호흡부호 보기
강세부호 보기
장단부호 보기
작은 Iota 보기
모든 부호 보기
χρυσέασ ὑποστάσαντεσ εὐτειχεῖ προθύρῳ θαλάμου κίονασ, ὡσ ὅτε θαητὸν μέγαρον πάξομεν· ἀρχομένου δ’ ἔργου πρόσωπον χρὴ θέμεν τηλαυγέσ. εἰ δ’ εἰή μὲν Ὀλυμπιονίκασ, βωμῷ τε μαντείῳ ταμίασ Διὸσ ἐν Πίσᾳ, συνοικιστήρ τε τᾶν κλεινᾶν Συρακοσσᾶν· κεῖνοσ ἀνήρ, ἐπικύρσαισ ἀφθόνων ἀστῶν ἐν ἱμερταῖσ ἀοιδαῖσ;
ἴστω γὰρ ἐν τούτῳ πεδίλῳ δαιμόνιον πόδ’ ἔχων Σωστράτου υἱόσ.
ἀκίνδυνοι δ’ ἀρεταὶ οὔτε παρ’ ἀνδράσιν οὔτ’ ἐν ναυσὶ κοίλαισ τίμιαι· πολλοὶ δὲ μέμνανται, καλὸν εἴ τι ποναθῇ. ἀπὸ γλώσσασ Ἄδραστοσ μάντιν Οἰκλείδαν ποτ’ ἐσ Ἀμφιάρηον φθέγξατ’, ἐπεὶ κατὰ γαῖ’ αὐτόν τέ νιν καὶ φαιδίμασ ἵππουσ ἔμαρψεν.
ἑπτὰ δ’ ἔπειτα πυρᾶν νεκρῶν τελεσθεισᾶν Ταλαϊονίδασ εἶπεν ἐν Θήβαισι τοιοῦτόν τι ἔποσ·
"ποθέω στρατιᾶσ ὀφθαλμὸν ἐμᾶσ, ἀμφότερον μάντιν τ’ ἀγαθὸν καὶ δουρὶ μάρνασθαι. " τὸ καὶ ἀνδρὶ κώμου δεσπότᾳ πάρεστι Συρακοσίῳ. οὔτε δύσηρισ ἐὼν οὔτ’ ὦν φιλόνικοσ ἄγαν, καὶ μέγαν ὁρ́κον ὀμόσσαισ τοῦτό γέ οἱ σαφέωσ μαρτυρήσω· μελίφθογγοι δ’ ἐπιτρέψοντι Μοῖσαι.
ὦ Φίντισ, ἀλλὰ ζεῦξον ἤδη μοι σθένοσ ἡμιόνων, ᾇ τάχοσ, ὄφρα κελεύθῳ τ’ ἐν καθαρᾷ βάσομεν ὄκχον, ἵκωμαί τε πρὸσ ἀνδρῶν καὶ γένοσ·
κεῖναι γὰρ ἐξ ἀλλᾶν ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι ταύταν ἐπίστανται, στεφάνουσ ἐν Ὀλυμπίᾳ ἐπεὶ δέξαντο·
χρὴ τοίνυν πύλασ ὕμνων ἀναπίτναμεν αὐταῖσ· πρόσ Πιτάναν δὲ παρ’ Εὐρώτα πόρον δεῖ σάμερόν μ’ ἐλθεῖν ἐν ὡρ́ᾳ· ἅ τοι Ποσειδάωνι μιχθεῖσα Κρονίῳ λέγεται παῖδα ἰόπλοκον Εὐάδναν τεκέμεν.
κρύψε δὲ παρθενίαν ὠδῖνα κόλποισ·
κυρίῳ δ’ ἐν μηνὶ πέμποισ’ ἀμφιπόλουσ ἐκέλευσεν ἡρ́ωι πορσαίνειν δόμεν Εἰλατίδᾳ βρέφοσ, ὃσ ἀνδρῶν Ἀρκάδων ἄνασσε Φαισάνᾳ λάχε τ’ Ἀλφεὸν οἰκεῖν· ἔνθα τραφεῖσ’ ὑπ’ Ἀπόλλωνι γλυκείασ πρῶτον ἔψαυσ’ Ἀφροδίτασ. οὐδ’ ἔλαθ’ Αἴπυτον ἐν παντὶ χρόνῳ κλέπτοισα θεοῖο γόνον.
ἀλλ’ ὁ μὲν Πυθώναδ’, ἐν θυμῷ πιέσαισ χόλον οὐ φατὸν ὀξείᾳ μελέτᾳ, ᾤχετ’ ἰὼν μαντευσόμενοσ ταύτασ περ’ ἀτλάτου πάθασ. ἁ δὲ φοινικόκροκον ζώναν καταθηκαμένα κάλπιδά τ’ ἀργυρέαν, λόχμασ ὑπὸ κυανέασ τίκτε θεόφρονα κοῦρον. τᾷ μὲν ὁ Χρυσοκόμασ πραύ̈μητίν τ’ Ἐλείθυιαν παρέστασέν τε Μοίρασ·
ἦλθεν δ’ ὑπὸ σπλάγχνων ὑπ’ ὠδῖνόσ τ’ ἐρατᾶσ Ιἄμοσ ἐσ φάοσ αὐτίκα.
τὸν μὲν κνιζομένα λεῖπε χαμαί· δύο δὲ γλαυκῶπεσ αὐτὸν δαιμόνων βουλαῖσιν ἐθρέψαντο δράκοντεσ ἀμεμφεῖ ἰῷ μελισσᾶν καδόμενοι. βασιλεὺσ δ’ ἐπεὶ πετραέσσασ ἐλαύνων ἵκετ’ ἐκ Πυθῶνοσ, ἅπαντασ ἐν οἴκῳ εἴρετο παῖδα, τὸν Εὐάδνα τέκοι·
Φοίβου γὰρ αὐτὸν φᾶ γεγάκειν πατρόσ, περὶ θνατῶν δ’ ἔσεσθαι μάντιν ἐπιχθονίοισ ἔξοχον, οὐδέ ποτ’ ἐκλείψειν γενεάν. ὣσ ἄρα μάνυε. τοὶ δ’ οὔτ’ ὦν ἀκοῦσαι οὔτ’ ἰδεῖν εὔχοντο πεμπταῖον γεγενημένον.
ἀλλ’ ἐν κέκρυπτο γὰρ σχοίνῳ βατιᾷ τ’ ἐν ἀπειράτῳ, ἰών ξανθαῖσι καὶ παμπορφύροισ ἀκτῖσι βεβρεγμένοσ ἁβρὸν σῶμα· τὸ καὶ κατεφάμιξεν καλεῖσθαί νιν χρόνῳ σύμπαντι μάτηρ τοῦτ’ ὄνυμ’ ἀθάνατον.
τερπνᾶσ δ’ ἐπεὶ χρυσοστεφάνοιο λάβεν καρπὸν Ἥβασ, Ἀλφεῷ μέσσῳ καταβὰσ ἐκάλεσσε Ποσειδᾶν’ εὐρυβίαν, ὃν πρόγονον, καὶ τοξοφόρον Δάλου θεοδμάτασ σκοπόν, αἰτέων λαοτρόφον τιμάν τιν’ ἑᾷ κεφαλᾷ, νυκτὸσ ὑπαίθριοσ.
ἀντεφθέγξατο δ’ ἀρτιεπὴσ πατρία ὄσσα, μετάλλασέν τέ νιν·
"ὄρσο, τέκοσ, δεῦρο πάγκοινον ἐσ χώραν ἴμεν φάμασ ὄπισθεν. ἵκοντο δ’ ὑψηλοῖο πέτραν ἀλίβατον Κρονίου·
ἔνθα οἱ ὤπασε θησαυρὸν δίδυμον μαντοσύνασ, τόκα μὲν φωνὰν ἀκούειν ψευδέων ἄγνωστον, εὖτ’ ἂν δὲ θρασυμάχανοσ ἐλθὼν Ἡρακλέησ, σεμνὸν θάλοσ Ἀλκαϊδᾶν, πατρὶ ἑορτάν τε κτίσῃ πλειστόμβροτον τεθμόν τε μέγιστον ἀέθλων, Ζηνὸσ ἐπ’ ἀκροτάτῳ βωμῷ τότ’ αὖ χρηστήριον θέσθαι κέλευσεν. ἐξ οὗ πολύκλειτον καθ’ Ἕλλανασ γένοσ Ιἀμιδᾶν.
ὄλβοσ ἅμ’ ἕσπετο· τιμῶντεσ δ’ ἀρετὰσ ἐσ φανερὰν ὁδὸν ἔρχονται. τεκμαίρει χρῆμ’ ἕκαστον· μῶμοσ ἐξ ἄλλων κρέμαται φθονεόντων τοῖσ, οἷσ ποτε πρώτοισ περὶ δωδέκατον δρόμον ἐλαυνόντεσσιν αἰδοία ποτιστάξῃ Χάρισ εὐκλέα μορφάν. εἰ δ’ ἐτύμωσ ὑπὸ Κυλλάνασ ὁρ́οισ, Ἁγησία, μάτρωεσ ἄνδρεσ ναιετάοντεσ ἐδώρησαν θεῶν κάρυκα λιταῖσ θυσίαισ πολλὰ δὴ πολλαῖσιν Ἑρμᾶν εὐσεβέωσ, ὃσ ἀγῶνασ ἔχει μοῖράν τ’ ἀέθλων Ἀρκαδίαν τ’ εὐάνορα τιμᾷ·
κεῖνοσ, ὦ παῖ Σωστράτου, σὺν βαρυγδούπῳ πατρὶ κραίνει σέθεν εὐτυχίαν.
δόξαν ἔχω τιν’ ἐπὶ γλώσσᾳ ἀκόνασ λιγυρᾶσ, ἅ μ’ ἐθέλοντα προσέρπει καλλιρόοισι πνοαῖσ·
ματρομάτωρ ἐμὰ Στυμφαλίσ, εὐανθὴσ Μετώπα, πλάξιππον ἃ Θήβαν ἔτικτεν, τᾶσ ἐρατεινὸν ὕδωρ πίομαι, ἀνδράσιν αἰχματαῖσι πλέκων ποικίλον ὕμνον. Αἰνέα, πρῶτον μὲν Ἥραν Παρθενίαν κελαδῆσαι, γνῶναί τ’ ἔπειτ’, ἀρχαῖον ὄνειδοσ ἀλαθέσιν λόγοισ εἰ φεύγομεν, Βοιωτίαν ὗν.
ἐσσὶ γὰρ ἄγγελοσ ὀρθόσ, ἠϋκόμων σκυτάλα Μοισᾶν, γλυκὺσ κρατὴρ ἀγαφθέγκτων ἀοιδᾶν· εἰπὸν δὲ μεμνᾶσθαι Συρακοσσᾶν τε καὶ Ὀρτυγίασ·
τὰν Ιἕρων καθαρῷ σκάπτῳ διέπων, ἄρτια μηδόμενοσ, φοινικόπεζαν ἀμφέπει Δάματρα, λευκίππου τε θυγατρὸσ ἑορτάν, καὶ Ζηνὸσ Αἰτναίου κράτοσ. ἁδύλογοι δέ νιν λύραι μολπαί τε γιγνώσκοντι.
μὴ θράσσοι χρόνοσ ὄλβον ἐφέρπων. οἴκοθεν οἴκαδ’ ἀπὸ Στυμφαλίων τειχέων ποτινισσόμενον, ματέρ’ εὐμήλοιο λείποντ’ Ἀρκαδίασ.
ἀγαθαὶ δὲ πέλοντ’ ἐν χειμερίᾳ νυκτὶ θοᾶσ ἐκ ναὸσ ἀπεσκίμφθαι δύ’ ἄγκυραι.
θεὸσ τῶν τε κείνων τε κλυτὰν αἶσαν παρέχοι φιλέων. δέσποτα ποντομέδων, εὐθὺν δὲ πλόον καμάτων ἐκτὸσ ἐόντα δίδοι, χρυσαλακάτοιο πόσισ Ἀμφιτρίτασ, ἐμῶν δ’ ὕμνων ἀέξ’ εὐτερπὲσ ἄνθοσ.
이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.
bab2min@gmail.com
호흡부호 보기
강세부호 보기
장단부호 보기
작은 Iota 보기
모든 부호 보기