헬라어 문장 검색 - Πινδαρ́ΟδεσΓρέ1́07́

(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 7 ΔΙΑΓΟΡᾼ ΡΟΔΙῼ ΠΥΚΤῌ)

παρεόντων θῆκέ νιν ζαλωτὸν ὁμόφρονοσ εὐνᾶσ· καὶ ἐγὼ νέκταρ χυτόν, Μοισᾶν δόσιν, ἀεθλοφόροισ ἀνδράσιν πέμπων, γλυκὺν καρπὸν φρενόσ, ἱλάσκομαι, Οὐλυμπίᾳ Πυθοῖ τε νικώντεσσιν·

ὁ δ’ ὄλβιοσ, ὃν φᾶμαι κατέχοντ’ ἀγαθαί. ἄλλοτε δ’ ἄλλον ἐποπτεύει Χάρισ ζωθάλμιοσ ἁδυμελεῖ θαμὰ μὲν φόρμιγγι παμφώνοισί τ’ ἐν ἔντεσιν αὐλῶν.

αἰνέσω πυγμᾶσ ἄποινα καὶ παρὰ Κασταλίᾳ, πατέρα τε Δαμάγητον ἁδόντα Δίκᾳ, Ἀσίασ εὐρυχόρου τρίπολιν νᾶσον πέλασ ἐμβόλῳ ναίοντασ Ἀργείᾳ σὺν αἰχμᾷ.

ἐθελήσω τοῖσιν ἐξ ἀρχᾶσ ἀπὸ Τλαπολέμου ξυνὸν ἀγγέλλων διορθῶσαι λόγον, Ἡρακλέοσ εὐρυσθενεῖ γέννᾳ.

τὸ μὲν γὰρ πατρόθεν ἐκ Διὸσ εὔχονται· τὸ δ’ Ἀμυντορίδαι ματρόθεν Ἀστυδαμείασ.

ἀμφὶ δ’ ἀνθρώπων φρασὶν ἀμπλακίαι ἀναρίθμητοι κρέμανται· ὅ τι νῦν ἐν καὶ τελευτᾷ φέρτατον ἀνδρὶ τυχεῖν.

καὶ γὰρ Ἀλκμήνασ κασίγνητον νόθον σκάπτῳ θένων σκληρᾶσ ἐλαίασ ἔκταν’ ἐν Τίρυνθι Λικύμνιον ἐλθόντ’ ἐκ θαλάμων Μιδέασ τᾶσδέ ποτε χθονὸσ οἰκιστὴρ χολωθείσ.

αἱ δὲ φρενῶν ταραχαὶ παρέπλαγξαν καὶ σοφόν. μαντεύσατο δ’ ἐσ θεὸν ἐλθών. εἶπε Λερναίασ ἀπ’ ἀκτᾶσ εὐθὺν ἐσ ἀμφιθάλασσον νομόν, ἔνθα ποτὲ βρέχε θεῶν βασιλεὺσ ὁ μέγασ χρυσέαισ νιφάδεσσι πόλιν, ἁνίχ’ Ἁφαίστου τέχναισιν χαλκελάτῳ πελέκει πατέροσ Αθαναία κορυφὰν κατ’ ἄκραν ἀνορούσαισ’ ἀλάλαξεν ὑπερμάκει βοᾷ·

Οὐρανὸσ δ’ ἔφριξέ νιν καὶ Γαῖα μάτηρ.

τότε καὶ φαυσίμβροτοσ δαίμων Ὑπεριονίδασ μέλλον ἔντειλεν φυλάξασθαι χρέοσ παισὶν φίλοισ, ὡσ ἂν θεᾷ πρῶτοι κτίσαιεν βωμὸν ἐναργέα, καὶ σεμνὰν θυσίαν θέμενοι πατρί τε θυμὸν ἰάναιεν κόρᾳ τ’ ἐγχειβρόμῳ.

ἔβαλεν καὶ χάρματ’ ἀνθρώποισι Προμαθέοσ Αἰδώσ·

ἐπὶ μὰν βαίνει τε καὶ λάθασ ἀτέκμαρτα νέφοσ, καὶ παρέλκει πραγμάτων ὀρθὰν ὁδὸν ἔξω φρενῶν.

καὶ τοὶ γὰρ αἰθοίσασ ἔχοντεσ σπέρμ’ ἀνέβαν φλογὸσ οὔ· τεῦξαν δ’ ἀπύροισ ἱεροῖσ ἄλσοσ ἐν ἀκροπόλει· κείνοισ ὁ μὲν ξανθὰν ἀγαγὼν νεφέλαν πολὺν ὗσε χρυσόν·

αὐτὰ δέ σφισιν ὤπασε τέχναν πᾶσαν ἐπιχθονίων Γλαυκῶπισ ἀριστοπόνοισ χερσὶ κρατεῖν. ἔργα δὲ ζωοῖσιν ἑρπόντεσσί θ’ ὁμοῖα κέλευθοι φέρον· ἦν δὲ κλέοσ βαθύ.

δαέντι δὲ καὶ σοφία μείζων ἄδολοσ τελέθει. φαντὶ δ’ ἀνθρώπων παλαιαὶ ῥήσιεσ, οὔπω, ὅτε χθόνα δατέοντο Ζεύσ τε καὶ ἀθάνατοι, φανερὰν ἐν πελάγει Ῥόδον ἔμμεν ποντίῳ, ἁλμυροῖσ δ’ ἐν βένθεσιν νᾶσον κεκρύφθαι.

ἀπεόντοσ δ’ οὔτισ ἔνδειξεν λάχοσ Αἐλίου·

καί ῥά μιν χώρασ ἀκλάρωτον λίπον, ἁγνὸν θεόν. μνασθέντι δὲ Ζεὺσ ἄμπαλον μέλλεν θέμεν.

ἀλλά νιν οὐκ εἰάσεν· ἐπεὶ πολιᾶσ εἶπέ τιν’ αὐτὸσ ὁρᾶν ἔνδον θαλάσσασ αὐξομέναν πεδόθεν πολύβοσκον γαῖαν ἀνθρώποισι καὶ εὔφρονα μήλοισ. ἐκέλευσεν δ’ αὐτίκα χρυσάμπυκα μὲν Λάχεσιν χεῖρασ ἀντεῖναι, θεῶν δ’ ὁρ́κον μέγαν μὴ παρφάμεν, ἀλλὰ Κρόνου σὺν παιδὶ νεῦσαι, φαεννὸν ἐσ αἰθέρα νιν πεμφθεῖσαν ἑᾷ κεφαλᾷ ἐξοπίσω γέρασ ἔσσεσθαι.

τελεύταθεν δὲ λόγων κορυφαὶ ἐν ἀλαθείᾳ πετοῖσαι.

νᾶσοσ, ἔχει τέ νιν ὀξειᾶν ὁ γενέθλιοσ ἀκτίνων πατήρ, πῦρ πνεόντων ἀρχὸσ ἵππων·

ἔνθα Ῥόδῳ ποτὲ μιχθεὶσ τέκεν ἑπτὰ σοφώτατα νοήματ’ ἐπὶ προτέρων ἀνδρῶν παραδεξαμένουσ παῖδασ, ὧν εἷσ μὲν Κάμειρον πρεσβύτατόν τε Ιἄλυσον ἔτεκεν Λίνδον τ’·

ἀστέων μοῖραν, κέκληνται δέ σφιν ἕδραι.

τόθι λύτρον συμφορᾶσ οἰκτρᾶσ γλυκὺ Τλαπολέμῳ ἵσταται Τιρυνθίων ἀρχαγέτᾳ, ὥσπερ θεῷ, μήλων τε κνισσάεσσα πομπὰ καὶ κρίσισ ἀμφ’ ἀέθλοισ.

Νεμέᾳ τ’ ἄλλαν ἐπ’ ἄλλα, καὶ κρανααῖσ ἐν Ἀθάναισ.

ὅ τ’ ἐν Ἄργει χαλκὸσ ἔγνω νιν, τά τ’ ἐν Ἀρκαδίᾳ ἔργα καὶ Θήβαισ, ἀγῶνέσ τ’ ἔννομοι Βοιωτίων, Πέλλανά τ’ Αἴγινά τε νικῶνθ’ ἑξάκισ.

ἐν Μεγάροισίν τ’ οὐχ ἕτερον λιθίνα ψᾶφοσ ἔχει λόγον. ἀλλ’, ὦ Ζεῦ πάτερ, νώτοισιν Ἀταβυρίου μεδέων, τίμα μὲν ὕμνου τεθμὸν Ὀλυμπιονίκαν, ἄνδρα τε πὺξ ἀρετὰν εὑρόντα, δίδοι τέ οἱ αἰδοίαν χάριν καὶ ποτ’ ἀστῶν καὶ ποτὶ ξείνων.

ἐπεὶ ὕβριοσ ἐχθρὰν ὁδὸν εὐθυπορεῖ, σάφα δαεὶσ ἅ τέ οἱ πατέρων ὀρθαὶ φρένεσ ἐξ ἀγαθῶν ἔχρεον.

μὴ κρύπτε κοινὸν σπέρμ’ ἀπὸ Καλλιάνακτοσ·

Ἐρατιδᾶν τοι σὺν χαρίτεσσιν ἔχει θαλίασ καὶ πόλισ· ἐν δὲ μιᾷ μοίρᾳ χρόνου ἄλλοτ’ ἀλλοῖαι διαιθύσσοισιν αὖραι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pindar, Odes, olympian odes, olympian 7 ΔΙΑΓΟΡᾼ ΡΟΔΙῼ ΠΥΚΤῌ

(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 7 ΔΙΑΓΟΡᾼ ΡΟΔΙῼ ΠΥΚΤῌ)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION