Lucian, Dialogi deorum, Ἥφαιστοσ, Ἀπόλλων. 2:

(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥφαιστοσ, Ἀπόλλων. 2:)

ὡσ καλόν τέ ἐστι καὶ προσμειδιᾷ πᾶσι καὶ δηλοῖ ἤδη μέγα τι ἀγαθὸν ἀποβησόμενον. Ἐκεῖνο τὸ βρέφοσ, ὦ Ἥφαιστε, ἦ μέγα ἀγαθόν, ὃ τοῦ Ιἀπετοῦ πρεσβύτερόν ἐστιν ὅσον ἐπὶ τῇ πανουργίᾳ; Καὶ τί ἂν ἀδικῆσαι δύναιτο ἀρτίτοκον ὄν; Ἐρώτα τὸν Ποσειδῶνα, οὗ τὴν τρίαιναν ἔκλεψεν, ἢ τὸν Ἄρη· καὶ τούτου γὰρ ἐξείλκυσε λαθὸν ἐκ τοῦ κολεοῦ τὸ ξίφοσ, ἵνα μὴ ἐμαυτὸν λέγω, ὃν ἀφώπλισε τοῦ τόξου καὶ τῶν βελῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION