Lucian, Dialogi deorum, Ἑρμῆσ, Ἀπόλλων. 4:

(루키아노스, Dialogi deorum, Ἑρμῆσ, Ἀπόλλων. 4:)

Ἐγὼ μὲν καὶ ἄλλωσ ἀναφρόδιτόσ εἰμι ἐσ τὰ ἐρωτικά· δύο γοῦν, οὓσ μάλιστα ἠγάπησα, τὴν Δάφνην καὶ τὸν Υἅκινθον, ἡ μὲν Δάφνη οὕτωσ ἐμίσησέ με, ὥστε εἵλετο ξύλον γενέσθαι μᾶλλον ἢ ἐμοὶ ξυνεῖναι, τὸν Υἅκινθον δὲ ὑπὸ τοῦ δίσκου ἀπώλεσα, καὶ νῦν ἀντ̓ ἐκείνων στεφάνουσ ἔχω. Ἐγὼ δὲ ἤδη ποτὲ τὴν Ἀφροδίτην ‐ ἀλλὰ οὐ χρὴ αὐχεῖν. Οἶδα, καὶ τὸν Ἑρμαφρόδιτον ἐκ σοῦ λέγεται τεκεῖν. πλὴν ἐκεῖνό μοι εἰπέ, εἴ τι οἶσθα, πῶσ οὐ ζηλοτυπεῖ ἡ Ἀφροδίτη τὴν Χάριν ἢ ἡ Χάρισ ταύτην;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION