Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 69.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 69.)

Ἀποσφακελίσιεσ μέντοι σαρκῶν, καὶ ἐν τρώμασιν αἱμοῤῬόοισι γενομένοισιν ἀποσφιγχθεῖσιν ἰσχυρῶσ, καὶ ἐν ὀστέων κατήγμασι πιεχθεῖσι μᾶλλον τοῦ καιροῦ, καὶ ἐν ἄλλοισι δεσμοῖσι βιαίοισιν ἀποληφθέντα ἀποπίπτει πολλοῖσι, καὶ οἱ πολλοὶ περιγίνονται τῶν τοιούτων, καὶ οἷσι μηροῦ μέροσ τι ἀποπίπτει, καὶ τῶν σαρκῶν καὶ τοῦ ὀστέου, καὶ οἷσι βραχίονοσ, ἧσσον δέ‧ πήχεόσ τε καὶ κνήμησ ἀποπεσούσησ, καὶ ἔτι εὐφόρωσ περιγίνονται. Προσδέχεσθαι δὲ χρὴ τοὺσ τοιούτουσ ἀνὰ χρόνον ὑπὸ δυσεντερίησ πιέζεσθαι‧ καὶ γὰρ ἐπὶ τοῖσι μελαινομένοισι τοῖσι πλείστοισιν ἐπιγίνεται δυσεντερίη, καὶ ἐπὶ τῇσιν αἱμοῤῬαγίῃσιν ἐξ ἑλκέων‧ ἐπιγίνεται δὲ ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ, κεκριμένων ἤδη τῶν μελασμῶν καὶ τῆσ αἱμοῤῬαγίησ, καὶ ὁρμᾶται μὲν λαύρωσ καὶ ἰσχυρῶσ‧ ἀτὰρ οὔτε πολυήμεροσ γίνεται, οὔτε θανατώδησ‧ οὔτε γὰρ μάλα ἀπόσιτοι γίνονται οἱ τοιοῦτοι, οὔτε ἄλλωσ ξυμφέρει κενεαγγέειν. Οἷσι μὲν οὖν, κατεαγέντων τῶν ὀστέων, ἀποσφίγξιεσ αὐτίκα ἐγένοντο καὶ μελασμοὶ, τούτοισι μὲν ταχεῖαι αἱ περιῤῬήξιεσ γίνονται τοῦ σώματοσ, καὶ τὰ ἀποπίπτοντα ταχέωσ ἀποπίπτει, ἥδη τῶν ὀστέων προενδεδωκότων‧ οἷσι δὲ, ὑγιέων ἐόντων τῶν ὀστέων, οἱ μελασμοὶ γίνονται, αἱ μὲν σάρκεσ ταχέωσ θνήσκουσι καὶ τούτοισι, τὰ δὲ ὀστέα βραδέωσ ἀφίσταται, ᾗ ἂν τὰ ὁρ́ια τοῦ μελασμοῦ γένηται καὶ ἡ ψίλωσισ τοῦ ὀστέου. Χρὴ δὲ, ὅσα ἂν κατωτέρω τοῦ σώματοσ τῶν ὁρίων τοῦ μελασμοῦ ἐῄ, ταῦτα, ὅταν ἤδη πάμπαν τεθνήκῃ καὶ ἀναλγέα ἐῄ, ἀφαιρέειν κατὰ τὸ ἄρθρον, προμηθεόμενον ὅκωσ μὴ τιτρώσκῃ‧ ἢν γὰρ ὀδυνηθῇ ἀποταμνόμενοσ, καὶ μήπω κυρήσῃ τὸ σῶμα τεθνεὸσ ταύτῃ, ἧ ἀποτέμνεται, κάρτα κίνδυνοσ ὑπὸ τῆσ ὀδύνησ λειποθυμῆσαι‧ αἱ δὲ τοιαῦται λειποθυμίαι πολλοὺσ παραχρῆμα ἤδη ἀπώλεσαν. Μηροῦ μὲν οὖν ὀστέον, ψιλωθὲν ἐκ τοιούτου τρόπου, ὀγδοηκοσταῖον εἶδον ἐγὼ ἀποστάν‧ ἡ μέντοι κνήμη τούτῳ τῷ ἀνθρώπῳ κατὰ τὸ γόνυ ἀφῃρέθη εἰκοσταίη, ἐδόκεε δέ μοι καὶ ἐγγυτέρω‧ οὐ γὰρ ἅμα, ἀλλ’ ἐπὶ τὸ προμηθέστερον ἔδοξέ μοί τι ποιέειν. Κνήμησ δὲ ὀστέα ἐκ τοιούτου μελασμοῦ, μάλα κατὰ μέσην τὴν κνήμην ἐόντα, ἑξηκοσταῖά μοι ἀπέπεσεν, ὅσα ἐψιλώθη αὐτέων. Διενέγκοι μὲν γὰρ ἄν τι καὶ ἰητρείη ἰητρείησ ἐσ τὸ θᾶσσόν τε καὶ βραδύτερον τὰ ὀστέα ψιλούμενα ἀποπίπτειν‧ διενέγκοι δ’ ἄν τι καὶ πίεξισ πιέξιοσ, καὶ ἐπὶ τὸ ἰσχυρότερόν τε καὶ ἀσθενέστερον, καὶ ἐσ τὸ θᾶσσόν τε καὶ βραδύτερον ἀπομελανθέντα ἀποθανεῖν τὰ νεῦρα καὶ τὰσ σάρκασ καὶ τὰσ ἀρτηρίασ καὶ τὰσ φλέβασ‧ ἐπεὶ ὅσα μὴ ἰσχυρῶσ ἀποληφθέντων θνήσκει, ἔνια τῶν τοιουτέων οὐκ ἀφικνέεται ἐσ ὀστέων ψιλώματα, ἀλλ’ ἐπιπολαιότερα ἐκπίπτει‧ ἔνια δὲ οὐδὲ ἐσ νεύρων ψιλώματα ἀφικνεῖται, ἀλλὰ ἐπιπολαιότερα ἐκπίπτει. Διὰ οὖν ταύτασ τὰσ εἰρημένασ προφάσιασ οὐκ ἐστὶν ἓν οὔνομα ἀριθμοῦ τῷ χρόνῳ θέσθαι, ἐν ὁκόσῳ ἕκαστα τούτων κρίνεται. Προσδέχεσθαι δὲ μάλα χρὴ τὰ τοιαῦτα ἰήματα‧ ἐσιδέειν γὰρ φοβερώτερά ἐστιν, ἢ ἰητρεύειν‧ καὶ ἰητρείη πραείη ἀρκέει πᾶσι τοιούτοισιν‧ αὐτὰ γὰρ ἑωυτὰ κρίνει μοῦνον‧ τῆσ δὲ διαίτησ ἐπιμελέεσθαι χρὴ, ὡσ κατὰ δύναμιν ἀπύρετοσ ἐῄ, καὶ ἐν σχήμασι δικαίοισιν εὐθετίζειν τὸ σῶμα‧ δίκαια δὲ ταῦτα, μηδὲ μετέωρον ποιέειν, μηδὲ ἐσ τὸ κάτω Ῥέπον, ἀλλὰ μᾶλλον ἐσ τὸ ἄνω, ποτὶ καὶ ἔστ’ ἂν τελείωσ περιῤῬαγῇ‧ αἱμοῤῬαγιέων γὰρ ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ κίνδυνοσ‧ διὰ τοῦτο οὖν οὐ χρὴ κατάῤῬοπα τὰ τρώματα ποιέειν, ἀλλὰ τἀναντία. Ἐπεὶ ὅταν γε χρόνοσ ἐγγένηται πλείων, καὶ καθαρὰ τὰ ἕλκεα γένηται, οὐκ ἔτι τὰ αὐτὰ σχήματα ἐπιτήδειά ἐστιν, ἀλλ’ ἡ εὐθεῖα θέσισ, καὶ ἐνίοτε ἐπὶ τὸ κατάῤῬοπον Ῥέποντα‧ ἀνὰ χρόνον γὰρ ἐνίοισι τουτέων ἀποστάσιεσ πύου γίνονται, καὶ ὑποδεσμίδων δέονται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION