Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 53.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 53.)

Μυθολογοῦσι δέ τινεσ, ὅτι αἱ Ἀμαζονίδεσ τὸ ἄρσεν γένοσ τὸ ἑωυτῶν αὐτίκα νήπιον ἐὸν ἐξαρθρέουσιν, αἱ μὲν, κατὰ [τὰ] γούνατα, αἱ δὲ, κατὰ τὰ ἰσχία, ὡσ δῆθεν χωλὰ γίνοιτο, καὶ μὴ ἐπιβουλεύοι τὸ ἄρσεν γένοσ τῷ θήλεϊ‧ χειρώναξιν ἄρα τουτέοισι χρέονται, ὁκόσα ἢ σκυτείησ ἔργα, ἢ χαλκείησ, ἢ ἄλλο ὅ τι ἑδραῖον ἔργον. Εἰ μὲν οὖν ἀληθέα ταῦτά ἐστιν, ἐγὼ μὲν οὐκ οἶδα‧ ὅτι δὲ γίνοιτο ἂν τοιαῦτα, οἶδα, εἴ τισ ἐξαρθρέοι αὐτίκα νήπια ἐόντα. Κατὰ μὲν οὖν τὰ ἰσχία μέζον τὸ διάφορόν ἐστιν ἐσ τὸ ἔσω, ἢ ἐσ τὸ ἔξω ἐξαρθρῆσαι‧ κατὰ δὲ τὰ γούνατα διαφέρει μέν τι, ἔλασσον δέ τι διαφέρει‧ τρόποσ δὲ ἑκατέρου τοῦ χωλώματοσ ἴδιόσ ἐστιν‧ κυλλοῦται γὰρ μᾶλλον, οἷσιν ἂν ἐσ τὸ ἔξω ἐξαρθρήσῃ‧ ὀρθοὶ δὲ ἧσσον ἵστανται, οἷσιν ἂν ἐσ τὸ ἔσω ἐξαρθρήσῃ. Ὡσαύτωσ δὲ καὶ ἢν παρὰ τὸ σφυρὸν ἐξαρθρήσῃ, ἢν μὲν ἐσ τὸ ἔξω μέροσ, κυλλοὶ μὲν γίνονται, ἑστάναι δὲ δύνανται‧ ἢν δὲ ἐσ τὸ ἔσω μέροσ, βλαισοὶ μὲν γίνονται, ἧσσον δὲ ἑστάναι δύνανται. Ἥ γε μὴν ξυναύξησισ τῶν ὀστέων τοιήδε γίνεται‧ οἷσι μὲν ἂν τὸ κατὰ τὸ σφυρὸν ὀστέον τὸ τῆσ κνήμησ ἐκστῇ, τούτοισι μὲν τὰ τοῦ ποδὸσ ὀστέα ἥκιστα ξυναύξεται, ταῦτα γὰρ ἐγγυτάτω τοῦ τρώματόσ ἐστι, τὰ δὲ τῆσ κνήμησ ὀστέα αὔξεται μὲν, οὐ πολὺ δὲ ἐνδεεστέρωσ, αἱ μέντοι σάρκεσ μινύθουσιν. Οἷσι δ’ ἂν κατὰ μὲν τὸ σφυρὸν μένῃ τὸ ἄρθρον κατὰ φύσιν, κατὰ δὲ τὸ γόνυ ἐξεστήκῃ, τούτοισι τὸ τῆσ κνήμησ ὀστέον οὐκ ἐθέλει ξυναύξεσθαι ὁμοίωσ, ἀλλὰ βραχύτατον γίνεται, τοῦτο γὰρ ἐγγυτάτω τοῦ τρώματόσ ἐστιν‧ τοῦ μέντοι ποδὸσ τὰ ὀστέα μινύθει μὲν, ἀτὰρ οὐχ ὁμοίωσ, ὥσπερ ὀλίγον τι πρόσθεν εἴρηται, ὅτι τὸ ἄρθρον τὸ παρὰ τὸν πόδα σῶόν ἐστιν‧ εἰ δέ οἱ χρέεσθαι ἠδύναντο, ὥσπερ καὶ τῷ κυλλῷ, ἔτι ἂν ἧσσον ἐμινύθει τὰ τοῦ ποδὸσ ὀστέα τούτοισιν. Οἷσι δ’ ἂν κατὰ τὸ ἰσχίον ἡ ἐξάρθρησισ γένηται, τούτοισι τοῦ μηροῦ τὸ ὀστέον οὐκ ἐθέλει ξυναύξεσθαι ὁμοίωσ, τοῦτο γὰρ ἐγγυτάτω τοῦ τρώματόσ ἐστιν, ἀλλὰ βραχύτερον τοῦ ὑγιέοσ γίνεται‧ τὰ μέντοι τῆσ κνήμησ ὀστέα οὐχ ὁμοίωσ τούτοισιν ἀναυξέα γίνεται, οὐδὲ τὰ τοῦ ποδὸσ, διὰ τοῦτο δὲ, ὅτι τὸ τοῦ μηροῦ ἄρθρον τὸ παρὰ τὴν κνήμην ἐν τῇ ἑωυτοῦ φύσει μένει, καὶ τὸ τῆσ κνήμησ τὸ παρὰ τὸν πόδα‧ σάρκεσ μέντοι μινύθουσι παντὸσ τοῦ σκέλεοσ τούτοισιν‧ εἰ μέντοι χρέεσθαι τῷ σκέλεϊ ἠδύναντο, ἔτι ἂν μᾶλλον τὰ ὀστέα ξυνηυξάνετο, ὡσ καὶ πρόσθεν εἴρηται, πλὴν τοῦ μηροῦ, κἂν ἧσσον ἄσαρκα εἰή, ἀσαρκότερα δὲ πολλῷ ἢ εἰ ὑγιέα ἦν. Σημήϊον δὲ, ὅτι ταῦτα τοιαῦτά ἐστιν‧ ὁκόσοι γὰρ, τοῦ βραχίονοσ ἐκπεσόντοσ, γαλιάγκωνεσ ἐγένοντο ἐκ γενεῆσ, ἢ καὶ ἐν αὐξήσει πρὶν τελειωθῆναι, οὗτοι τὸ μὲν ὀστέον τοῦ βραχίονοσ βραχὺ ἴσχουσι, τὸν δὲ πῆχυν καὶ ἄκρην τὴν χεῖρα ὀλίγῳ ἐνδεεστέρην τοῦ ὑγιέοσ, διὰ ταύτασ τὰσ προφάσιασ τὰσ εἰρημένασ, ὅτι ὁ μὲν βραχίων ἐγγυτάτω τοῦ ἄρθρου τοῦ τρώματόσ ἐστιν, ὥστε διὰ τοῦτο βραχύτεροσ γέγονεν‧ ὁ δ’ αὖ πῆχυσ διὰ τοῦτο οὐχ ὁμοίωσ ἐνακούει τῆσ ξυμφορῆσ, ὅτι τὸ τοῦ βραχίονοσ ἄρθρον τὸ πρὸσ τοῦ πήχεοσ ἐν τῇ ἀρχαίῃ φύσει μένει, ἥ τε αὖ χεὶρ ἄκρη ἔτι τηλοτέρω ἄπεστιν, ἢ ὁ πῆχυσ, ἀπὸ τῆσ ξυμφορῆσ. Διὰ ταύτασ οὖν τὰσ εἰρημένασ προφάσιασ, τῶν ὀστέων τά τε μὴ ξυναυξανόμενα οὐ ξυναυξάνεται, τά τε ξυναυξανόμενα ξυναυξάνεται. Ἐσ δὲ τὸ εὔσαρκον τῇ χειρὶ καὶ τῷ βραχίονι ἡ ταλαιπωρίη τῆσ χειρὸσ μέγα προσωφελέει‧ ὅσα γὰρ χειρῶν ἔργα ἐστὶ, τὰ πλεῖστα προθυμέονται οἱ γαλιάγκωνεσ ἐργάζεσθαι τῇ χειρὶ ταύτῃ, ὅσα περ καὶ τῇ ἑτέρῃ δύνανται, οὐδὲν ἐνδεεστέρωσ τῆσ ἀσινέοσ‧ οὐ γὰρ δεῖ ὀχέεσθαι τὸ σῶμα ἐπὶ τῶν χειρῶν, ὡσ ἐπὶ τῶν σκελέων, ἀλλὰ κοῦφα αὐτέῃσι τὰ ἔργα ἐστίν. Διὰ δὲ τὴν χρῆσιν οὐ μινύθουσιν αἱ σάρκεσ αἱ κατὰ τὴν χεῖρα καὶ τὸν πῆχυν τοῖσι γαλιάγκωσιν, ἀλλὰ καὶ ὁ βραχίων τι προσωφελέεται ἐσ εὐσαρκίην διὰ ταῦτα‧ ὅταν δὲ ἰσχίον ἐκπαλὲσ γένηται ἐσ τὸ ἔσω μέροσ ἐκ γενεῆσ, ἢ καὶ ἔτι νηπίῳ ἐόντι, μινύθουσιν αἱ σάρκεσ διὰ τοῦτο μᾶλλον ἢ τῆσ χειρὸσ, ὅτι οὐ δύνανται χρέεσθαι τῷ σκέλεϊ. Μαρτύριον δέ τι ἓν ἔσται καὶ ἐν τοῖσιν ὀλίγον ὕστερον εἰρησομένοισιν, ὅτι ταῦτα τοιαῦτά ἐστιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION