헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́3́12́

(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 12)

ἰόντι δὲ ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ κατὰ τὴν ὁδὸν ἣν Ἀφεταί̈δα ὀνομάζουσι, τὰ καλούμενα Βοώνητά ἐστι· καί με ὁ λόγοσ ἀπαιτεῖ πρότερα εἰπεῖν τὰ ἐσ τὴν ἐπίκλησιν τῆσ ὁδοῦ. τοῖσ μνηστῆρσιν Ἰκάριον τῆσ Πηνελόπησ φασὶν ἀγῶνα προθεῖναι δρόμου· καὶ ὅτι μὲν Ὀδυσσεὺσ ἐκράτει, δῆλά ἐστιν, ἀφεθῆναι δὲ αὐτοὺσ λέγουσιν ἐσ τὸν δρόμον διὰ τῆσ ὁδοῦ τῆσ Ἀφεταί̈δοσ. δοκεῖν δ’ ἐμοὶ δρόμου Ἰκάριοσ τὸ ἀγώνισμα ἐποίησε μιμούμενοσ Δαναόν.

Δαναῷ γὰρ τοῦτο ἐπὶ ταῖσ θυγατράσιν εὑρέθη, καὶ ὡσ γυναῖκα οὐδεὶσ ἤθελεν ἐξ αὐτῶν διὰ τὸ μίασμα ἀγαγέσθαι, διέπεμπε δὴ ὁ Δαναὸσ ἕδνων ἄνευ δώσειν ᾗ ἂν ἕκαστοσ κατὰ κάλλοσ ἀρέσκηται· ἀφικομένοισ δὲ ἀνδράσιν οὐ πολλοῖσ ἀγῶνα δρόμου κατέστησε, καὶ πρώτῳ τε ἐλθόντι ἐγένετο ἑλέσθαι πρώτῳ τῶν ἄλλων καὶ μετ’ ἐκεῖνον τῷ δευτέρῳ καὶ ἤδη κατὰ τὰ αὐτὰ ἄχρι τοῦ τελευταίου· τὰσ δὲ ὑπολειφθείσασ μένειν ἔφοδον ἄλλην μνηστήρων ἔδει καὶ ἀγῶνα ἄλλον δρόμου.

Λακεδαιμονίοισ δὲ κατὰ τὴν ὁδὸν ταύτην ἐστίν, ὡσ ἤδη λέλεκταί μοι, τὰ ὀνομαζόμενα Βοώνητα, Πολυδώρου ποτὲ οἰκία τοῦ βασιλέωσ·

ἀποθανόντοσ δὲ παρὰ τοῦ Πολυδώρου τῆσ γυναικὸσ ἐπρίαντο ἀντιδόντεσ βοῦσ. ἀργύρου γὰρ οὐκ ἦν πω τότε οὐδὲ χρυσοῦ νόμισμα, κατὰ τρόπον δὲ ἔτι τὸν ἀρχαῖον ἀντεδίδοσαν βοῦσ καὶ ἀνδράποδα καὶ ἀργὸν τὸν ἄργυρον καὶ χρυσόν· οἱ δὲ ἐσ τὴν Ἰνδικὴν ἐσπλέοντεσ φορτίων φασὶν Ἑλληνικῶν τοὺσ Ἰνδοὺσ ἀγώγιμα ἄλλα ἀνταλλάσσεσθαι, νόμισμα δὲ οὐκ ἐπίστασθαι, καὶ ταῦτα χρυσοῦ τε ἀφθόνου καὶ χαλκοῦ παρόντοσ σφίσι.

τοῦ δὲ τῶν Βιδιαίων ἀρχείου πέραν ἐστὶν Ἀθηνᾶσ ἱερόν·

Ὀδυσσεὺσ δὲ ἱδρύσασθαι τὸ ἄγαλμα λέγεται καὶ ὀνομάσαι Κελεύθειαν, τοὺσ Πηνελόπησ μνηστῆρασ τῷ δρόμῳ νικήσασ. ἱδρύσατο δὲ τῆσ Κελευθείασ ἱερὰ ἀριθμῷ τρία διεστηκότα ἀπ’ ἀλλήλων. προϊόντων δὲ κατὰ τὴν Ἀφεταί̈δα ἡρῷά ἐστιν Ιὄπόσ τε κατὰ Λέλεγα ἢ Μύλητα γενέσθαι δοκοῦντοσ καὶ Ἀμφιαράου τοῦ Οἰκλέουσ·

τοῦτο δὲ <τοὺσ> Τυνδάρεω παῖδασ νομίζουσιν ἅτε ἀνεψιῷ τῷ Ἀμφιαράῳ ποιῆσαι· καὶ αὐτοῦ Λέλεγόσ ἐστιν ἡρῷον, τούτων δὲ οὐ πόρρω τέμενοσ Ποσειδῶνοσ Ταιναρίου ‐ Ταινάριον δὲ ἐπονομάζουσιν ‐ οὐ μακρὰν δὲ Ἀθηνᾶσ ἄγαλμα, ὃ τοὺσ ἐσ Ἰταλίαν τε καὶ Τάραντα ἀποικισθέντασ ἀναθεῖναι λέγουσι. τὸ δὲ χωρίον, ὃ καλοῦσιν Ἑλλήνιον, ἐστὶν εἰρημένον ὡσ οἱ τῶν Ἑλλήνων Ξέρξην διαβαίνοντα ἐσ τὴν Εὐρώπην παρεσκευάζοντο ἀμυνούμενοι, κατὰ τοῦτο τὸ χωρίον βουλευσάμενοι τρόπον ὅντινα ἀνθέξουσιν.

ὁ δὲ ἕτεροσ τῶν λόγων τοὺσ Μενελάου χάριτι στρατεύσαντασ ἐπὶ Ἴλιον βουλεύσασθαί φησιν ἐνταῦθα ὅπωσ ἀναπλεῦσαί τε ἐσ Τροίαν καὶ δίκασ δυνήσονται παρὰ Ἀλεξάνδρου λαβεῖν τῆσ Ἑλένησ ἁρπαγῆσ.

τοῦ δὲ Ἑλληνίου πλησίον Ταλθυβίου μνῆμα ἀποφαίνουσι·

δεικνύουσι δὲ καὶ Ἀχαιῶν Αἰγιεῖσ ἐπὶ τῆσ ἀγορᾶσ, Ταλθυβίου καὶ οὗτοι φάμενοι μνῆμα εἶναι. Ταλθυβίου δὲ τούτου μήνιμα ἐπὶ τῷ φόνῳ τῶν κηρύκων, οἳ παρὰ βασιλέωσ Δαρείου γῆν τε καὶ ὕδωρ αἰτήσοντεσ ἐσ τὴν Ἑλλάδα ἐπέμφθησαν, Λακεδαιμονίοισ μὲν ἐπεσήμαινεν ἐσ τὸ δημόσιον, ἐν Ἀθήναισ δὲ ἰδίᾳ τε καὶ ἐσ ἑνὸσ οἶκον ἀνδρὸσ κατέσκηψε Μιλτιάδου τοῦ Κίμωνοσ· ἐγεγόνει δὲ καὶ τῶν κηρύκων τοῖσ ἐλθοῦσιν ἐσ τὴν Ἀττικὴν ὁ Μιλτιάδησ ἀποθανεῖν αἴτιοσ ὑπὸ Ἀθηναίων. Λακεδαιμονίοισ δὲ ἔστι μὲν Ἀπόλλωνοσ Ἀκρίτα βωμόσ, ἔστι δ’ ἐπονομαζόμενον Γάσηπτον ἱερὸν Γῆσ·

Ἀπόλλων δὲ ὑπὲρ αὐτὸ ἵδρυται Μαλεάτησ. ἐπὶ δὲ τῷ πέρατι <τῆσ> Ἀφεταί̈δοσ, ἐγγύτατα ἤδη τοῦ τείχουσ, Δικτύννησ ἐστὶν ἱερὸν καὶ βασίλειοι τάφοι τῶν καλουμένων Εὐρυπωντιδῶν· παρὰ δὲ τὸ Ἑλλήνιον Ἀρσινόησ ἱερόν, Λευκίππου τε θυγατρὸσ καὶ γυναικῶν τῶν Πολυδεύκουσ καὶ Κάστοροσ ἀδελφῆσ. προελθοῦσιν ὀλίγον πεποίηται μνῆμα τοῖσ ἐξ Ἤλιδοσ μάντεσι, καλουμένοισ δὲ Ιἀμίδαισ.

καὶ Μάρωνόσ ἐστιν ἱερὸν καὶ Ἀλφειοῦ·

Λακεδαιμονίων δὲ τῶν ἐσ Θερμοπύλασ στρατευσαμένων λόγου μάλιστα ἀξίωσ μαχέσασθαι μετά γε αὐτὸν δοκοῦσι Λεωνίδαν. τοῦ δὲ Τροπαίου Διὸσ τὸ ἱερὸν ἐποίησαν οἱ Δωριεῖσ πολέμῳ τούσ τε ἄλλουσ Ἀχαιούσ, οἳ γῆν τὴν Λακωνικὴν τηνικαῦτα εἶχον, καὶ τοὺσ Ἀμυκλαιεῖσ κρατήσαντεσ. τὸ δὲ ἱερὸν τῆσ Μεγάλησ μητρὸσ τιμᾶται περισσῶσ δή τι. μετὰ δὲ αὐτὸ ἡρῷα Ἱππολύτου τέ ἐστι τοῦ Θησέωσ καὶ Αὐλῶνοσ Ἀρκάδοσ, υἱοῦ δὲ Τλησιμένουσ· Τλησιμένη<ν> δὲ Παρθενοπαίου τοῦ Μελανίωνοσ ἀδελφόν, οἱ δὲ παῖδα εἶναι λέγουσιν. ἑτέρα δὲ ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ ἐστιν ἔξοδοσ, καθ’ ἣν πεποίηταί σφισιν ἡ καλουμένη Σκιάσ, ἔνθα καὶ νῦν ἔτι ἐκκλησιάζουσι.

ταύτην τὴν Σκιάδα Θεοδώρου τοῦ Σαμίου φασὶν εἶναι ποίημα, ὃσ πρῶτοσ διαχέαι σίδηρον εὑρ͂ε καὶ ἀγάλματα ἀπ’ αὐτοῦ πλάσαι. ἐνταῦθα ἐκρέμασαν οἱ Λακεδαιμόνιοι τὴν Τιμοθέου τοῦ Μιλησίου κιθάραν, καταγνόντεσ ὅτι χορδαῖσ ἑπτὰ ταῖσ ἀρχαίαισ ἐφεῦρεν ἐν τῇ κιθαρῳδίᾳ τέσσαρασ χορδάσ. πρὸσ δὲ τῇ Σκιάδι οἰκοδόμημά ἐστι περιφερέσ, ἐν δὲ αὐτῷ Διὸσ καὶ Ἀφροδίτησ ἀγάλματα ἐπίκλησιν Ὀλυμπίων·

τοῦτο Ἐπιμενίδην κατασκευάσαι λέγουσιν, οὐχ ὁμολογοῦντεσ τὰ ἐσ αὐτὸν Ἀργείοισ, ὅπου μηδὲ πολεμῆσαί φασι πρὸσ Κνωσσίουσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 12

(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 12)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION