Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 484:

ἐνίοτε δ’ ἄλλην εἰσιδὼν ὁσίωσ βεβιωκυῖαν καὶ μετ’ ἀληθείασ, ἀνδρὸσ ἰδιώτου ἢ ἄλλου τινόσ, μάλιστα μέν, ἔγωγέ φημι, ὦ Καλλίκλεισ, φιλοσόφου τὰ αὑτοῦ πράξαντοσ καὶ οὐ πολυπραγμονήσαντοσ ἐν τῷ βίῳ, ἠγάσθη τε καὶ ἐσ μακάρων νήσουσ ἀπέπεμψε. ταὐτὰ δὲ ταῦτα καὶ ὁ Αἰακόσ ‐ ἑκάτεροσ τούτων ῥάβδον ἔχων δικάζει ‐ ὁ δὲ Μίνωσ ἐπισκοπῶν κάθηται, μόνοσ ἔχων χρυσοῦν σκῆπτρον, ὥσ φησιν Ὀδυσσεὺσ ὁ Ὁμήρου ἰδεῖν αὐτὸν ‐ χρύσεον σκῆπτρον ἔχοντα, θεμιστεύοντα νέκυσσιν.