헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́3́23́

(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 23)

Κύθηρα δὲ κεῖται μὲν ἀπαντικρὺ Βοιῶν, ἐσ δὲ Πλατανιστοῦντα ‐ ἐλάχιστον γὰρ τῆσ ἠπείρου ταύτῃ διέστηκεν ἡ νῆσοσ ‐ ἐσ ταύτην τὴν ἄκραν τὸν Πλατανιστοῦντα ἀπὸ ἄκρασ τῆσ ἠπείρου, καλουμένησ δὲ Ὄνου γνάθου, σταδίων πλοῦσ τεσσαράκοντά ἐστιν. ἐν Κυθήροισ δὲ ἐπὶ θαλάσσησ Σκάνδειά ἐστιν ἐπίνειον, Κύθηρα δὲ ἡ πόλισ ἀναβάντι ἀπὸ Σκανδείασ στάδια ὡσ δέκα. τὸ δὲ ἱερὸν τῆσ Οὐρανίασ ἁγιώτατον καὶ ἱερῶν ὁπόσα Ἀφροδίτησ παρ’ Ἕλλησίν ἐστιν ἀρχαιότατον· αὐτὴ δὲ ἡ θεὸσ ξόανον ὡπλισμένον. πλέοντι δὲ ἐκ Βοιῶν τὴν ὑπὸ τὴν ἄκραν τῆσ Μαλέασ λιμήν ἐστιν ὀνομαζόμενον Νύμφαιον καὶ Ποσειδῶνοσ ἄγαλμα ὀρθὸν καὶ σπήλαιον θαλάσσησ ἐγγύτατα, ἐν δὲ αὐτῷ γλυκέοσ ὕδατοσ πηγή·

καὶ ἄνθρωποι περιοικοῦσι πολλοί.

περιπλεύσαντι δὲ τὴν ἄκραν τῆσ Μαλέασ καὶ ἑκατὸν στάδια ἀποσχόντι, ἐπὶ θαλάσσῃ χωρίον ἐν ὁρ́οισ Βοιατῶν Ἀπόλλωνοσ μὲν ἱερόν ἐστιν, Ἐπιδήλιον δὲ ὀνομαζόμενον· τὸ γὰρ τοῦ Ἀπόλλωνοσ ξόανον, ὃ νῦν ἐστιν ἐνταῦθα, ἐν Δήλῳ ποτὲ ἵδρυτο.

τῆσ γὰρ Δήλου τότε ἐμπορίου τοῖσ Ἕλλησιν οὔσησ καὶ ἄδειαν τοῖσ ἐργαζομένοισ διὰ τὸν θεὸν δοκούσησ παρέχειν, Μηνοφάνησ Μιθριδάτου στρατηγὸσ εἴτε αὐτὸσ ὑπερφρονήσασ εἴτε καὶ ὑπὸ Μιθριδάτου προστεταγμένον ‐ ἀνθρώπῳ γὰρ ἀφορῶντι ἐσ κέρδοσ τὰ θεῖα ὕστερα λημμάτων ‐ , οὗτοσ οὖν ὁ Μηνοφάνησ, ἅτε οὔσησ ἀτειχίστου τῆσ Δήλου καὶ ὅπλα οὐ κεκτημένων <τῶν> ἀνδρῶν, τριήρεσιν ἐσπλεύσασ ἐφόνευσε μὲν τοὺσ ἐπιδημοῦντασ τῶν ξένων, ἐφόνευσε δὲ αὐτοὺσ τοὺσ Δηλίουσ· κατασύρασ δὲ πολλὰ μὲν ἐμπόρων χρήματα, πάντα δὲ <τὰ> ἀναθήματα, προσεξανδραποδισάμενοσ δὲ καὶ γυναῖκασ καὶ τέκνα, καὶ αὐτὴν ἐσ ἔδαφοσ κατέβαλε τὴν Δῆλον.

ἅτε δὲ πορθουμένησ τε καὶ ἁρπαζομένησ, τῶν τισ βαρβάρων ὑπὸ ὕβρεωσ τὸ ξόανον τοῦτο ἀπέρριψεν ἐσ τὴν θάλασσαν· ὑπολαβὼν δὲ ὁ κλύδων ἐνταῦθα τῆσ Βοιατῶν ἀπήνεγκε, καὶ τὸ χωρίον διὰ τοῦτο Ἐπιδήλιον ὀνομάζουσι. τὸ μέντοι μήνιμα <τὸ> ἐκ τοῦ θεοῦ διέφυγεν οὔτε Μηνοφάνησ οὔτε αὐτὸσ Μιθριδάτησ·

ἀλλὰ Μηνοφάνην μὲν παραυτίκα, ὡσ ἀνήγετο ἐρημώσασ τὴν Δῆλον, λοχήσαντεσ ναυσὶν οἱ διαπεφευγότεσ τῶν ἐμπόρων καταδύουσι, Μιθριδάτην δὲ ὕστερον τούτων ἠνάγκασεν ὁ θεὸσ αὐτόχειρα αὑτοῦ καταστῆναι, τῆσ τε ἀρχῆσ οἱ καθῃρημένησ καὶ ἐλαυνόμενον πανταχόθεν ὑπὸ Ῥωμαίων· εἰσὶ δὲ οἵ φασιν αὐτὸν παρά του τῶν μισθοφόρων θάνατον βίαιον ἐν μέρει χάριτοσ εὑρ́ασθαι.

τούτοισ μὲν τοιαῦτα ἀπήντησεν ἀσεβήσασι·

τῇ δὲ Βοιαῶν ὅμοροσ Ἐπίδαυρόσ ἐστιν ἡ Λιμηρά, σταδίουσ ὡσ διακοσίουσ ἀπέχουσα Ἐπιδηλίου. φασὶ δὲ οὐ Λακεδαιμονίων, τῶν δὲ ἐν τῇ Ἀργολίδι Ἐπιδαυρίων εἶναι, πλέοντεσ δὲ ἐσ Κῶν παρὰ τὸν Ἀσκληπιὸν ἀπὸ τοῦ κοινοῦ προσσχεῖν τῆσ Λακωνικῆσ ἐνταῦθα καὶ ἐξ ἐνυπνίων γενομένων σφίσι καταμείναντεσ οἰκῆσαι. λέγουσι δὲ καὶ ὡσ οἴκοθεν ἐκ τῆσ Ἐπιδαύρου δράκοντα ἐπαγομένοισ αὐτοῖσ ἐξέφυγεν ἐκ τῆσ νεὼσ ὁ δράκων, ἐκφυγὼν δὲ οὐ πόρρω κατέδυ θαλάσσησ, καί σφισιν ὁμοῦ τῶν ὀνειράτων τῇ ὄψει καὶ ἀπὸ τοῦ σημείου τοῦ κατὰ τὸν δράκοντα ἔδοξεν αὐτόθι καταμείναντασ οἰκῆσαι.

καὶ ἔνθα ὁ δράκων κατέδυ, βωμοί τέ εἰσιν Ἀσκληπιοῦ καὶ ἐλαῖαι περὶ αὐτοὺσ πεφύκασιν. προελθόντι δὲ ἐν δεξιᾷ δύο που σταδίουσ, ἔστιν Ἰνοῦσ καλούμενον ὕδωρ, μέγεθοσ μὲν κατὰ λίμνην μικράν, τῆσ γῆσ δὲ ἐν βάθει μᾶλλον·

ἐσ τοῦτο τὸ ὕδωρ ἐν τῇ ἑορτῇ τῆσ Ἰνοῦσ ἐμβάλλουσιν ἀλφίτων μάζασ. ταύτασ ἐπὶ μὲν αἰσίῳ τοῦ ἐμβαλόντοσ καταδεξάμενον ἔχει τὸ ὕδωρ· εἰ δὲ ἀναπέμψαιτο σφᾶσ, πονηρὸν κέκριται σημεῖον. τὸ δὲ αὐτὸ καὶ ἐν Αἴτνῃ δηλοῦσιν οἱ κρατῆρεσ·

καὶ γὰρ χρυσοῦ ἐσ αὐτοὺσ καὶ ἀργύρου ποιήματα, ἔτι δὲ καὶ ἱερεῖα τὰ πάντα ἀφιᾶσι· ταῦτα δὲ ἢν μὲν ὑπολαβὸν ἀπενέγκῃ τὸ πῦρ, οἱ δὲ χαίρουσιν ὡσ ἐπὶ πεφηνότι ἀγαθῷ, ἀπωσαμένου δὲ τὰ ἐμβληθέντα συμφορὰν ἔσεσθαι τούτῳ τῷ ἀνδρὶ νομίζουσι.

κατὰ δὲ τὴν ὁδὸν τὴν ἐκ Βοιῶν ἐσ Ἐπίδαυρον τὴν Λιμηρὰν ἄγουσαν Ἀρτέμιδοσ ἱερόν ἐστιν ἐν τῇ Ἐπιδαυρίων Λιμνάτιδοσ.

ἡ πόλισ δὲ ἀπέχουσα οὐ πολὺ ἀπὸ θαλάσσησ ἐπὶ μετεώρῳ μὲν ᾤκισται, θέασ δὲ αὐτόθι ἄξια τὸ μὲν Ἀφροδίτησ ἐστὶν ἱερόν, τὸ δὲ Ἀσκληπιοῦ καὶ ἄγαλμα ὀρθὸν λίθου, καὶ Ἀθηνᾶσ ἐν τῇ ἀκροπόλει ναόσ, πρὸ δὲ τοῦ λιμένοσ Διὸσ ἐπίκλησιν Σωτῆροσ. ἄκρα δὲ ἐσ τὸ πέλαγοσ κατὰ τὴν πόλιν ἀνέχει καλουμένη Μινῴα·

καὶ ὁ μὲν κόλποσ οὐδέν τι ἔχει διάφορον ἢ ὅσαι κατὰ τὴν Λακωνικὴν ἄλλαι θαλάσσησ εἰσὶν ἐσβολαί, αἰγιαλὸσ δὲ ὁ ταύτῃ παρέχεται ψηφῖδασ σχῆμα εὐπρεπεστέρασ καὶ χρόασ παντοδαπῆσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 23

(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 23)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION