Lucian, Dialogi deorum, Ἑρμῆσ, Ἀπόλλων. 3:

(루키아노스, Dialogi deorum, Ἑρμῆσ, Ἀπόλλων. 3:)

Δισκεύειν ἐμάνθανε κἀγὼ συνεδίσκευον αὐτῷ, ὁ δὲ κάκιστα ἀνέμων ἀπολούμενοσ ὁ Ζέφυροσ ἤρα μὲν ἐκ πολλοῦ καὶ αὐτόσ, ἀμελούμενοσ δὲ καὶ μὴ φέρων τὴν ὑπεροψίαν, ἐγὼ μὲν ἀνέρριψα, ὥσπερ εἰώθειμεν, τὸν δίσκον ἐσ τὸ ἄνω, ὁ δὲ ἀπὸ τοῦ Ταϋγέτου καταπνεύσασ ἐπὶ κεφαλὴν τῷ παιδὶ ἐνέσεισε φέρων αὐτόν, ὥστε ἀπὸ τῆσ πληγῆσ αἷμά τε ῥυῆναι πολὺ καὶ τὸν παῖδα εὐθέωσ ἀποθανεῖν. ἀλλὰ ἐγὼ τὸν μὲν Ζέφυρον αὐτίκα ἠμυνάμην κατατοξεύσασ, φεύγοντι ἐπισπόμενοσ ἄχρι τοῦ ὄρουσ, τῷ παιδὶ δὲ καὶ τὸν τάφον μὲν ἐχωσάμην ἐν Ἀμύκλαισ, ὅπου ὁ δίσκοσ αὐτὸν κατέβαλε, καὶ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ ἄνθοσ ἀναδοῦναι τὴν γῆν ἐποίησα ἥδιστον, ὦ Ἑρμῆ, καὶ εὐανθέστατον ἀνθέων ἁπάντων, ἔτι καὶ γράμματα ἔχον ἐπαιάζοντα τῷ νεκρῷ. ἆρά σοι ἀλόγωσ λελυπῆσθαι δοκῶ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION