Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 248:

(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 248:)

ἐάν τι σὺ ἐν τοῖσ λόγοισ ὁμολογήσῃσ μοι, βεβασανισμένον τοῦτ’ ἤδη ἔσται ἱκανῶσ ὑπ’ ἐμοῦ τε καὶ σοῦ, καὶ οὐκέτι αὐτὸ δεήσει ἐπ’ ἄλλην βάσανον ἀναφέρειν. οὐ γὰρ ἄν ποτε αὐτὸ συνεχώρησασ σὺ οὔτε σοφίασ ἐνδείᾳ οὔτ’ αἰσχύνησ περιουσίᾳ, οὐδ’ αὖ ἀπατῶν ἐμὲ συγχωρήσαισ ἄν· φίλοσ γάρ μοι εἶ, ὡσ καὶ αὐτὸσ φῄσ. τῷ ὄντι οὖν ἡ ἐμὴ καὶ ἡ σὴ ὁμολογία τέλοσ ἤδη ἕξει τῆσ ἀληθείασ. πάντων δὲ καλλίστη ἐστὶν ἡ σκέψισ, ὦ Καλλίκλεισ, περὶ τούτων ὧν σὺ δή μοι ἐπετίμησασ, ποῖόν τινα χρὴ εἶναι τὸν ἄνδρα καὶ τί ἐπιτηδεύειν καὶ μέχρι τοῦ, καὶ πρεσβύτερον καὶ νεώτερον ὄντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION