Pausanias, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 11

(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 11)

ἀπὸ δὲ Θόρνακοσ προελθόντι ἔστιν ἡ πόλισ, Σπάρτη μὲν ὀνομασθεῖσα ἐξ ἀρχῆσ, προσλαβοῦσα δὲ ἀνὰ χρόνον καὶ Λακεδαίμων ἡ αὐτὴ καλεῖσθαι· τέωσ δὲ τὸ ὄνομα τοῦτο ἔκειτο τῇ γῇ. ὃ δὲ ἐν τῇ συγγραφῇ μοι τῇ Ἀτθίδι ἐπανόρθωμα ἐγένετο, μὴ τὰ πάντα με ἐφεξῆσ, <τὰ δὲ> μάλιστα ἄξια μνήμησ ἐπιλεξάμενον ἀπ’ αὐτῶν εἰρηκέναι, δηλώσω δὴ πρὸ τοῦ λόγου τοῦ ἐσ Σπαρτιάτασ· ἐμοὶ γὰρ ἐξ ἀρχῆσ ἠθέλησεν ὁ λόγοσ ἀπὸ πολλῶν καὶ οὐκ ἀξίων ἀφηγήσεωσ, ὧν ἃ ἕκαστοι παρὰ σφίσι λέγουσιν, ἀποκρῖναι τὰ ἀξιολογώτατα. ὡσ οὖν εὖ βεβουλευμένοσ οὐκ ἔστιν ὅπου παραβήσομαι. Λακεδαιμονίων τοῖσ Σπάρτην ἔχουσίν ἐστιν ἀγορὰ θέασ ἀξία, καὶ τῆσ τε γερουσίασ βουλευτήριον καὶ τῶν ἐφόρων καὶ νομοφυλάκων καὶ καλουμένων Βιδιαίων ἀρχεῖά ἐστιν ἐπὶ τῆσ ἀγορᾶσ.

ἡ μὲν δὴ γερουσία συνέδριον Λακεδαιμονίοισ κυριώτατον τῆσ πολιτείασ, οἱ λοιποὶ δέ εἰσιν ἄρχοντεσ· τοῖσ δὲ ἐφόροισ καὶ Βιδιαίοισ πέντε ἀριθμὸν ἑκατέροισ οὖσι, τοῖσ μὲν <τοὺσ> ἐπὶ τῷ Πλατανιστᾷ καλουμένῳ καὶ ἄλλουσ τῶν ἐφήβων ἀγῶνασ τιθέναι καθέστηκεν, ἔφοροι δὲ τά τε ἄλλα διοικοῦσι τὰ σπουδῆσ μάλιστα ἄξια καὶ παρέχονται τὸν ἐπώνυμον, καθὰ δὴ καὶ Ἀθηναίοισ τῶν καλουμένων ἐννέα ἐπώνυμόσ ἐστιν εἷσ ἄρχων. ἐπιφανέστατον δὲ τῆσ ἀγορᾶσ ἐστιν ἣν στοὰν Περσικὴν ὀνομάζουσιν ἀπὸ λαφύρων ποιηθεῖσαν τῶν Μηδικῶν·

ἀνὰ χρόνον δὲ αὐτὴν ἐσ μέγεθοσ τὸ νῦν καὶ ἐσ κόσμον τὸν παρόντα μεταβεβλήκασιν. εἰσὶ δὲ ἐπὶ τῶν κιόνων Πέρσαι λίθου λευκοῦ καὶ ἄλλοι καὶ Μαρδόνιοσ ὁ Γωβρύου. πεποίηται δὲ καὶ Ἀρτεμισία, θυγάτηρ μὲν Λυγδάμιδοσ, ἐβασίλευσε δὲ Ἁλικαρνασσοῦ·

ταύτην φασὶν ἑκουσίωσ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα συστρατεῦσαι Ξέρξῃ καὶ ἔργα ἐν τῇ ναυμαχίᾳ περὶ Σαλαμῖνα ἀποδείξασθαι. ναοὶ δέ εἰσιν ἐπὶ τῆσ ἀγορᾶσ Καίσαροσ, ὃσ μοναρχίασ πρῶτοσ ἐν Ῥωμαίοισ ἐπεθύμησεν καὶ ἀρχὴν τὴν καθεστηκυῖαν πρῶτοσ ἐκτήσατο, ὁ δὲ Αὐγούστῳ πεποίηται παιδὶ ἐκείνου τήν τε βασιλείαν βεβαιωσαμένῳ μᾶλλον καὶ ἀξιώματοσ καὶ δυνάμεωσ ἐσ πλέον ἢ <ὁ> πατήρ οἱ προελθόντι·

τὸ δὲ ὄνομα ἦν τούτῳ Αὔγουστοσ, ὃ κατὰ γλῶσσαν δύναται τὴν Ἑλλήνων σεβαστόσ. τοῦ δὲ Αὐγούστου δεικνύουσι πρὸσ τῷ βωμῷ χαλκῆν εἰκόνα Ἀγίου.

τοῦτον τὸν Ἀγίαν μαντευσάμενόν φασι Λυσάνδρῳ τὸ Ἀθηναίων ἑλεῖν ναυτικὸν περὶ Αἰγὸσ ποταμοὺσ πλὴν τριήρων δέκα· αὗται δὲ ἀποφεύγουσιν ἐσ Κύπρον, τὰσ δὲ ἄλλασ οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ αὐτὰσ καὶ τοὺσ ἄνδρασ αἱροῦσιν. ὁ δὲ Ἀγίασ Ἀγελόχου παῖσ ἦν τοῦ Τισαμενοῦ· Τισαμενῷ δὲ ὄντι Ἠλείῳ τῶν Ιἀμιδῶν λόγιον ἐγένετο ἀγῶνασ ἀναιρήσεσθαι πέντε ἐπιφανεστάτουσ αὐτόν.

οὕτω πένταθλον Ὀλυμπίασιν ἀσκήσασ ἀπῆλθεν ἡττηθείσ, καίτοι τὰ δύο γε ἦν πρῶτοσ· καὶ γὰρ δρόμῳ τε ἐκράτει καὶ πηδήματι Ιἑρώνυμον τὸν Ἄνδριον. καταπαλαισθεὶσ δὲ ὑπ’ αὐτοῦ καὶ ἁμαρτὼν τῆσ νίκησ συνίησι τοῦ χρησμοῦ, διδόναι οἱ τὸν θεὸν μαντευομένῳ πέντε ἀγῶνασ πολέμῳ κρατῆσαι. Λακεδαιμόνιοι δὲ ‐ οὐ γὰρ εἶχον ἀνηκόωσ ὧν Τισαμενῷ προεῖπεν ἡ Πυθία ‐ πείθουσι μετοικήσαντα ἐξ Ἤλιδοσ μαντεύεσθαι Σπαρτιατῶν τῷ κοινῷ·

καί σφισιν ὁ Τισαμενὸσ ἀγῶνασ πολέμου πέντε ἐνίκησε, πρῶτον μὲν Πλαταιᾶσιν ἐναντία Περσῶν, δεύτερον δὲ ἐν Τεγέᾳ πρὸσ Τεγεάτασ καὶ Ἀργείουσ μάχησ Λακεδαιμονίοισ συνεστώσησ, ἐπὶ τούτοισ δὲ ἐν Διπαιεῦσιν Ἀρκάδων πάντων πλὴν Μαντινέων ἀντιτεταγμένων·

οἱ δὲ Διπαιεῖσ ἐν τῇ Μαιναλίᾳ πόλισμα Ἀρκάδων ἦσαν. τέταρτον δὲ ἠγωνίσατο πρὸσ τοὺσ ἐξ ἰσθμοῦ <ἐσ> Ἰθώμην ἀποστάντασ ἀπὸ τῶν εἱλώτων·

ἀπέστησαν δὲ οὐχ ἅπαντεσ οἱ εἵλωτεσ, ἀλλὰ τὸ Μεσσηνιακὸν ἀπὸ τῶν ἀρχαίων εἱλώτων ἀποσχισθέντεσ· καί μοι καὶ τάδε ὁ λόγοσ αὐτίκα ἐπέξεισι. τότε δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι τοὺσ ἀποστάντασ ἀπελθεῖν ὑποσπόνδουσ εἰάσαν Τισαμενῷ καὶ τῷ ἐν Δελφοῖσ χρηστηρίῳ πειθόμενοι· τελευταῖον δὲ ὁ Τισαμενὸσ ἐμαντεύσατο ἐν Τανάγρᾳ σφίσι πρὸσ Ἀργείουσ καὶ Ἀθηναίουσ γινομένησ συμβολῆσ. τὰ μὲν Τισαμενοῦ τοιαῦτα ἐπυνθανόμην ὄντα·

Σπαρτιάταισ δὲ ἐπὶ τῆσ ἀγορᾶσ Πυθαέωσ τέ ἐστιν καὶ Ἀπόλλωνοσ καὶ Ἀρτέμιδοσ καὶ Λητοῦσ ἀγάλματα. Χορὸσ δὲ οὗτοσ ὁ τόποσ καλεῖται πᾶσ, ὅτι ἐν ταῖσ γυμνοπαιδίαισ ‐ ἑορτὴ δὲ εἴ τισ ἄλλη καὶ αἱ γυμνοπαιδίαι διὰ σπουδῆσ Λακεδαιμονίοισ εἰσίν ‐ ἐν ταύταισ οὖν οἱ ἔφηβοι χοροὺσ ἱστᾶσι τῷ Ἀπόλλωνι. τούτων δὲ οὐ πόρρω Γῆσ ἱερὸν καὶ Διόσ ἐστιν Ἀγοραίου, τὸ δὲ Ἀθηνᾶσ Ἀγοραίασ καὶ Ποσειδῶνοσ ὃν ἐπονομάζουσιν Ἀσφάλιον, καὶ Ἀπόλλωνοσ αὖθισ καὶ Ἥρασ· ἀνάκειται δὲ καὶ Δήμου τοῦ Σπαρτιατῶν ἀνδριὰσ μεγέθει μέγασ.

καὶ Μοιρῶν Λακεδαιμονίοισ ἐστὶν ἱερόν, Ὀρέστου δὲ τοῦ Ἀγαμέμνονοσ πρὸσ αὐτῷ τάφοσ· κομισθέντα γὰρ ἐκ Τεγέασ τοῦ Ὀρέστου τὰ ὀστᾶ κατὰ μαντείαν θάπτουσιν ἐνταῦθα.

παρὰ δὲ τοῦ Ὀρέστου τὸν τάφον ἐστὶν εἰκὼν Πολυδώρου τοῦ Ἀλκαμένουσ, ὃν βασιλέων ἐσ τοσοῦτο τιμῆσ προήχασιν ὥστε οἱ τὰσ ἀρχὰσ ἔχοντεσ, ὁπόσα δεῖ σημαίνεσθαι, τοῦ Πολυδώρου σημαίνονται τῇ εἰκόνι. ἔστι δὲ καὶ Ἑρμῆσ Ἀγοραῖοσ Διόνυσον φέρων παῖδα, καὶ τὰ ἀρχαῖα καλούμενα Ἐφορεῖα, ἐν δὲ αὐτοῖσ Ἐπιμενίδου τοῦ Κρητὸσ μνῆμα καὶ Ἀφαρέωσ τοῦ Περιήρουσ·

καὶ τά γε ἐσ Ἐπιμενίδην Λακεδαιμονίουσ δοξάζω μᾶλλον Ἀργείων λέγειν εἰκότα. ἐνταῦθα, ἔνθα αἱ Μοῖραι, καὶ Ἑστία τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἐστὶ καὶ Ζεὺσ Ξένιοσ καὶ Ἀθηνᾶ Ξενία.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION