνθασ τῆσ θαλαττίασ βελόνησ καὶ ταύτασ δι’ ἀλλήλων ἐγκαταπλέκουσα καὶ συνείρουσα , τὸ ; μὲν σχῆμα περιαγὲσ ὡσ ἁλιευτικοῦ κύρτου καὶ πρόμηκεσ ἀπεργάζεται, τῇ δ’ ἁρμονίᾳ καὶ πυκνότητι συμφράξασα τὰσ ἀκάνθασ ἀκριβῶσ ὑπέθηκε τῷ κλύσματι τοῦ κύματοσ, ὡσ τυπτόμενον ἡσυχῆ καὶ πηγνύμενον τὸ πίλημα τῆσ ἐπιφανείασ στεγανὸν γένηται·

γίνεται δὲ σιδήρῳ καὶ λίθῳ δυσδιαίρετον. ὃ δ’ ἐστὶ θαυμασιώτερον, ὀὕτω τὸ στόμα τῆσ νεοττιᾶσ συμμ,έτρωσ πέπλασται πρὸσ τὸ μέγεθοσ καὶ τὸ μέτρον τῆσ ἁλκυόνοσ, ὥστε μήτε μεῖζον ἄλλο μήτε μικρότερον ἐνδύεσθαι ζῷον, ὡσ δέ φασι, μηδὲ θαλάττησ, παραδέχεσθαι μηδὲ τὰ ἐλάχιστα. μάλιστα δ’ οἱ γαλεοὶ ζῳογονοῦσι μὲν ἐν ἑαυτοῖσ, ἐκβαίνειν δὲ παρέχουσιν ἐκτὸσ καὶ νέμεσθαι τοῖσ σκυμνίοισ, εἶτα πάλιν ἀναλαμβάνουσι καὶ περιπτύσσουσιν ἐγκοιμώμενα τοῖσ σπλάγχνοισ.

ἡ δ’ ἄρκτοσ, ἀγριώτατον καὶ σκυθρωπότατον θηρίον, ἄμορφα καὶ ἄναρθρα τίκτει, τῇ δὲ γλώττῃ καθάπερ ἐργαλείῳ διατυποῦσα τοὺσ ὑμένασ οὐ δοκεῖ γεννᾶν μόνον ἀλλὰ καὶ δημιουργεῖν τὸ τέκνον. ὁ δ’ Ὁμηρικὸσ λέων, ᾧ ῥά τε νήπι’ ἄγοντι συναντήσωνται ἐν ὕλῃ ἄνδρεσ ἐπακτῆρεσ, ὁ δέ τε σθένεϊ βλεμεαίνει, πᾶν δὲ τ̓ ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται ὄσσε καλύπτον, ἆρ’ ὅμοιόσ ἐστι διανοουμένῳ πρὸσ τοὺσ κυνηγοὺσ σπένδεσθαι περὶ τῶν τέκνων; καθόλου γὰρ ἡ πρὸσ τὰ ἔγγονα φιλοστοργία καὶ τολμηρὰ τὰ δειλὰ ποιεῖ, καὶ φιλόπονα τὰ ῥᾴθυμα καὶ φειδωλὰ τὰ γαστρίμαργα·

ὥσπερ ἡ Ὁμηρικὴ ὄρνισ προσφέρουσα τοῖσ νεοττοῖσ μάστακ’, ἐπεί κε λάβῃσι, κακῶσ δέ τε οἱ πέλει αὐτῇ· τῷ γὰρ αὑτῆσ τρέφει λιμῷ τὰ ἔγγονα, καὶ τὴν τροφὴν τῆσ γαστρὸσ ἁπτομένην ἀποκρατεῖ καὶ πιέζει τῷ στόματι, μὴ λάθῃ καταπιοῦσα. ὡσ δὲ κύων ἀμαλῇσι περὶ σκυλάκεσσι βεβῶσα ἄνδρ’ ἀγνοιήσασ’ ὑλάει μέμονέν τε μάχεσθαι, τὸν περὶ τῶν τέκνων φόβον ὡσ δεύτερον προσλαβοῦσα θυμόν. αἱ δὲ πέρδικεσ ὅταν διώκωνται μετὰ τῶν τέκνων, ἐκεῖνα μὲν ἐῶσι προπέτεσθαι καὶ φεύγειν, αὑταῖσ δὲ μηχανώμεναι προσέχειν τοὺσ θηρεύοντασ ἐγγὺσ κυλινδούμεναι καὶ καταλαμβανόμεναι, μικροῦ ὑπεκθέουσιν, εἶτα πάλιν ἵστανται καὶ παρέχουσιν ἐν ἐφικτῷ τῆσ ἐλπίδοσ ἑαυτάσ, ἄχρι ἂν οὕτω προκινδυνεύουσαι τῶν νεοττῶν τῆσ ἀσφαλείασ προαγάγωνται πόρρω τοὺσ διώκοντασ. τὰσ δ’ ἀλεκτορίδασ ἐν τοῖσ ὄμμασι καθ’ ἡμέραν ἔχομεν, ὃν τρόπον τὰ νεόττια περιέπουσι, τοῖσ μὲν ἐνδῦναι χαλῶσαι τὰσ πτέρυγασ, τὰ δ’ ἐπιβαίνοντα τῶν νώτων καὶ προστρέχοντα πανταχόθεν ἀναδεχόμεναι μετὰ τοῦ γεγηθόσ τι καὶ προσφιλὲσ ἐπιφθέγγεσθαι·

κύνασ δὲ καὶ δράκοντασ, ἂν περὶ αὑτῶν φοβηθῶσι, φεύγουσιν, ἂν δὲ περὶ τῶν τέκνων, ἀμύνονται καὶ διαμάχονται παρὰ δύναμιν.

εἶτα ταῦτ’ οἰόμεθα τὰ πάθη τούτοισ ἐνειργάσθαι τὴν φύσιν ἀλεκτορίδων ἐπιγονῆσ καὶ κυνῶν καὶ ἄρκτων προνοοῦσαν, ἀλλ’ οὐχ ἡμᾶσ δυσωποῦσαν καὶ τιτρώσκουσαν ἐπιλογιζομένουσ ὅτι ταῦτα παραδείγματα τοῖσ ἑπομένοισ, τοῖσ δ’ ἀναλγήτοισ ὀνείδη περίεστι τῆσ ἀπαθείασ, δι’ ὧν κατηγοροῦσι τῆσ ἀνθρωπίνησ φύσεωσ μόνησ μὴ προῖκα τὸ στέργειν ἐχούσησ μηδ’ ἐπισταμένησ φιλεῖν ἄνευ χρείασ; θαυμάζεται γάρ ἐν τοῖσ θεάτροισ ὁ εἰπών, μισθοῦ γὰρ ἀνθρώπων τίσ ἄνθρωπον φιλεῖ;

καίτοι κατ’ Ἐπίκουρον ὁ πατὴρ τὸν υἱόν, ἡ μήτηρ τὸ τέκνον, οἱ παῖδεσ τοὺσ τεκόντασ· "οὔτε κύνεσ ἐπὶ μισθῷ σκύλακασ φιλοῦσιν οὔθ’ ἵπποι πώλουσ οὔτ’ ὄρνιθεσ νεοττοὺσ ἀλλὰ προῖκα καὶ φυσικῶσ," ἐπιγνωσθήσεται τοῖσ ἁπάντων πάθεσιν ὡσ εὖ καὶ ἀληθῶσ λεγόμενον. αἰσχρὸν γάρ, ῶ̓ Ζεῦ, τὰσ θηρίων γενέσεισ καὶ λοχείασ καὶ ὠδῖνασ καὶ τεκνοτροφίασ φύσιν εἶναι καὶ χάριν, τὰσ δ’ ἀνθρώπων δάνεια καὶ μισθοὺσ καὶ ἀρραβῶνασ ἐπὶ χρείαισ διδομένουσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De amore prolis, section 2

(플루타르코스, De amore prolis, section 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION