Lucian, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 7:

(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 7:)

Εἴθε καὶ γαμήσειασ αὐτὸν ἐμοῦ γε οὕνεκα· μέμνησο γοῦν οἱᾶ́ μοι διὰ τὸν οἰνοχόον τοῦτον ἐμπαροινεῖσ. Οὔκ, ἀλλὰ τὸν Ἥφαιστον ἔδει τὸν σὸν υἱὸν οἰνοχοεῖν ἡμῖν χωλεύοντα, ἐκ τῆσ καμίνου ἥκοντα, ἔτι τῶν σπινθήρων ἀνάπλεων, ἄρτι τὴν πυράγραν ἀποτεθειμένον, καὶ ἀπ̓ ἐκείνων αὐτοῦ τῶν δακτύλων λαμβάνειν ἡμᾶσ τὴν κύλικα καὶ ἐπισπασαμένουσ γε φιλῆσαι μεταξύ, ὃν οὐδ̓ ἂν ἡ μήτηρ σὺ ἡδέωσ φιλήσειασ ὑπὸ τῆσ ἀσβόλου κατῃθαλωμένον τὸ πρόσωπον. ἡδίω ταῦτα· οὐ γάρ; καὶ παρὰ πολὺ ὁ οἰνοχόοσ ἐκεῖνοσ ἐμπρέπει τῷ συμποσίῳ τῶν θεῶν, ὁ Γανυμήδησ δὲ καταπεμπτέοσ αὖθισ ἐσ τὴν Ἴδην· καθάριοσ γὰρ καὶ ῥοδοδάκτυλοσ καὶ ἐπισταμένωσ ὀρέγει τὸ ἔκπωμα, καὶ ὅ σε λυπεῖ μάλιστα, καὶ φιλεῖ ἥδιον τοῦ νέκταροσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION