Pausanias, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 26

(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 26)

ἐσ Θαλάμασ δὲ ἐξ Οἰτύλου μῆκοσ τῆσ ὁδοῦ στάδιοι περὶ τοὺσ ὀγδοήκοντά εἰσι, κατὰ δὲ τὴν ὁδὸν ἱερόν ἐστιν Ἰνοῦσ καὶ μαντεῖον. μαντεύονται μὲν οὖν καθεύδοντεσ, ὁπόσα δ’ ἂν πυθέσθαι δεηθῶσιν, ὀνείρατα δείκνυσί σφισιν ἡ θεόσ. χαλκᾶ δὲ ἕστηκεν ἀγάλματα ἐν ὑπαίθρῳ τοῦ ἱεροῦ, τῆσ τε Πασιφάησ καὶ Ἡλίου τὸ ἕτερον· αὐτὸ δὲ τὸ ἐν τῷ ναῷ σαφῶσ μὲν οὐκ ἦν ἰδεῖν ὑπὸ στεφανωμάτων, χαλκοῦν δὲ καὶ τοῦτο εἶναι λέγουσι. ῥεῖ δὲ καὶ ὕδωρ ἐκ πηγῆσ ἱερᾶσ πιεῖν ἡδύ· Σελήνησ δὲ ἐπίκλησισ καὶ οὐ Θαλαμάταισ ἐπιχώριοσ δαίμων ἐστὶν ἡ Πασιφάη. Θαλαμῶν δὲ ἀπέχει σταδίουσ εἴκοσιν ὀνομαζομένη Πέφνοσ ἐπὶ θαλάσσῃ.

πρόκειται δὲ νησὶσ πέτρασ τῶν μεγάλων οὐ μείζων, Πέφνοσ καὶ ταύτῃ τὸ ὄνομα· τεχθῆναι δὲ ἐνταῦθα τοὺσ Διοσκούρουσ φασὶν οἱ Θαλαμᾶται.

τοῦτο μὲν δὴ καὶ Ἀλκμᾶνα ἐν ᾄσματι οἶδα εἰπόντα· τραφῆναι δὲ οὐκέτι ἐν τῇ Πέφνῳ φασὶν αὐτούσ, ἀλλὰ Ἑρμῆν τὸν ἐσ Πελλάναν κομίσαντα εἶναι. ἐν ταύτῃ τῇ νησῖδι ἀγάλματα Διοσκούρων χαλκᾶ μέγεθοσ ποδιαῖα ἐν ὑπαίθρῳ τῆσ νησῖδόσ ἐστιν·

ταῦτα ἡ θάλασσα ἀποκινεῖν οὐκ ἐθέλει κατακλύζουσα ὡρ́ᾳ χειμῶνοσ τὴν πέτραν. τοῦτό τε δὴ θαῦμά ἐστι καὶ οἱ μύρμηκεσ αὐτόθι λευκότερον ἢ ὡσ μυρμήκων τὸ χρῶμα φαίνουσι. τὴν δὲ χώραν οἱ Μεσσήνιοι ταύτην αὑτῶν φασιν εἶναι τὸ ἀρχαῖον, ὥστε καὶ τοὺσ Διοσκούρουσ μᾶλλόν τι αὑτοῖσ καὶ οὐ Λακεδαιμονίοισ προσήκειν νομίζουσιν. Πέφνου δὲ στάδια εἴκοσιν ἀπέχει Λεῦκτρα.

ἐφ’ ὅτῳ μὲν δή ἐστιν ὄνομα τῇ πόλει Λεῦκτρα, οὐκ οἶδα· εἰ δ’ ἄρα ἀπὸ Λευκίππου τοῦ Περιήρουσ, ὡσ οἱ Μεσσήνιοί φασι, τούτου μοι δοκοῦσιν ἕνεκα οἱ ταύτῃ θεῶν μάλιστα Ἀσκληπιὸν τιμᾶν, ἅτε Ἀρσινόησ παῖδα εἶναι τῆσ Λευκίππου νομίζοντεσ. λίθου δέ ἐστιν Ἀσκληπιοῦ τε ἄγαλμα καὶ Ἰνοῦσ ἑτέρωθι. πεποίηται δὲ καὶ Κασσάνδρασ τῆσ Πριάμου ναὸσ καὶ ἄγαλμα, Ἀλεξάνδρασ ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων καλουμένησ·

καὶ Ἀπόλλωνοσ Καρνείου ξόανά ἐστι κατὰ ταὐτὰ καθὰ δὴ καὶ Λακεδαιμονίων νομίζουσιν οἱ Σπάρτην ἔχοντεσ. ἐπὶ δὲ τῆσ ἀκροπόλεώσ ἐστιν ἱερὸν καὶ ἄγαλμα Ἀθηνᾶσ, καὶ Ἔρωτόσ ἐστιν ἐν Λεύκτροισ ναὸσ καὶ ἄλσοσ· χειμῶνοσ διαρρεῖ τὸ ἄλσοσ, τὰ δὲ φύλλα τῷ ἦρι ἀπὸ τῶν δένδρων πίπτοντα οὐκ ἂν ὑπὸ τοῦ ὕδατοσ οὐδὲ πλεονάσαντοσ παρενεχθείη.

ὃ δὲ οἶδα ἐν τῇ πρὸσ θαλάσσῃ χώρᾳ τῆσ Λευκτρικῆσ ἐπ’ ἐμοῦ συμβάν, γράφω.

ἄνεμοσ πῦρ ἐσ ὕλην ἐνεγκὼν τὰ πολλὰ ἠφάνισε τῶν δένδρων· ὡσ δὲ ἀνεφάνη τὸ χωρίον ψιλόν, ἄγαλμα ἐνταῦθα ἱδρυμένον εὑρέθη Διὸσ Ἰθωμάτα. τοῦτο οἱ Μεσσήνιοί φασι μαρτύριον εἶναί σφισι τὰ Λεῦκτρα τὸ ἀρχαῖον τῆσ Μεσσηνίασ εἶναι· δύναιτο δ’ ἂν καὶ Λακεδαιμονίων τὰ Λεῦκτρα ἐξ ἀρχῆσ οἰκούντων ὁ Ἰθωμάτασ Ζεὺσ παρ’ αὐτοῖσ ἔχειν τιμάσ. Καρδαμύλη δέ, ἧσ καὶ Ὅμηροσ μνήμην ἐποιήσατο ἐν Ἀγαμέμνονοσ ὑποσχέσεσι δώρων, Λακεδαιμονίων ἐστὶν ὑπήκοοσ τῶν ἐν Σπάρτῃ, βασιλέωσ Αὐγούστου τῆσ Μεσσηνίασ ἀποτεμομένου.

ἀπέχει δὲ Καρδαμύλη θαλάσσησ μὲν ὀκτὼ σταδίουσ, Λεύκτρων δὲ καὶ ἑξήκοντα. ἐνταῦθα οὐ πόρρω τοῦ αἰγιαλοῦ τέμενοσ ἱερὸν τῶν Νηρέωσ θυγατέρων ἐστίν· ἐσ γὰρ τοῦτο ἀναβῆναι τὸ χωρίον φασὶν ἐκ τῆσ θαλάσσησ αὐτὰσ Πύρρον ὀψομένασ τὸν Ἀχιλλέωσ, ὅτε ἐσ Σπάρτην ἐπὶ τὸν Ἑρμιόνησ ἀπῄει γάμον. ἐν δὲ τῷ πολίσματι Ἀθηνᾶσ τε ἱερὸν καὶ Ἀπόλλων ἐστὶ Κάρνειοσ, καθὰ Δωριεῦσιν ἐπιχώριον. πόλιν δὲ ὀνομαζομένην ἐν τοῖσ ἔπεσιν Ἐνόπην τοῖσ Ὁμήρου, Μεσσηνίουσ ὄντασ, ἐσ δὲ τὸ συνέδριον συντελοῦντασ τὸ Ἐλευθερολακώνων, καλοῦσιν ἐφ’ ἡμῶν Γερηνίαν.

ἐν ταύτῃ τῇ πόλει Νέστορα οἱ μὲν τραφῆναι λέγουσιν, οἱ δὲ ἐσ τοῦτο ἐλθεῖν φεύγοντα τὸ χωρίον, ἡνίκα Πύλοσ ἡλίσκετο ὑπὸ Ἡρακλέουσ. ἐνταῦθα ἐν τῇ Γερηνίᾳ Μαχάονοσ τοῦ Ἀσκληπιοῦ μνῆμα καὶ ἱερόν ἐστιν ἅγιον, καὶ ἀνθρώποισ νόσων ἰάματα παρὰ τῷ Μαχάονι ἔστιν εὑρέσθαι.

καὶ Ῥόδον μὲν τὸ χωρίον τὸ ἱερὸν ὀνομάζουσιν, ἄγαλμα δὲ τοῦ Μαχάονοσ χαλκοῦν ἐστιν ὀρθόν· ἐπίκειται δέ οἱ τῇ κεφαλῇ στέφανοσ, ὃν οἱ Μεσσήνιοι κίφοσ καλοῦσι τῇ ἐπιχωρίῳ φωνῇ. Μαχάονα δὲ ὑπὸ Εὐρυπύλου τοῦ Τηλέφου τελευτῆσαί φησιν ὁ τὰ ἔπη ποιήσασ τὴν μικρὰν Ἰλιάδα. διὸ καὶ τάδε αὐτὸσ οἶδα περὶ τὸ Ἀσκληπιεῖον τὸ ἐν Περγάμῳ γινόμενα·

ἄρχονται μὲν ἀπὸ Τηλέφου τῶν ὕμνων, προσᾴδουσι δὲ οὐδὲν ἐσ τὸν Εὐρύπυλον, οὐδὲ ἀρχὴν ἐν τῷ ναῷ θέλουσιν ὀνομάζειν αὐτόν, οἱᾶ ἐπιστάμενοι φονέα ὄντα Μαχάονοσ. ἀνασώσασθαι δὲ Νέστορα λέγεται τοῦ Μαχάονοσ τὰ ὀστᾶ· Ποδαλείριον δέ, ὡσ ὀπίσω πορθήσαντεσ Ἴλιον ἐκομίζοντο, ἁμαρτεῖν τοῦ πλοῦ καὶ ἐσ Σύρνον τῆσ Καρικῆσ ἠπείρου φασὶν ἀποσωθέντα οἰκῆσαι. τῆσ δὲ χώρασ τῆσ Γερηνίασ ὄροσ Καλάθιόν ἐστιν·

ἐν αὐτῷ Κλαίασ ἱερὸν καὶ σπήλαιον παρ’ αὐτὸ τὸ ἱερόν, ἔσοδον μὲν στενήν, τὰ δὲ ἔνδον παρεχόμενον θέασ ἄξια. Γερηνίασ δὲ ὡσ ἐσ μεσόγαιαν ἄνω τριάκοντα ἀπέχει σταδίουσ Ἀλαγονία, καὶ τὸ πόλισμα κατηρίθμησα ἤδη καὶ τοῦτο ἐν Ἐλευθερολάκωσι· θέασ δὲ αὐτόθι ἄξια Διονύσου καὶ Ἀρτέμιδόσ ἐστιν ἱερά.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION