Lucian, Dialogi deorum, Ἥφαιστος, Ἀπόλλων.? 9:

ἔλεγε δὲ ἡ Μαῖα, ὡς μηδὲ μένοι τὰς νύκτας ἐν τῷ οὐρανῷ, ἀλλ᾿ ὑπὸ περιεργίας ἄχρι τοῦ ᾅδου κατίοι, κλέψων τι κἀκεῖθεν δηλαδή. ὑπόπτερος δ᾿ ἐστὶ καὶ ῥάβδον τινὰ πεποίηται θαυμασίαν τὴν δύναμιν, ᾗ ψυχαγωγεῖ καὶ κατάγει τοὺς νεκρούς. Ἐγὼ ἐκείνην ἔδωκα αὐτῷ παίγνιον εἶναι. Τοιγαροῦν ἀπέδωκέ σοι τὸν μισθόν, τὴν πυράγραν - Εὖ γε ὑπέμνησας: ὥστε βαδιοῦμαι ἀποληψόμενος αὐτήν, εἴ που ὡς φὴς εὑρεθείη ἐν τοῖς σπαργάνοις.