Lucian, Saturnalia, letter 2 4:

(루키아노스, Saturnalia, letter 2 4:)

καὶ γὰρ ἅ νῦν ἐποτνιῶ πρόσ με, ὡσ τοὺσ μὲν ὑῶν καὶ πλακούντων ἐμφορουμένουσ, ὑμᾶσ δὲ κάρδαμον ἢ θύμον ἢ κρόμμυον ἐπιτρώγοντασ ἐν τῇ ἑορτῇ, σκέψαι ὁποῖά ἐστι· πρὸσ μὲν γὰρ τὸ παρὸν ἡδὺ καὶ οὐχ ἀνιαρὸν ἴσωσ ἑκάτερον αὐτῶν, πρὸσ δὲ τὰ μετὰ ταῦτα ἔμπαλιν ἀναστρέφεται τὸ πρᾶγμα. εἶτα ὑμεῖσ μὲν οὔτε καρηβαροῦντεσ ἀνασταίητ̓ ἂν ἐσ τὴν ὑστεραίαν ὥσπερ ἐκεῖνοι ὑπὸ τῆσ μέθησ οὔτε ὑπὸ τῆσ ἄγαν πλησμονῆσ δυσῶδέσ τι καὶ καπνωδέστερον ἐρυγγάνοντεσ· οἱ δὲ τούτων τε ἀπολαύουσι καὶ τὸ πολὺ τῆσ νυκτὸσ ἢ παισὶν ἢ γυναιξὶν ἢ ὅπωσ ἂν ὁ τράγοσ κελεύῃ συναναφυρέντεσ ἢ φθόην ἢ περιπνευμονίαν ἢ ὕδερον οὐ χαλεπῶσ συνελέξαντο ἐκ τῆσ πολλῆσ τρυφῆσ. ἢ τίνα ἂν αὐτῶν ῥᾳδίωσ δεῖξαι δύναιο μὴ πάντωσ ὠχρὸν ὄντα πολὺ τὸ νεκρῶδεσ ἐμφαίνοντα; τίνα δὲ ἐσ γῆρασ ἀφικόμενον τοῖσ αὐτοῦ ποσίν, ἀλλὰ μὴ φοράδην ἐπὶ τεττάρων ὀχούμενον, ὁλόχρυσον μὲν τὰ ἔξω, κατάρραφον δὲ τὰ ἔνδον, ὥσπερ αἱ τραγικαὶ ἐσθῆτεσ ἐκ ῥαχῶν πάνυ εὐτελῶν συγκεκαττυμέναι; ὑμεῖσ δὲ ἰχθύων μὲν ἄγευστοι καὶ ἄσιτοι, ποδάγρασ δὲ ἢ περιπνευμονίασ οὐχ ὁρᾶθ̓ ὅτι καὶ τούτων ἄπειροί ἐστε, ἢ εἴ τι κατ̓ ἄλληνσσ1 τινὰ αἰτίαν συμβαίνει; καίτοι οὐδ̓ αὐτοῖσ ἐκείνοισ ἡδύ ἐστιν αὐτὸ καθ̓ ἡμέραν καὶ πέρα τοῦ κόρου ἐσθίειν τούτων, ἀλλὰ ἴδοισ ἂν αὐτοὺσ οὕτω λαχάνων καὶ θύμου ὀρεγομένουσ ἐνίοτε, ὥσπερ οὐδὲ σὺ τῶν λαγωῶν καὶ ὑῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION