Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 368:

πάνυ, καὶ ταῦτά γε πολύ, ἔφη ὁ Κτήσιπποσ. τί οὖν; ἀγαθὰ οὐ δοκεῖ σοι χρῆναι ἀεί τ’ ἔχειν καὶ πανταχοῦ; σφόδρα γ’, ἔφη. οὐκοῦν καὶ τὸ χρυσίον ἀγαθὸν ὁμολογεῖσ εἶναι; ὡμολόγηκα μὲν οὖν, ἦ δ’ ὅσ. οὐκοῦν ἀεὶ δεῖ αὐτὸ ἔχειν καὶ πανταχοῦ καὶ ὡσ μάλιστα ἐν ἑαυτῷ; καὶ εἰή ἂν εὐδαιμονέστατοσ εἰ ἔχοι χρυσίου μὲν τρία τάλαντα ἐν τῇ γαστρί, τάλαντον δ’ ἐν τῷ κρανίῳ, στατῆρα δὲ χρυσοῦ ἐν ἑκατέρῳ τὠφθαλμῷ;