Pindar, Odes, pythian odes, pythian 12 ΜΙΔᾼ ΑΚΡΑΓΑΝΤΙΝῼ ΑΥΛΗΤῌ

(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 12 ΜΙΔᾼ ΑΚΡΑΓΑΝΤΙΝῼ ΑΥΛΗΤῌ)

δέξαι στεφάνωμα τόδ’ ἐκ Πυθῶνοσ εὐδόξῳ Μίδᾳ, αὐτόν τέ νιν Ἑλλάδα νικάσαντα τέχνᾳ, τάν ποτε Παλλὰσ ἐφεῦρε θρασειᾶν Γοργόνων οὔλιον θρῆνον διαπλέξαισ’ Ἀθάνα· τὸν παρθενίοισ ὑπό τ’ ἀπλάτοισ ὀφίων κεφαλαῖσ ἀί̈ε λειβόμενον δυσπενθέϊ σὺν καμάτῳ, Περσεὺσ ὁπότε τρίτον ἄνυσσεν κασιγνητᾶν μέροσ, εἰναλίᾳ τε Σερίφῳ λαοῖσί τε μοῖραν ἄγων.

ἤτοι τό τε θεσπέσιον Φόρκοιο μαύρωσεν γένοσ, λυγρόν τ’ ἔρανον Πολυδέκτᾳ θῆκε ματρόσ τ’ ἔμπεδον δουλοσύναν τό τ’ ἀναγκαῖον λέχοσ, εὐπαράου κρᾶτα συλάσαισ Μεδοίσασ υἱὸσ Δανάασ·

τὸν ἀπὸ χρυσοῦ φαμεν αὐτορύτου ἔμμεναι.

ἀλλ’ ἐπεὶ ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων ἐρρύσατο, παρθένοσ αὐλῶν τεῦχε πάμφωνον μέλοσ, ὄφρα τὸν Εὐρυάλασ ἐκ καρπαλιμᾶν γενύων χριμφθέντα σὺν ἔντεσι μιμήσαιτ’ ἐρικλάγκταν γόον. εὑρ͂εν θεόσ·

ἀλλά νιν εὑροῖσ’ ἀνδράσι θνατοῖσ ἔχειν, ὠνόμασεν κεφαλᾶν πολλᾶν νόμον, εὐκλεᾶ λαοσσόων μναστῆρ’ ἀγώνων, λεπτοῦ διανισσόμενον χαλκοῦ θαμὰ καὶ δονάκων, τοὶ παρὰ καλλιχόρῳ ναίοισι πόλει Χαρίτων. Καφισίδοσ ἐν τεμένει, πιστοὶ χορευτᾶν μάρτυρεσ.

εἰ δέ τισ ὄλβοσ ἐν ἀνθρώποισιν, ἄνευ καμάτου οὐ φαίνεται·

ἐκ δὲ τελευτάσει νιν ἤτοι σάμερον δαίμων ‐ τὸ δὲ μόρσιμον οὐ παρφυκτόν, ‐ ἀλλ’ ἔσται χρόνοσ οὗτοσ, ὃ καί τιν’ ἀελπτίᾳ βαλὼν ἔμπαλιν γνώμασ τὸ μὲν δώσει, τὸ δ’ οὔπω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION