Pindar, Odes, pythian odes, pythian 3 ΙΕΡΩΝΙ ΣΨΡΑΚΟΣΙῼ ΚΕΛΗΤΙ

(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 3 ΙΕΡΩΝΙ ΣΨΡΑΚΟΣΙῼ ΚΕΛΗΤΙ)

ἤθελον Χείρωνά κε Φιλλυρίδαν, εἰ χρεὼν τοῦθ’ ἁμετέρασ ἀπὸ γλώσσασ κοινὸν εὔξασθαι ἔποσ, ζώειν τὸν ἀποιχόμενον, Οὐρανίδα γόνον εὐρυμέδοντα Κρόνου, βάσσαισί τ’ ἄρχειν Παλίου Φῆρ’ ἀγρότερον, νοῦν ἔχοντ’ ἀνδρῶν φίλον· οἱο͂σ ἐὼν θρέψεν ποτὲ τέκτονα νωδυνίασ ἅμερον γυιαρκέοσ Ἀσκλήπιον, ἡρ́ωα παντοδαπᾶν ἀλκτῆρα νούσων.

τὸν μὲν εὐί̈ππου Φλεγύα θυγάτηρ πρὶν τελέσσαι ματροπόλῳ σὺν Ἐλειθυίᾳ, δαμεῖσα χρυσέοισ τόξοισιν ὕπ’ Ἀρτέμιδοσ, εἰσ Αἴ̈δα δόμον ἐν θαλάμῳ κατέβα τέχναισ Ἀπόλλωνοσ.

χόλοσ δ’ οὐκ ἀλίθιοσ γίνεται παίδων Διόσ.

καὶ φέροισα σπέρμα θεοῦ καθαρόν.

οὐδ’ ἔμειν’ ἐλθεῖν τράπεζαν νυμφίαν οὐδὲ παμφώνων ἰαχὰν ὑμεναίων, ἅλικεσ οἱᾶ παρθένοι φιλέοισιν ἑταίρᾳ ἑσπερίαισ ὑποκουρίζεσθ’ ἀοιδαῖσ· ἀλλά τοι ἤρατο τῶν ἀπεόντων·

οἱᾶ καὶ πολλοὶ πάθον. μεταμώνια θηρεύων ἀκράντοισ ἐλπίσιν.

ἔσχε τοιαύταν μεγάλαν ἀυάταν καλλιπέπλου λῆμα Κορωνίδοσ.

ἐλθόντοσ γὰρ εὐνάσθη ξένου λέκτροισιν ἀπ’ Ἀρκαδίασ. οὐδ’ ἔλαθε σκοπόν· ἐν δ’ ἄρα μηλοδόκῳ Πυθῶνι τόσσαισ ἀί̈εν ναοῦ βασιλεὺσ Λοξίασ, κοινᾶνι παρ’ εὐθυτάτῳ γνώμαν πιθών, πάντα ἰσάντι νόῳ· ψευδέων δ’ οὐχ ἅπτεται·

κλέπτει τέ νιν οὐ θεὸσ οὐ βροτὸσ ἔργοισ οὔτε βουλαῖσ. καὶ τότε γνοὺσ Ἴσχυοσ Εἰλατίδα ξεινίαν κοίταν ἄθεμίν τε δόλον, πέμψεν κασιγνήταν μένει θύοισαν ἀμαιμακέτῳ ἐσ Λακέρειαν.

ἐπεὶ παρὰ Βοιβιάδοσ κρημνοῖσιν ᾤκει παρθένοσ.

δαίμων δ’ ἕτεροσ ἐσ κακὸν τρέψαισ ἐδαμάσσατό νιν· καὶ γειτόνων πολλοὶ ἐπαῦρον, ἁμᾷ δ’ ἔφθαρεν, πολλὰν δ’ ὄρει πῦρ ἐξ ἑνὸσ σπέρματοσ ἐνθορὸν ἀί̈στωσεν ὕλαν. ἀλλ’ ἐπεὶ τείχει θέσαν ἐν ξυλίνῳ σύγγονοι κούραν, σέλασ δ’ ἀμφέδραμεν λάβρον Ἁφαίστου, τότ’ ἐείπεν Ἀπόλλων·

"οὐκέτι τλάσομαι ψυχᾷ γένοσ ἀμὸν ὀλέσσαι οἰκτροτάτῳ θανάτῳ ματρὸσ βαρείᾳ σὺν πάθᾳ.

" ὣσ φάτο· βάματι δ’ ἐν πρώτῳ κιχὼν παῖδ’ ἐκ νεκροῦ ἁρ́πασε· καιομένα δ’ αὐτῷ διέφαινε πυρά· καί ῥά νιν Μάγνητι φέρων πόρε Κενταύρῳ διδάξαι πολυπήμονασ ἀνθρώποισιν ἰᾶσθαι νόσουσ.

ἢ θερινῷ πυρὶ περθόμενοι δέμασ ἢ χειμῶνι, λύσαισ ἄλλον ἀλλοίων ἀχέων ἔξαγεν, τοὺσ μὲν μαλακαῖσ ἐπαοιδαῖσ ἀμφέπων, τοὺσ δὲ προσανέα πίνοντασ, ἢ γυίοισ περάπτων πάντοθεν φάρμακα, τοὺσ δὲ τομαῖσ ἔστασεν ὀρθούσ.

ἀλλὰ κέρδει καὶ σοφία δέδεται.

ἔτραπεν καὶ κεῖνον ἀγάνορι μισθῷ χρυσὸσ ἐν χερσὶν φανεὶσ ἄνδρ’ ἐκ θανάτου κομίσαι ἤδη ἁλωκότα· χερσὶ δ’ ἄρα Κρονίων ῥίψαισ δι’ ἀμφοῖν ἀμπνοὰν στέρνων κάθελεν ὠκέωσ, αἴθων δὲ κεραυνὸσ ἐνέσκιμψεν μόρον.

χρὴ τὰ ἐοικότα πὰρ δαιμόνων μαστευέμεν θναταῖσ φρασίν, γνόντα τὸ πὰρ ποδόσ, οἱάσ εἰμὲν αἴσασ. μή, φίλα ψυχά, βίον ἀθάνατον σπεῦδε, τὰν δ’ ἔμπρακτον ἄντλει μαχανάν.

εἰ δὲ σώφρων ἄντρον ἔναι’ ἔτι Χείρων, καί τί οἱ φίλτρον ἐν θυμῷ μελιγάρυεσ ὕμνοι ἁμέτεροι τίθεν· ἰατῆρά τοί κέν νιν πίθον καί νυν ἐσλοῖσι παρασχεῖν ἀνδράσιν θερμᾶν νόσων ἤ τινα Λατοί̈δα κεκλημένον ἢ πατέροσ.

ὃσ Συρακόσσαισι νέμει βασιλεὺσ πραὺ̈σ ἀστοῖσ, οὐ φθονέων ἀγαθοῖσ, ξείνοισ δὲ θαυμαστὸσ πατήρ.

τῷ μὲν διδύμασ χάριτασ, εἰ κατέβαν ὑγίειαν ἄγων χρυσέαν κῶμόν τ’ ἀέθλων Πυθίων αἴγλαν στεφάνοισ. τοὺσ ἀριστεύων Φερένικοσ ἕλ’ ἐν Κίρρᾳ ποτέ, ἀστέροσ οὐρανίου φαμὶ τηλαυγέστερον κείνῳ φάοσ ἐξικόμαν κε βαθὺν πόντον περάσαισ.

ἀλλ’ ἐπεύξασθαι μὲν ἐγὼν ἐθέλω Ματρί, τὰν κοῦραι παρ’ ἐμὸν πρόθυρον σὺν Πανὶ μέλπονται θαμὰ σεμνὰν θεὸν ἐννύχιαι.

εἰ δὲ λόγων συνέμεν κορυφάν, Ιἕρων, ὀρθὰν ἐπίστᾳ, μανθάνων οἶσθα προτέρων·

" ἓν παρ’ ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖσ ἀθάνατοι. " τὰ μὲν ὦν οὐ δύνανται νήπιοι κόσμῳ φέρειν, ἀλλ’ ἀγαθοί, τὰ καλὰ τρέψαντεσ ἔξω. τὶν δὲ μοῖρ’ εὐδαιμονίασ ἕπεται.

λαγέταν γάρ τοι τύραννον δέρκεται, εἴ τιν’ ἀνθρώπων, ὁ μέγασ πότμοσ. αἰὼν δ’ ἀσφαλὴσ οὐκ ἔγεντ’ οὔτ’ Αἰακίδᾳ παρὰ Πηλεῖ οὔτε παρ’ ἀντιθέῳ Κάδμῳ· μελπομενᾶν ἐν ὄρει Μοισᾶν καὶ ἐν ἑπταπύλοισ ἀί̈ον Θήβαισ, ὁπόθ’ Ἁρμονίαν γᾶμεν βοῶπιν, ὁ δὲ Νηρέοσ εὐβούλου Θέτιν παῖδα κλυτάν.

καὶ θεοὶ δαίσαντο παρ’ ἀμφοτέροισ, καὶ Κρόνου παῖδασ βασιλῆασ ἴδον χρυσέαισ ἐν ἕδραισ, ἕδνα τε δέξαντο·

Διὸσ δὲ χάριν ἐκ προτέρων μεταμειψάμενοι καμάτων ἔστασαν ὀρθὰν καρδίαν. ἐν δ’ αὖτε χρόνῳ τὸν μὲν ὀξείαισι θύγατρεσ ἐρήμωσαν πάθαισ εὐφροσύνασ μέροσ αἱ τρεῖσ·

ἀτὰρ λευκωλένῳ γε Ζεὺσ πατὴρ ἤλυθεν ἐσ λέχοσ ἱμερτὸν Θυώνᾳ. τοῦ δὲ παῖσ, ὅνπερ μόνον ἀθανάτα τίκτεν ἐν Φθίᾳ Θέτισ, ἐν πολέμῳ τόξοισ ἀπὸ ψυχὰν λιπὼν ὦρσεν πυρὶ καιόμενοσ ἐκ Δαναῶν γόον.

εἰ δὲ νόῳ τισ ἔχει θνατῶν ἀλαθείασ ὁδόν, χρὴ πρὸσ μακάρων τυγχάνοντ’ εὖ πασχέμεν.

ἄλλοτε δ’ ἀλλοῖαι πνοαὶ ὑψιπετᾶν ἀνέμων. <σάοσ, πολὺσ εὖτ’ ἂν ἐπιβρίσαισ ἕπηται.

σμικρὸσ ἐν σμικροῖσ, μέγασ ἐν μεγάλοισ ἔσσομαι·

τὸν ἀμφέποντ’ αἰεὶ φρασὶν δαίμον’ ἀσκήσω κατ’ ἐμὰν θεραπεύων μαχανάν. εἰ δέ μοι πλοῦτον θεὸσ ἁβρὸν ὀρέξαι, ἐλπίδ’ ἔχω κλέοσ εὑρέσθαι κεν ὑψηλὸν πρόσω. Νέστορα καὶ Λύκιον Σαρπηδόν’, ἀνθρώπων φάτισ, ἐξ ἐπέων κελαδεννῶν, τέκτονεσ οἱᾶ σοφοὶ ἁρ́μοσαν, γιγνώσκομεν. ἁ δ’ ἀρετὰ κλειναῖσ ἀοιδαῖσ χρονία τελέθει.

παύροισ δὲ πράξασθ’ εὐμαρέσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION