Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 411:

Ζεὺσ δ’ ἡμῖν πατρῷοσ μὲν οὐ καλεῖται, ἑρ́κειοσ δὲ καὶ φράτριοσ, καὶ Ἀθηναία φρατρία. ἀλλ’ ἀρκεῖ γ’, ἔφη ὁ Διονυσόδωροσ· ἔστιν γάρ σοι, ὡσ ἐοίκεν, Ἀπόλλων τε καὶ Ζεὺσ καὶ Ἀθηνᾶ. πάνυ, ἦν δ’ ἐγώ. οὐκοῦν καὶ οὗτοι σοὶ θεοὶ ἂν εἰε͂ν; ἔφη. πρόγονοι, ἦν δ’ ἐγώ, καὶ δεσπόται. ἀλλ’ οὖν σοί γε, ἔφη· ἢ οὐ σοὺσ ὡμολόγηκασ αὐτοὺσ εἶναι; ὡμολόγηκα, ἔφην· τί γὰρ πάθω; οὐκοῦν, ἔφη, καὶ ζῷά εἰσιν οὗτοι οἱ θεοί;