Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 365:

ἢ εἰσ πόλεμον ὅταν ἰῄ, ὅπλα ἔχοντα μᾶλλον ἰέναι ἢ ἄνοπλον. ἔμοιγε, ἔφη. καίτοι οἶμαί τί σε τῶν καλῶν ἐρεῖν. σὺ ἄριστα εἴσῃ, ἔφη· ἀλλ’ ἀποκρίνου. ἐπειδὴ γὰρ ὡμολόγεισ ἀγαθὸν εἶναι φάρμακον, ὅταν δέῃ, πίνειν ἀνθρώπῳ, ἄλλο τι τοῦτο τὸ ἀγαθὸν ὡσ πλεῖστον δεῖ πίνειν, καὶ καλῶσ ἐκεῖ ἕξει, ἐάν τισ αὐτῷ τρίψασ ἐγκεράσῃ ἐλλεβόρου ἅμαξαν; καὶ ὁ Κτήσιπποσ εἶπεν· πάνυ γε σφόδρα, ὦ Εὐθύδημε, ἐὰν ᾖ γε ὁ πίνων ὅσοσ ὁ ἀνδριὰσ ὁ ἐν Δελφοῖσ. οὐκοῦν, ἔφη, καὶ ἐν τῷ πολέμῳ ἐπειδὴ ἀγαθόν ἐστιν ὅπλα ἔχειν, ὡσ πλεῖστα δεῖ ἔχειν δόρατά τε καὶ ἀσπίδασ, ἐπειδήπερ ἀγαθόν ἐστιν;