Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 301:

μανθάνω· ἀλλ’ οὖν τό γε πεινῆν αὐτὸ ἀνιαρόν. ἢ οὐχί; φημί. οὐκοῦν καὶ τὸ διψῆν; σφόδρα γε. πότερον οὖν ἔτι πλείω ἐρωτῶ, ἢ ὁμολογεῖσ ἅπασαν ἔνδειαν καὶ ἐπιθυμίαν ἀνιαρὸν εἶναι; ὁμολογῶ, ἀλλὰ μὴ ἐρώτα. εἰε͂ν· διψῶντα δὲ δὴ πίνειν ἄλλο τι ἢ ἡδὺ φῂσ εἶναι; ἔγωγε. οὐκοῦν τούτου οὗ λέγεισ τὸ μὲν διψῶντα λυπούμενον δήπου ἐστίν;