Lucian, Dialogi deorum, Ἀπόλλων, Διόνυσοσ. 3:

Ναί· ἀλλ̓ ἡμεῖσ ὅμοιοί ἐσμεν καὶ ταὐτὰ ἐπιτηδεύομεν· τοξόται γὰρ ἄμφω. Μέχρι μὲν τόξου τὰ αὐτά, ὦ Ἄπολλον, ἐκεῖνα δὲ οὐχ ὅμοια, ὅτι ἡ μὲν Ἄρτεμισ ξενοκτονεῖ ἐν Σκύθαισ, σὺ δὲ μαντεύῃ καὶ ἰᾷ τοὺσ κάμνοντασ. Οἰεί γὰρ τὴν ἀδελφὴν χαίρειν τοῖσ Σκύθαισ. ἥ γε καὶ παρεσκεύασται, ἤν τισ Ἕλλην ἀφίκηταί ποτε έσ τὴν Ταυρικήν, συνεκπλεῦσαι μετ̓ αὐτοῦ μυσαττομένη τὰσ σφαγάσ;