호흡부호 보기
강세부호 보기
장단부호 보기
작은 Iota 보기
모든 부호 보기
ἐθέλω χαλκάσπιδα Πυθιονίκαν σὺν βαθυζώνοισιν ἀγγέλλων Τελεσικράτη Χαρίτεσσι γεγωνεῖν, ὄλβιον ἄνδρα, διωξίππου στεφάνωμα Κυράνασ· ἁρ́πασ’, ἔνεικέ τε χρυσέῳ παρθένον ἀγροτέραν δίφρῳ, τόθι νιν πολυμήλου καὶ πολυκαρποτάτασ θῆκε δέσποιναν χθονὸσ ῥίζαν ἀπείρου τρίταν εὐήρατον θάλλοισαν οἰκεῖν.
ὑπέδεκτο δ’ ἀργυρόπεζ’ Ἀφροδίτα Δάλιον ξεῖνον θεοδμάτων ὀχέων, ἐφαπτομένα χερὶ κούφᾳ.
καί σφιν ἐπὶ γλυκεραῖσ εὐναῖσ ἐρατὰν βάλεν αἰδῶ, ξυνὸν ἁρμόζοισα θεῷ τε γάμον μιχθέντα κούρᾳ θ’ Ὑψέοσ εὐρυβία·
ὃσ Λαπιθᾶν ὑπερόπλων τουτάκισ ἦν βασιλεύσ, ἐξ Ὠκεανοῦ γένοσ ἡρ́ωσ δεύτεροσ· Ναὶ̈σ εὐφρανθεῖσα Πηνειοῦ λέχει Κρείοισ’ ἔτικτεν, Γαίασ θυγάτηρ.
ὁ δὲ τὰν εὐώλενον θρέψατο παῖδα Κυράναν·
θῆρασ, ἦ πολλάν τε καὶ ἡσύχιον βουσὶν εἰρήναν παρέχοισα πατρῴαισ, τὸν δὲ σύγκοιτον γλυκὺν παῦρον ἐπὶ γλεφάροισ ὕπνον ἀναλίσκοισα ῥέποντα πρὸσ ἀῶ.
κίχε νιν λέοντί ποτ’ εὐρυφαρέτρασ ὀμβρίμῳ μούναν παλαίοισαν ἄτερ ἐγχέων ἑκάεργοσ Ἀπόλλων.
αὐτίκα δ’ ἐκ μεγάρων Χείρωνα προσέννεπε φωνᾷ. " σεμνὸν ἄντρον, Φιλλυρίδα, προλιπὼν θυμὸν γυναικὸσ καὶ μεγάλαν δύνασιν θαύμασον, οἱο͂ν ἀταρβεῖ νεῖκοσ ἄγει κεφαλᾷ, μόχθου καθύπερθε νεᾶνισ ἦτορ ἔχοισα·
φόβῳ δ’ οὐ κεχείμανται φρένεσ. τίσ νιν ἀνθρώπων τέκεν; ποίασ δ’ ἀποσπασθεῖσα φύτλασ ὀρέων κευθμῶνασ ἔχει σκιοέντων, γεύεται δ’ ἀλκᾶσ ἀπειράντου; ὁσία κλυτὰν χέρα οἱ προσενεγκεῖν, ἦ ῥα;
καὶ ἐκ λεχέων κεῖραι μελιηδέα ποίαν; τὸν δὲ Κένταυροσ ζαμενήσ, ἀγανᾷ χλαρὸν γελάσσαισ ὀφρύϊ, μῆτιν ἑὰν εὐθὺσ ἀμείβετο· "κρυπταὶ κλαί̈δεσ ἐντὶ σοφᾶσ Πειθοῦσ ἱερᾶν φιλοτάτων, Φοῖβε, καὶ ἔν τε θεοῖσ τοῦτο κἀνθρώποισ ὁμῶσ αἰδέοντ’, ἀμφανδὸν ἁδείασ τυχεῖν τὸ πρῶτον εὐνᾶσ.
καὶ γὰρ σέ, τὸν οὐ θεμιτὸν ψεύδει θιγεῖν, ἔτραπε μείλιχοσ ὀργὰ παρφάμεν τοῦτον λόγον.
κούρασ δ’ ὁπόθεν γενεὰν ἐξερωτᾷσ, ὦ ἄνα; κύριον ὃσ πάντων τέλοσ οἶσθα καὶ πάσασ κελεύθουσ·
ὅσσα τε χθὼν ἠρινὰ φύλλ’ ἀναπέμπει, χὠπόσαι ἐν θαλάσσᾳ καὶ ποταμοῖσ ψάμαθοι κύμασιν ῥιπαῖσ τ’ ἀνέμων κλονέονται, χὤ τι μέλλει, χὠπόθεν ἔσσεται, εὖ καθορᾷσ. ἐρέω.
ταύτᾳ πόσισ ἵκεο βᾶσσαν τάνδε, καὶ μέλλεισ ὑπὲρ πόντου Διὸσ ἔξοχον ποτὶ κᾶπον ἐνεῖκαι· ἔνθα νιν ἀρχέπολιν θήσεισ, ἐπὶ λαὸν ἀγείραισ νασιώταν ὄχθον ἐσ ἀμφίπεδον·
νῦν δ’ εὐρυλείμων πότνιά σοι Λιβύα δέξεται εὐκλέα νύμφαν δώμασιν ἐν χρυσέοισ πρόφρων· αὐτίκα συντελέθειν ἔννομον δωρήσεται, οὔτε παγκάρπων φυτῶν νήποινον, οὔτ’ ἀγνῶτα θηρῶν.
τόθι παῖδα τέξεται, ὃν κλυτὸσ Ἑρμᾶσ εὐθρόνοισ Ὥραισι καὶ Γαίᾳ ἀνελὼν φίλασ ὑπὸ ματέροσ οἴσει.
νέκταρ ἐν χείλεσσι καὶ ἀμβροσίαν στάξοισι, θήσονταί τέ νιν ἀθάνατον Ζῆνα καὶ ἁγνὸν Ἀπόλλων’, ἀνδράσι χάρμα φίλοισ ἄγχιστον, ὀπάονα μήλων, Ἀγρέα καὶ Νόμιον, τοῖσ δ’ Ἀρισταῖον καλεῖν.
" ὣσ ἄρ’ εἰπὼν ἔντυεν τερπνὰν γάμου κραίνειν τελευτάν. ὠκεῖα δ’ ἐπειγομένων ἤδη θεῶν πρᾶξισ ὁδοί τε βραχεῖαι.
κεῖνο κεῖν’ ἆμαρ διαίτασεν·
θαλάμῳ δὲ μίγεν ἐν πολυχρύσῳ Λιβύασ· ἵνα καλλίσταν πόλιν ἀμφέπει κλεινάν τ’ ἀέθλοισ. καί νυν ἐν Πυθῶνί νιν ἀγαθέᾳ Καρνειάδα υἱὸσ εὐθαλεῖ συνέμιξε τύχᾳ· ἔνθα νικάσαισ ἀνέφανε Κυράναν, ἅ νιν εὔφρων δέξεται, καλλιγύναικι πάτρᾳ δόξαν ἱμερτὰν ἀγαγόντ’ ἀπὸ Δελφῶν.
ἀρεταὶ δ’ αἰεὶ μεγάλαι πολύμυθοι·
βαιὰ δ’ ἐν μακροῖσι ποικίλλειν, ἀκοὰ σοφοῖσ· ὁ δὲ καιρὸσ ὁμοίωσ παντὸσ ἔχει κορυφάν. ἔγνον ποτὲ καὶ Ιὄλαον οὐκ ἀτιμάσαντά νιν ἑπτάπυλοι Θῆβαι· τόν, Εὐρυσθῆοσ ἐπεὶ κεφαλὰν ἔπραθε φασγάνου ἀκμᾷ, κρύψαν ἔνερθ’ ὑπὸ γᾶν διφρηλάτα Ἀμφιτρύωνοσ σάματι, πατροπάτωρ ἔνθα οἱ Σπαρτῶν ξένοσ κεῖτο, λευκίπποισι Καδμείων μετοικήσαισ ἀγυιαῖσ.
τέκε οἷ καὶ Ζηνὶ μιγεῖσα δαί̈φρων ἐν μόναισ ὠδῖσιν Ἀλκμήνα διδύμων κρατησίμαχον σθένοσ υἱῶν.
κωφὸσ ἀνήρ τισ, ὃσ Ἡρακλεῖ στόμα μὴ παραβάλλει, μηδὲ Διρκαίων ὑδάτων ἀὲ μέμναται, τά νιν θρέψαντο καὶ Ἰφικλέα· τοῖσι τέλειον ἐπ’ εὐχᾷ κωμάσομαί τι παθὼν ἐσλόν·
Χαρίτων κελαδεννᾶν μή με λίποι καθαρὸν φέγγοσ. Αἰγίνᾳ τε γὰρ φαμὶ Νίσου τ’ ἐν λόφῳ τρὶσ δὴ πόλιν τάνδ’ εὐκλεί̈ξαι, σιγαλὸν ἀμαχανίαν ἔργῳ φυγών·
οὕνεκεν, εἰ φίλοσ ἀστῶν, εἴ τισ ἀντάεισ, τό γ’ ἐν ξυνῷ πεποναμένον εὖ μὴ λόγον βλάπτων ἁλίοιο γέροντοσ κρυπτέτω.
κεῖνοσ αἰνεῖν καὶ τὸν ἐχθρὸν παντὶ θυμῷ σύν γε δίκᾳ καλὰ ῥέζοντ’ ἔννεπεν. πλεῖστα νικάσαντά σε καὶ τελεταῖσ ὡρίαισ ἐν Παλλάδοσ εἶδον ἄφωνοί θ’ ὡσ ἕκασται φίλτατον παρθενικαὶ πόσιν ἢ υἱὸν εὔχοντ’, ὦ Τελεσίκρατεσ, ἔμμεν, ἐν Ὀλυμπίοισί τε καὶ βαθυκόλπου Γᾶσ ἀέθλοισ ἔν τε καὶ πᾶσιν ἐπιχωρίοισ.
ἐμὲ δ’ ὦν τισ ἀοιδᾶν δίψαν ἀκειόμενον πράσσει χρέοσ αὖτισ ἐγεῖραι καὶ παλαιὰν δόξαν ἑῶν προγόνων·
οἱοῖ Λιβύσσασ ἀμφὶ γυναικὸσ ἔβαν Ἴρασα πρὸσ πόλιν, Ἀνταίου μετὰ καλλίκομον μναστῆρεσ ἀγακλέα κούραν·
τὰν μάλα πολλοὶ ἀριστῆεσ ἀνδρῶν αἴτεον σύγγονοι, πολλοὶ δὲ καὶ ξείνων. ἐπεὶ θαητὸν εἶδοσ ἔπλετο·
χρυσοστεφάνου δέ οἱ Ἥβασ καρπὸν ἀνθήσαντ’ ἀποδρέψαι ἔθελον.
πατὴρ δὲ θυγατρὶ φυτεύων κλεινότερον γάμον, ἄκουσεν Δαναόν ποτ’ ἐν Ἄργει οἱο͂ν εὑρ͂εν τεσσαράκοντα καὶ ὀκτὼ παρθένοισι, πρὶν μέσον ἆμαρ ἑλεῖν, ὠκύτατον γάμον. ἔστασεν γὰρ ἅπαντα χορὸν ἐν τέρμασιν αὐτίκ’ ἀγῶνοσ·
σὺν δ’ ἀέθλοισ ἐκέλευσεν διακρῖναι ποδῶν, ἅντινα σχήσοι τισ ἡρώων, ὅσοι γαμβροί σφιν ἦλθον. οὕτω δ’ ἐδίδου Λίβυσ ἁρμόζων κόρᾳ νυμφίον ἄνδρα·
ποτὶ γραμμᾷ μὲν αὐτὰν στᾶσε κοσμήσαισ τέλοσ ἔμμεν ἄκρον, εἶπε δ’ ἐν μέσσοισ ἀπάγεσθαι, ὃσ ἂν πρῶτοσ θορὼν ἀμφί οἱ ψαύσειε πέπλοισ.
ἔνθ’ Ἀλεξίδαμοσ, ἐπεὶ φύγε λαιψηρὸν δρόμον, παρθένον κεδνὰν χερὶ χειρὸσ ἑλὼν ἆγεν ἱππευτᾶν Νομάδων δι’ ὅμιλον. πολλὰ μὲν κεῖνοι δίκον φύλλ’ ἔπι καὶ στεφάνουσ· πολλὰ δὲ πρόσθεν πτερὰ δέξατο νικᾶν.
호흡부호 보기
강세부호 보기
장단부호 보기
작은 Iota 보기
모든 부호 보기