Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 257:

ὥστε κινδυνεύεισ οὐκ ἀληθῆ λέγειν ἐν τοῖσ πρόσθεν οὐδὲ ὀρθῶσ ἐμοῦ κατηγορεῖν λέγων ὅτι ἐναντίον ἐστὶν ὁ νόμοσ καὶ ἡ φύσισ, ἃ δὴ καὶ ἐγὼ γνοὺσ κακουργῶ ἐν τοῖσ λόγοισ, ἐὰν μέν τισ κατὰ φύσιν λέγῃ, ἐπὶ τὸν νόμον ἄγων, ἐὰν δέ τισ κατὰ νόμον, ἐπὶ τὴν φύσιν. οὑτοσὶ ἀνὴρ οὐ παύσεται φλυαρῶν. εἰπέ μοι, ὦ Σώκρατεσ, οὐκ αἰσχύνῃ τηλικοῦτοσ ὢν ὀνόματα θηρεύων, καὶ ἐάν τισ ῥήματι ἁμάρτῃ, ἑρ́μαιον τοῦτο ποιούμενοσ;