헬라어 문장 검색 - Ηιπποξ́Οευϝρεσ́06́53́0́

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 53.)

Μυθολογοῦσι δέ τινεσ, ὅτι αἱ Ἀμαζονίδεσ τὸ ἄρσεν γένοσ τὸ ἑωυτῶν αὐτίκα νήπιον ἐὸν ἐξαρθρέουσιν, αἱ μὲν, κατὰ [τὰ] γούνατα, αἱ δὲ, κατὰ τὰ ἰσχία, ὡσ δῆθεν χωλὰ γίνοιτο, καὶ μὴ ἐπιβουλεύοι τὸ ἄρσεν γένοσ τῷ θήλεϊ‧ χειρώναξιν ἄρα τουτέοισι χρέονται, ὁκόσα ἢ σκυτείησ ἔργα, ἢ χαλκείησ, ἢ ἄλλο ὅ τι ἑδραῖον ἔργον. Εἰ μὲν οὖν ἀληθέα ταῦτά ἐστιν, ἐγὼ μὲν οὐκ οἶδα‧ ὅτι δὲ γίνοιτο ἂν τοιαῦτα, οἶδα, εἴ τισ ἐξαρθρέοι αὐτίκα νήπια ἐόντα. Κατὰ μὲν οὖν τὰ ἰσχία μέζον τὸ διάφορόν ἐστιν ἐσ τὸ ἔσω, ἢ ἐσ τὸ ἔξω ἐξαρθρῆσαι‧ κατὰ δὲ τὰ γούνατα διαφέρει μέν τι, ἔλασσον δέ τι διαφέρει‧ τρόποσ δὲ ἑκατέρου τοῦ χωλώματοσ ἴδιόσ ἐστιν‧ κυλλοῦται γὰρ μᾶλλον, οἷσιν ἂν ἐσ τὸ ἔξω ἐξαρθρήσῃ‧ ὀρθοὶ δὲ ἧσσον ἵστανται, οἷσιν ἂν ἐσ τὸ ἔσω ἐξαρθρήσῃ. Ὡσαύτωσ δὲ καὶ ἢν παρὰ τὸ σφυρὸν ἐξαρθρήσῃ, ἢν μὲν ἐσ τὸ ἔξω μέροσ, κυλλοὶ μὲν γίνονται, ἑστάναι δὲ δύνανται‧ ἢν δὲ ἐσ τὸ ἔσω μέροσ, βλαισοὶ μὲν γίνονται, ἧσσον δὲ ἑστάναι δύνανται. Ἥ γε μὴν ξυναύξησισ τῶν ὀστέων τοιήδε γίνεται‧ οἷσι μὲν ἂν τὸ κατὰ τὸ σφυρὸν ὀστέον τὸ τῆσ κνήμησ ἐκστῇ, τούτοισι μὲν τὰ τοῦ ποδὸσ ὀστέα ἥκιστα ξυναύξεται, ταῦτα γὰρ ἐγγυτάτω τοῦ τρώματόσ ἐστι, τὰ δὲ τῆσ κνήμησ ὀστέα αὔξεται μὲν, οὐ πολὺ δὲ ἐνδεεστέρωσ, αἱ μέντοι σάρκεσ μινύθουσιν. Οἷσι δ’ ἂν κατὰ μὲν τὸ σφυρὸν μένῃ τὸ ἄρθρον κατὰ φύσιν, κατὰ δὲ τὸ γόνυ ἐξεστήκῃ, τούτοισι τὸ τῆσ κνήμησ ὀστέον οὐκ ἐθέλει ξυναύξεσθαι ὁμοίωσ, ἀλλὰ βραχύτατον γίνεται, τοῦτο γὰρ ἐγγυτάτω τοῦ τρώματόσ ἐστιν‧ τοῦ μέντοι ποδὸσ τὰ ὀστέα μινύθει μὲν, ἀτὰρ οὐχ ὁμοίωσ, ὥσπερ ὀλίγον τι πρόσθεν εἴρηται, ὅτι τὸ ἄρθρον τὸ παρὰ τὸν πόδα σῶόν ἐστιν‧ εἰ δέ οἱ χρέεσθαι ἠδύναντο, ὥσπερ καὶ τῷ κυλλῷ, ἔτι ἂν ἧσσον ἐμινύθει τὰ τοῦ ποδὸσ ὀστέα τούτοισιν. Οἷσι δ’ ἂν κατὰ τὸ ἰσχίον ἡ ἐξάρθρησισ γένηται, τούτοισι τοῦ μηροῦ τὸ ὀστέον οὐκ ἐθέλει ξυναύξεσθαι ὁμοίωσ, τοῦτο γὰρ ἐγγυτάτω τοῦ τρώματόσ ἐστιν, ἀλλὰ βραχύτερον τοῦ ὑγιέοσ γίνεται‧ τὰ μέντοι τῆσ κνήμησ ὀστέα οὐχ ὁμοίωσ τούτοισιν ἀναυξέα γίνεται, οὐδὲ τὰ τοῦ ποδὸσ, διὰ τοῦτο δὲ, ὅτι τὸ τοῦ μηροῦ ἄρθρον τὸ παρὰ τὴν κνήμην ἐν τῇ ἑωυτοῦ φύσει μένει, καὶ τὸ τῆσ κνήμησ τὸ παρὰ τὸν πόδα‧ σάρκεσ μέντοι μινύθουσι παντὸσ τοῦ σκέλεοσ τούτοισιν‧ εἰ μέντοι χρέεσθαι τῷ σκέλεϊ ἠδύναντο, ἔτι ἂν μᾶλλον τὰ ὀστέα ξυνηυξάνετο, ὡσ καὶ πρόσθεν εἴρηται, πλὴν τοῦ μηροῦ, κἂν ἧσσον ἄσαρκα εἰή, ἀσαρκότερα δὲ πολλῷ ἢ εἰ ὑγιέα ἦν. Σημήϊον δὲ, ὅτι ταῦτα τοιαῦτά ἐστιν‧ ὁκόσοι γὰρ, τοῦ βραχίονοσ ἐκπεσόντοσ, γαλιάγκωνεσ ἐγένοντο ἐκ γενεῆσ, ἢ καὶ ἐν αὐξήσει πρὶν τελειωθῆναι, οὗτοι τὸ μὲν ὀστέον τοῦ βραχίονοσ βραχὺ ἴσχουσι, τὸν δὲ πῆχυν καὶ ἄκρην τὴν χεῖρα ὀλίγῳ ἐνδεεστέρην τοῦ ὑγιέοσ, διὰ ταύτασ τὰσ προφάσιασ τὰσ εἰρημένασ, ὅτι ὁ μὲν βραχίων ἐγγυτάτω τοῦ ἄρθρου τοῦ τρώματόσ ἐστιν, ὥστε διὰ τοῦτο βραχύτεροσ γέγονεν‧ ὁ δ’ αὖ πῆχυσ διὰ τοῦτο οὐχ ὁμοίωσ ἐνακούει τῆσ ξυμφορῆσ, ὅτι τὸ τοῦ βραχίονοσ ἄρθρον τὸ πρὸσ τοῦ πήχεοσ ἐν τῇ ἀρχαίῃ φύσει μένει, ἥ τε αὖ χεὶρ ἄκρη ἔτι τηλοτέρω ἄπεστιν, ἢ ὁ πῆχυσ, ἀπὸ τῆσ ξυμφορῆσ. Διὰ ταύτασ οὖν τὰσ εἰρημένασ προφάσιασ, τῶν ὀστέων τά τε μὴ ξυναυξανόμενα οὐ ξυναυξάνεται, τά τε ξυναυξανόμενα ξυναυξάνεται. Ἐσ δὲ τὸ εὔσαρκον τῇ χειρὶ καὶ τῷ βραχίονι ἡ ταλαιπωρίη τῆσ χειρὸσ μέγα προσωφελέει‧ ὅσα γὰρ χειρῶν ἔργα ἐστὶ, τὰ πλεῖστα προθυμέονται οἱ γαλιάγκωνεσ ἐργάζεσθαι τῇ χειρὶ ταύτῃ, ὅσα περ καὶ τῇ ἑτέρῃ δύνανται, οὐδὲν ἐνδεεστέρωσ τῆσ ἀσινέοσ‧ οὐ γὰρ δεῖ ὀχέεσθαι τὸ σῶμα ἐπὶ τῶν χειρῶν, ὡσ ἐπὶ τῶν σκελέων, ἀλλὰ κοῦφα αὐτέῃσι τὰ ἔργα ἐστίν. Διὰ δὲ τὴν χρῆσιν οὐ μινύθουσιν αἱ σάρκεσ αἱ κατὰ τὴν χεῖρα καὶ τὸν πῆχυν τοῖσι γαλιάγκωσιν, ἀλλὰ καὶ ὁ βραχίων τι προσωφελέεται ἐσ εὐσαρκίην διὰ ταῦτα‧ ὅταν δὲ ἰσχίον ἐκπαλὲσ γένηται ἐσ τὸ ἔσω μέροσ ἐκ γενεῆσ, ἢ καὶ ἔτι νηπίῳ ἐόντι, μινύθουσιν αἱ σάρκεσ διὰ τοῦτο μᾶλλον ἢ τῆσ χειρὸσ, ὅτι οὐ δύνανται χρέεσθαι τῷ σκέλεϊ. Μαρτύριον δέ τι ἓν ἔσται καὶ ἐν τοῖσιν ὀλίγον ὕστερον εἰρησομένοισιν, ὅτι ταῦτα τοιαῦτά ἐστιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 53.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 53.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION