Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 282:

τὴν δὲ ψυχὴν κοσκίνῳ ἀπῄκασεν τὴν τῶν ἀνοήτων ὡσ τετρημένην, ἅτε οὐ δυναμένην στέγειν δι’ ἀπιστίαν τε καὶ λήθην. ταῦτ’ ἐπιεικῶσ μέν ἐστιν ὑπό τι ἄτοπα, δηλοῖ μὴν ὃ ἐγὼ βούλομαί σοι ἐνδειξάμενοσ, ἐάν πωσ οἱο͂́σ τε ὦ, πεῖσαι μεταθέσθαι, ἀντὶ τοῦ ἀπλήστωσ καὶ ἀκολάστωσ ἔχοντοσ βίου τὸν κοσμίωσ καὶ τοῖσ ἀεὶ παροῦσιν ἱκανῶσ καὶ ἐξαρκούντωσ ἔχοντα βίον ἑλέσθαι. ἀλλὰ πότερον πείθω τί σε καὶ μετατίθεσθαι εὐδαιμονεστέρουσ εἶναι τοὺσ κοσμίουσ τῶν ἀκολάστων, ἢ οὐδ’ ἂν ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα μυθολογῶ, οὐδέν τι μᾶλλον μεταθήσῃ;