헬라어 문장 검색 - Λυξιαν́Διαλογι

(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥφαιστοσ, Ἀπόλλων.)

Εὥρακασ, ὦ Ἄπολλον, τὸ τῆσ Μαίασ βρέφοσ τὸ ἄρτι τεχθέν; ὡσ καλόν τέ ἐστι καὶ προσμειδιᾷ πᾶσι καὶ δηλοῖ ἤδη μέγα τι ἀγαθὸν ἀποβησόμενον.

Ἐκεῖνο τὸ βρέφοσ, ὦ Ἥφαιστε, ἦ μέγα ἀγαθόν, ὃ τοῦ Ιἀπετοῦ πρεσβύτερόν ἐστιν ὅσον ἐπὶ τῇ πανουργίᾳ; Καὶ τί ἂν ἀδικῆσαι δύναιτο ἀρτίτοκον ὄν; Ἐρώτα τὸν Ποσειδῶνα, οὗ τὴν τρίαιναν ἔκλεψεν, ἢ τὸν Ἄρη· καὶ τούτου γὰρ ἐξείλκυσε λαθὸν ἐκ τοῦ κολεοῦ τὸ ξίφοσ, ἵνα μὴ ἐμαυτὸν λέγω, ὃν ἀφώπλισε τοῦ τόξου καὶ τῶν βελῶν. Τὸ νεογνὸν ταῦτα, ὃ μόλισ ἕστηκε, τὸ ἐν τοῖσ σπαργάνοισ;

Εἴσῃ, ὦ Ἥφαιστε, ἤν σοι προσέλθῃ μόνον.

Καὶ μὴν προσῆλθεν ἤδη. Τί οὖν; πάντα ἔχεισ τὰ ἐργαλεῖα καὶ οὐδὲν ἀπόλωλεν αὐτῶν; Πάντα, ὦ Ἄπολλον. Ὅμωσ ἐπίσκεψαι ἀκριβῶσ. Μὰ Δία, τὴν πυράγραν οὐχ ὁρῶ. Ἀλλ̓ ὄψει που ἐν τοῖσ σπαργάνοισ αὐτὴν τοὺ βρέφουσ. Οὕτωσ ὀξύχειρ ἐστὶ καθάπερ ἐν τῇ γαστρὶ ἐκ μελετήσασ τὴν κλεπτικήν; Οὐ γὰρ ἤκουσασ αὐτοῦ καὶ λαλοῦντοσ ἤδη στωμύλα καὶ ἐπίτροχα·

ὁ δὲ καὶ διακονεῖσθαι ἡμῖν ἐθέλει. χθὲσ δὲ προκαλεσάμενοσ τὸν Ἔρωτα κατεπάλαισεν εὐθὺσ οὐκ οἶδ̓ ὅπωσ ὑφελὼν τὼ πόδε· εἶτα μεταξὺ ἐπαινούμενοσ τῆσ Ἀφροδίτησ μὲν τὸν κεστὸν ἔκλεψε προσπτυξαμένησ αὐτὸν ἐπὶ τῇ νίκῃ, τοῦ Διὸσ δὲ γελῶντοσ ἔτι τὸ σκῆπτρον· εἰ δὲ μὴ βαρύτεροσ ὁ κεραυνὸσ ἦν καὶ πολὺ τὸ πῦρ εἶχε, κἀκεῖνον ἂν ὑφείλετο.

Γοργόν τινα τὸν παῖδα φήσ. Οὐ μόνον, ἀλλ̓ ἤδη καὶ μουσικόν. Τῷ τοῦτο τεκμαίρεσθαι ἔχεισ; Χελώνην που νεκρὰν εὑρὼν ὄργανον ἀπ̓ αὐτῆσ·

συνεπήξατο· πήχεισ γὰρ ἐναρμόσασ καὶ ζυγώσασ, ἔπειτα κολλάβουσ ἐμπήξασ καὶ μαγάδα ὑποθεὶσ καὶ ἐντεινάμενοσ ἑπτὰ χορδὰσ ἐμελῴδει πάνυ γλαφυρόν, ὦ Ἥφαιστε, καὶ ἐναρμόνιον, ὡσ κἀμὲ αὐτῷ φθονεῖν πάλαι κιθαρίζειν ἀσκοῦντα. ἔλεγε δὲ ἡ Μαῖα, ὡσ μηδὲ μένοι τὰσ νύκτασ ἐν τῷ οὐρανῷ, ἀλλ̓ ὑπὸ περιεργίασ ἄχρι τοῦ ᾅδου κατίοι, κλέψων τι κἀκεῖθεν δηλαδή.

ὑπόπτεροσ δ̓ ἐστὶ καὶ ῥάβδον τινὰ πεποίηται θαυμασίαν τὴν δύναμιν, ᾗ ψυχαγωγεῖ καὶ κατάγει τοὺσ νεκρούσ. Ἐγὼ ἐκείνην ἔδωκα αὐτῷ παίγνιον εἶναι. Τοιγαροῦν ἀπέδωκέ σοι τὸν μισθόν, τὴν πυράγραν ‐ Εὖ γε ὑπέμνησασ· ὥστε βαδιοῦμαι ἀποληψόμενοσ αὐτήν, εἴ που ὡσ φὴσ εὑρεθείη ἐν τοῖσ σπαργάνοισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Lucian, Dialogi deorum, Ἥφαιστοσ, Ἀπόλλων.

(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥφαιστοσ, Ἀπόλλων.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION