Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 113:

καὶ ὁ Διονυσόδωροσ, σκόπει μήν, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, ὅπωσ μὴ ἔξαρνοσ ἔσῃ ἃ νῦν λέγεισ. ἔσκεμμαι, ἦν δ’ ἐγώ· οὐ γὰρ μή ποτ’ ἔξαρνοσ γένωμαι. τί οὖν; ἔφη· φατὲ βούλεσθαι αὐτὸν σοφὸν γενέσθαι; πάνυ μὲν οὖν. νῦν δέ, ἦ δ’ ὅσ, Κλεινίασ πότερον σοφόσ ἐστιν ἢ οὔ; οὔκουν φησί γέ πω· ἔστιν δέ, ἦν δ’ ἐγώ, οὐκ ἀλαζών. ὑμεῖσ δέ, ἔφη, βούλεσθε γενέσθαι αὐτὸν σοφόν, ἀμαθῆ δὲ μὴ εἶναι;