Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 242:

(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 242:)

ἔστιν δὲ τοῦτο τὰ ὑπὸ τῶν ποιητῶν λεγόμενα οἱο͂́ν τ’ εἶναι συνιέναι ἅ τε ὀρθῶσ πεποίηται καὶ ἃ μή, καὶ ἐπίστασθαι διελεῖν τε καὶ ἐρωτώμενον λόγον δοῦναι. καὶ δὴ καὶ νῦν ἔσται τὸ ἐρώτημα περὶ τοῦ αὐτοῦ μὲν περὶ οὗπερ ἐγώ τε καὶ σὺ νῦν διαλεγόμεθα, περὶ ἀρετῆσ, μετενηνεγμένον δ’ εἰσ ποίησιν· τοσοῦτον μόνον διοίσει. λέγει γάρ που Σιμωνίδησ πρὸσ Σκόπαν τὸν Κρέοντοσ ὑὸν τοῦ Θετταλοῦ ὅτι ‐ ἄνδρ’ ἀγαθὸν μὲν ἀλαθέωσ γενέσθαι χαλεπόν,χερσίν τε καὶ ποσὶ καὶ νόῳ τετράγωνον, ἄνευ ψόγουτετυγμένον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION