헬라어 문장 검색 - Ηιπποξ́Οευϝρεσ́06́58́0́

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 58.)

Ὅτεῳ μὲν οὖν ἂν τετελειωμένῳ ἤδη ἐκπεσὼν μὴ ἐμπέσῃ, ὁδοιπορέειν μὲν δύναται, ὅταν ὁ χρόνοσ ἐγγένηται, καὶ ἡ ὀδύνη παύσηται, καὶ ἐθισθῇ τὸ ἄρθρον ἐν τῇ σαρκὶ ἐνστροφᾶσθαι‧ ἀναγκάζεται μέντοι ἰσχυρῶσ ξυγκάμπτειν κατὰ τοὺσ βουβῶνασ ὁδοιπορέων, διὰ δισσὰσ προφάσιασ, ἅμα μὲν ὅτι πολλῷ βραχύτερον τὸ σκέλοσ γίνεται διὰ τὰ προειρημένα, καὶ τῇ μὲν πτέρνῃ καὶ πάνυ πολλοῦ δέεται ψαύειν τῆσ γῆσ‧ μόλισ δὲ τῷ στήθεϊ τοῦ ποδὸσ καθικνέεται, καὶ οὐδὲ οὕτωσ, ἢν μὴ κάμψῃ αὐτὸσ ἑωυτὸν κατὰ τοὺσ βουβῶνασ, καὶ τῷ ἑτέρῳ σκέλεϊ κατὰ τὴν ἰγνύην ἐπιξυγκάμψῃ. Ἐπὶ δὲ τούτοισιν ἀναγκάζεται, ὥστε τῇ χειρὶ τῇ κατὰ τὸ σιναρὸν σκέλοσ ἐρείδεσθαι ἐσ τὸ ἄνω τοῦ μηροῦ ἐφ’ ἑκάστῃ ξυμβάσει‧ ἀναγκάζει οὖν τι καὶ τοῦτο αὐτὸ, ὥστε κάμπτεσθαι κατὰ τοὺσ βουβῶνασ‧ ἐν γὰρ τῇ μεταλλαγῇ τῶν σκελέων ἐν τῇ ὁδοιπορίῃ οὐ δύναται τὸ σῶμα ὀχέεσθαι ἐπὶ τοῦ σιναροῦ σκέλεοσ, εἰ μὴ προσκατερείδεται τὸ σιναρὸν πρὸσ τὴν γῆν ὑπὸ τῆσ χειρὸσ, ἅτε οὐχ ὑφεστεῶτοσ τοῦ ἄρθρου ὑπὸ τῷ σῶματι, ἀλλ’ ἐσ τὸ ὄπισθεν ἐξεστεῶτοσ κατὰ τὸ ἰσχίον‧ εἰ γὰρ πειρήσαιτο καὶ ἐπ’ ὀλίγον τοῦ ποδὸσ ὀχηθῆναι μηδενὶ ἄλλῳ ἀντιστηριζόμενοσ, ἐσ τὸ ὀπίσω ἂν πέσοι‧ ἡ γὰρ Ῥοπὴ πολλὴ ἂν εἰή, τῶν ἰσχίων ἐπὶ πουλὺ ἐσ τοὐπίσω ὑπερεχόντων ὑπὲρ τοῦ ποδὸσ τῆσ βάσιοσ, καὶ τῆσ Ῥάχιοσ ἐσ τὰ ἰσχία Ῥεπούσησ. Ἄνευ μὲν οὖν ξύλου δύνανται ὁδοιπορέειν οἱ τοιοῦτοι, ἢν ἄλλωσ ἐθισθέωσιν‧ διὰ τοῦτο, ὅτι ἡ βάσισ τοῦ ποδὸσ κατὰ τὴν ἀρχαίην ἰθυωρίην ἐστὶν, ἀλλ’ οὐκ ἐσ τὸ ἔξω ἐκκεκλιμένη, διὰ τοῦτο οὐδὲ δέονται τῆσ ἀντικοντώσιοσ. Ὅσοι μέντοι βούλονται ἀντὶ τῆσ τοῦ μηροῦ ἐπιλαβῆσ ὑπὸ τὴν μασχάλην τὴν κατὰ τὸ σιναρὸν σκέλοσ ὑποτιθέμενοι σκίπωνα ἀντερείδειν, κεῖνοι, ἢν μὲν μακρότερον τὸν σκίπωνα ὑποτιθέοιντο, ὀρθότεροι μὲν ὁδοιπορήσουσι, τῷ δὲ ποδὶ πρὸσ τὴν γῆν οὐκ ἐρείδονται‧ εἰ δ’ αὖ βούλονται ἐρείδεσθαι τῷ ποδὶ, βραχύτερον μὲν τὸ ξύλον φορητέον, κατὰ δὲ τοὺσ βουβῶνασ ἐπιξυγκάμπτεσθαι ἂν δέοι αὐτούσ. Τῶν δὲ σαρκῶν αἱ μινυθήσιεσ κατὰ λόγον. γίνονται καὶ τούτοισιν, ὥσπερ πρόσθεν εἴρηται‧ τοῖσι μὲν γὰρ μετέωρον ἔχουσι τὸ σκέλοσ καὶ μηδὲν ταλαιπωρέουσιν, τούτοισι καὶ μάλιστα μινύθουσιν‧ οἳ δ’ ἂν πλεῖστα χρέωνται τῇ ἐπιβάσει, τούτοισιν ἥκιστα μινύθουσιν. Τὸ μέντοι ὑγιὲσ σκέλοσ οὐκ ὠφελέεται, ἀλλὰ μᾶλλον αὶ ἀσχημονέστερον γίνεται, ἢν χρέωνται τῷ σιναρῷ σκέλεϊ ἐπὶ τὴν γῆν‧ ξυνυπουργέον γὰρ ἐκείνῳ ἐξίσχιόν τε ἀπαναγκάζεται εἶναι, καὶ κατὰ τὴν ἰγνύην ξυγκάμπτειν‧ ἢν δὲ μὴ προσχρέηται τῷ σιναρῷ ἐπὶ τὴν γῆν, ἀλλὰ, μετέωρον ἔχων, σκίπωνι ἀντερείδηται, οὕτω δὲ καρτερὸν γίνεται τὸ ὑγιὲσ σκέλοσ‧ ἔν τε γὰρ τῇ φύσει διαιτᾶται, καὶ τὰ γυμνάσια προσκρατύνει αὐτό. Φαίη μὲν οὖν ἄν τισ, ἔξω ἰητρικῆσ τὰ τοιαῦτα εἶναι‧ τί γὰρ δῆθεν δεῖ περὶ τῶν ἤδη ἀνηκέστων γεγονότων ἔτι προσξυνιέναι; πολλοῦ δὲ δεῖ οὕτωσ ἔχειν‧ τῆσ γὰρ αὐτῆσ γνώμησ καὶ ταῦτα ξυνιέναι‧ οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε ἀπαλλοτριωθῆναι ἀπ’ ἀλλήλων. Δεῖ μὲν γὰρ ἐσ τὰ ἀκεστὰ μηχανάασθαι, ὅκωσ μὴ ἀνήκεστα ἔσται, ξυνιέντα ὅκη ἂν μάλιστα κωλυτέα ἐσ τὸ ἀνήκεστον ἐλθεῖν‧ δεῖ δὲ τὰ ἀνήκεστα ξυνιέναι, ὡσ μὴ μάτην λυμαίνηται‧ τὰ δὲ προῤῬήματα λαμπρὰ καὶ ἀγωνιστικὰ, ἀπὸ τοῦ διαγινώσκειν, ὅπη ἕκαστον, καὶ οἱώσ, καὶ ὁκότε τελευτήσει, ἤν τε ἐσ τὸ ἀκεστὸν τράπηται, ἤν τε ἐσ τὸ ἀνήκεστον. Ὁκόσοισι δ’ ἂν ἐκ γενεῆσ, ἢ καὶ ἄλλωσ πωσ ἐν αὐξήσει ἐοῦσιν, οὕτωσ ὀλίσθῃ τὸ ἄρθρον ὀπίσω, καὶ μὴ ἐμπέσῃ, ἤν τε βίῃ ὀλίσθῃ, ἤν τε καὶ ὑπὸ νούσου ̔πολλὰ γὰρ τοιαῦτα ἐξαρθρήματα γίνετα ἐν νούσοισιν‧ οἱαῖ δέ τινέσ εἰσιν αἱ νοῦσοι, ἐν ᾗσιν ἐξθρέεται τὰ τοιαῦτα, ὕστερον γεγράψεταἰ, ἢν οὖν ἐκστὰν μὴ ἐμπέσῃ, τοῦ μὲν μηροῦ τὸ ὀστέον βραχὺ γίνεται, κακοῦται δὲ καὶ πᾶν τὸ σκέλοσ, καὶ ἀναυξέστερον γίνεται καὶ ἀσαρκότερον πολλῷ διὰ τὸ μηδὲν προσχρέεσθαι αὐτῷ‧ κακοῦται γὰρ τούτοισι καὶ τὸ κατὰ τὴν ἰγνύην ἄρθρον‧ τὰ γὰρ νεῦρα ἐντεταμένα γίνεται διὰ τὰ πρόσθεν εἰρημένα‧ διὸ οὐ δύνανται τὸ κατὰ τὴν ἰγνύην ἄρθρον ἐκτανύειν, οἷσιν ἂν οὕτωσ ἰσχίον ἐκπέσῃ. Ὡσ γὰρ ἐν κεφαλαίῳ εἰπεῖν, πάντα τὰ ἐν τῷ σώματι ὁκόσα ἐπὶ χρήσει γέγονε, χρεομένοισι μὲν μέτρια καὶ γυμναζομένοισιν ἐν τῇσι ταλαιπωρίῃσιν, ἐν ᾗσιν ἕκαστα εἴθισται, οὕτω μὲν ὑγιεινὰ καὶ αὔξιμα καὶ εὔγηρα γίνεται‧ μὴ χρεομένοισι δὲ, ἀλλ’ ἐλινύουσι νοσηρότερα γίνεται καὶ ἀναυξέα καὶ ταχύγηρα. Ἐν δὲ τούτοισιν οὐχ ἥκιστα τὰ ἄρθρα τοῦτο πέπονθε καὶ τὰ νεῦρα, ἢν μή τισ αὐτοῖσι χρέηται‧ κακοῦνται μὲν οὖν διὰ ταύτασ τὰσ προφάσιασ μᾶλλόν τι ἐν τούτῳ τῷ τρόπῳ τοῦ ὀλισθήματοσ, ἢ ἐν τοῖσιν ἄλλοισιν‧ ὅλον γὰρ τὸ σκέλοσ ἀναυξὲσ γίνεται, καὶ τῇ ἀπὸ τῶν ὀστέων φύσει, καὶ τῇ ἀπὸ τῶν σαρκῶν‧ οἱ οὖν τοιοῦτοι ὁκόταν ἀνδρωθῶσι, μετέωρον καὶ ξυγκεκαμμένον τὸ σκέλοσ ἴσχουσιν, ἐπὶ δὲ τοῦ ἑτέρου ὀχέονται, καὶ τῷ ξύλῳ ἀντιστηριζόμενοι, οἱ μὲν, ἑνὶ, οἱ δὲ, δυσίν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 58.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 58.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION