Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 112:

ἔγωγε. σκόπει δή, τούτων ἅττα σοι δοκεῖ μὴ ἐπιστήμη εἶναι ἀλλ’ ἄλλο ἐπιστήμησ, εἰ οὐχὶ τοτὲ μὲν βλάπτει, τοτὲ δὲ ὠφελεῖ; οἱο͂ν ἀνδρεία, εἰ μὴ ἔστι φρόνησισ ἡ ἀνδρεία ἀλλ’ οἱο͂ν θάρροσ τι· οὐχ ὅταν μὲν ἄνευ νοῦ θαρρῇ ἄνθρωποσ, βλάπτεται, ὅταν δὲ σὺν νῷ, ὠφελεῖται; ναί. οὐκοῦν καὶ σωφροσύνη ὡσαύτωσ καὶ εὐμαθία· μετὰ μὲν νοῦ καὶ μανθανόμενα καὶ καταρτυόμενα ὠφέλιμα, ἄνευ δὲ νοῦ βλαβερά; πάνυ σφόδρα.