Lucian, Dialogi deorum, Ζευσ, Ἥλιοσ.

(루키아노스, Dialogi deorum, Ζευσ, Ἥλιοσ.)

Οἱᾶ πεποίηκασ, ὦ Τιτάνων κακιστε; ἀπολώλεκασ τὰ ἐν τῇ γῇ ἅπαντα, μειρακίῳ ἀνοήτῳ πιστεύσασ τὸ ἁρ́μα, ὃσ τὰ μὲν κατέφλεξε πρόσγειοσ ἐνεχθείσ, τὰ δὲ ὑπὸ κρύουσ διαφθαρῆναι ἐποίησε πολὺ αὐτῶν ἀποσπάσασ το πῦρ, καὶ ὅλωσ οὐδὲν ὅ τι οὐ ξυνετάραξε καὶ ξυνέχεε, καὶ εἰ μὴ ἐγὼ ξυνεὶσ τὸ γιγνόμενον κατέβαλον αὐτὸν τῷ κεραυνῷ, οὐδὲ λείψανον ἀνθρώπων ἐπέμεινεν ἄν· τοιοῦτον ἡμῖν ἡνίοχον τὸν καλὸν ἐκεῖνον καὶ διφρηλάτην ἐκπέπομφασ.

Ἥμαρτον, ὦ Ζεῦ, ἀλλὰ μὴ χαλέπαινε, εἰ ἐπείσθην υἱῷ πολλὰ ἱκετεύοντι· πόθεν γὰρ ἂν καὶ ἤλπισα τηλικοῦτο γενήσεσθαι κακόν; Οὐκ ᾔδεισ, ὅσησ ἐδεῖτο ἀκριβείασ τὸ πρᾶγμα καὶ ὡσ, εἰ βραχύ τισ ἐκβαίη τῆσ ὁδοῦ, οἴχεται πάντα; ἠγνόεισ δὲ καὶ τῶν ἵππων τὸν θυμόν, ὡσ δεῖ ξυνέχειν ἀνάγκῃ τὸν χαλινόν; εἰ γὰρ ἐνδοίη τισ, ἀφηνιάζουσιν εὐθύσ, ὥσπερ ἀμέλει καὶ τοῦτον ἐξήνεγκαν, ἄρτι μὲν ἐπὶ τὰ λαιά, μετ̓ ὀλίγον δὲ ἐπὶ τὰ δεξιά, καὶ ἐσ τὸ ἐναντίον τοῦ δρόμου ἐνίοτε, καὶ ἄνω καὶ κάτω, ὅλωσ ἔνθα ἐβούλοντο αὐτοί· ὁ δὲ οὐκ εἶχεν ὅ τι χρήσαιτο αὐτοῖσ. Πάντα μὲν ἠπιστάμην ταῦτα καὶ διὰ τοῦτο ἀντεῖχον ἐπὶ πολὺ καὶ οὐκ ἐπίστευον αὐτῷ τὴν ἔλασιν·

ἐπεὶ δὲ κατελιπάρησε δακρύων καὶ ἡ μήτηρ Κλυμένη μετ̓ αὐτοῦ, ἀναβιβασάμενοσ ἐπὶ τὸ ἁρ́μα ὑπεθέμην, ὅπωσ μὲν χρὴ βεβηκέναι αὐτόν, ἐφ̓ ὁπόσον δὲ ἐσ τὸ ἄνω ἀφέντα ὑπερενεχθῆναι, εἶτα ἐσ τὸ κάταντεσ αὖθισ ἐπινεύειν καὶ ὡσ ἐγκρατῆ εἶναι τῶν ἡνιῶν καὶ μὴ ἐφιέναι τῷ θυμῷ τῶν ἵππων·

εἶπον δὲ καὶ ἡλίκοσ ὁ κίνδυνοσ, εἰ μὴ ὀρθὴν ἐλαύνοι· ὁ δὲ ‐ παῖσ γὰρ ἦν ‐ ἐπιβὰσ τοσούτου πυρὸσ καὶ ἐπικύψασ ἐσ βάθοσ ἀχανὲσ ἐξεπλάγη, ὡσ τὸ εἰκόσ· οἱ δὲ ἵπποι ὡσ ᾔσθοντο οὐκ ὄντα ἐμὲ τὸν ἐπιβεβηκότα, καταφρονήσαντεσ τοῦ μειρακίου ἐξετράποντο τῆσ ὁδοῦ καὶ τὰ δεινὰ ταῦτα ἐποίησαν· ὁ δὲ τὰσ ἡνίασ ἀφείσ, οἶμαι δεδιὼσ μὴ ἐκπέσῃ αὐτόσ, εἴχετο τῆσ ἄντυγοσ. ἀλλὰ ἐκεῖνόσ τε ἤδη ἔχει τὴν δίκην κἀμοί, ὦ Ζεῦ, ἱκανὸν τὸ πένθοσ. Ἱκανὸν λέγεισ τοιαῦτα τολμήσασ;

νῦν μὲν οὖν συγγνώμην ἀπονέμω σοι, ἐσ δὲ τὸ λοιπόν, ἤν τι ὅμοιον παρανομήσῃσ ἤ τινα τοιοῦτον σεαυτοῦ διάδοχον ἐκπέμψῃσ, αὐτίκα εἴσῃ, ὁπόσον τοῦ σοῦ πυρὸσ ὁ κεραυνὸσ πυρωδέστεροσ. ὥστε ἐκεῖνον μὲν αἱ ἀδελφαὶ θαπτέτωσαν ἐπὶ τῷ Ἠριδανῷ, ἵναπερ ἔπεσεν ἐκδιφρευθείσ, ἤλεκτρον ἐπ̓ αὐτῷ δακρύουσαι καὶ αἴγειροι γενέσθωσαν ἐπὶ τῷ πάθει, σὺ δὲ ξυμπηξάμενοσ τὸ ἁρ́μα ‐ κατέαγε δὲ καὶ ὁ ῥυμὸσ αὐτοῦ καὶ ἅτεροσ τῶν τροχῶν συντέτριπται ‐ ἔλαυνε ὑπαγαγὼν τοὺσ ἵππουσ. ἀλλὰ μέμνησο τούτων ἁπάντων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION