Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 299:

(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 299:)

ἐπὶ πλεῖστον δὲ καὶ ἄριστοί εἰσιν οὓσ ἂν οἱ θεοὶ φιλῶσιν. ταῦτά τε οὖν πάντα πρὸσ τὸν Πιττακὸν εἴρηται, καὶ τὰ ἐπιόντα γε τοῦ ᾄσματοσ ἔτι μᾶλλον δηλοῖ. φησὶ γάρ ‐ τοὔνεκεν οὔ ποτ’ ἐγὼ τὸ μὴ γενέσθαιδυνατὸν διζήμενοσ κενεὰν ἐσ ἄ‐πρακτον ἐλπίδα μοῖραν αἰῶνοσ βαλέω,πανάμωμον ἄνθρωπον, εὐρυεδοῦσ ὅσοικαρπὸν αἰνύμεθα χθονόσ· ἐπί θ’ ὑμῖν εὑρὼν ἀπαγγελέω, φησίν ‐ οὕτω σφόδρα καὶ δι’ ὅλου τοῦ ᾄσματοσ ἐπεξέρχεται τῷ τοῦ Πιττακοῦ ῥήματι ‐ πάντασ δ’ ἐπαίνημι καὶ φιλέωἑκὼν ὅστισ ἑρ́δῃμηδὲν αἰσχρόν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION