Lucian, Dialogi deorum, Ἄρησ, Ἑρμῆσ. 3:

(루키아노스, Dialogi deorum, Ἄρησ, Ἑρμῆσ. 3:)

Εὐφήμει, ὦ Ἄρεσ· οὐ γὰρ ἀσφαλὲσ λέγειν τὰ τοιαῦτα, μὴ καί τι κακὸν ἀπολαύσωμεν τῆσ φλυαρίασ. Οἰεί γάρ με πρὸσ πάντασ ἂν ταῦτα εἰπεῖν, οὐχὶ δὲ πρὸσ μόνον σέ, ὃν ἐχεμυθεῖν ἠπιστάμην; ὃ δ̓ οὖν μάλιστα γελοῖον ἔδοξέ μοι ἀκούοντι μεταξὺ τῆσ ἀπειλῆσ, οὐκ ἂν δυναίμην σιωπῆσαι πρὸσ σέ· μέμνημαι γὰρ οὐ πρὸ πολλοῦ, ὁπότε ὁ Ποσειδῶν καὶ ἡ Ἥρα καὶ ἡ Ἀθηνᾶ ἐπαναστάντεσ ἐπεβούλευον συνδῆσαι λαβόντεσ αὐτόν, ὡσ παντοῖοσ ἦν δεδιώσ, καὶ ταῦτα τρεῖσ ὄντασ, καὶ εἰ μή γε ἡ Θέτισ κατελεήσασα ἐκάλεσεν αὐτῷ σύμμαχον Βριάρεων ἑκατόγχειρα ὄντα, κἂν ἐδέδετο ἂν αὐτῷ κεραυνῷ καὶ βροντῇ. ταῦτα λογιζομένῳ ἐπῄει μοι γελᾶν ἐπὶ τῇ καλλιρρημοσύνῃ αὐτοῦ. Σιώπα, φημί· οὐ γὰρ ἀσφαλὲσ οὔτε σοὶ λέγειν οὔτ̓ ἐμοὶ ἀκούειν τὰ τοιαῦτα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION