Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 180:

καὶ τοὺσ πολιτικοὺσ οὐχ ἥκιστα τούτων φαῖμεν ἂν θείουσ τε εἶναι καὶ ἐνθουσιάζειν, ἐπίπνουσ ὄντασ καὶ κατεχομένουσ ἐκ τοῦ θεοῦ, ὅταν κατορθῶσι λέγοντεσ πολλὰ καὶ μεγάλα πράγματα, μηδὲν εἰδότεσ ὧν λέγουσιν. πάνυ γε. καὶ αἵ γε γυναῖκεσ δήπου, ὦ Μένων, τοὺσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ θείουσ καλοῦσι· καὶ οἱ Λάκωνεσ ὅταν τινὰ ἐγκωμιάζωσιν ἀγαθὸν ἄνδρα, "θεῖοσ ἀνήρ," φασίν, "οὗτοσ.