헬라어 문장 검색 - Ηιπποξ́Οευϝρεσ́06́46́0́

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 46.)

Ὁκόσοισι μὲν οὖν κυφώματα γίνεται κατὰ τοὺσ σπονδύλουσ, ἔξωσισ μὲν μεγάλη ἀποῤῬαγεῖσα ἀπὸ τῆσ ξυμφύσιοσ ἢ ἑνὸσ σπονδύλου, ἢ καὶ πλειόνων, οὐ μάλα πολλοῖσι γίνεται, ἀλλ’ ὀλίγοισιν. Οὐδὲ γὰρ τὰ τρώματα τὰ τοιαῦτα Ῥηί̈διον γίνεσθαι‧ οὔτε γὰρ ἐσ τὸ ἔξω ἐξωσθῆναι Ῥηί̈δίον ἐστιν, εἰ μὴ ἐκ τοῦ ἔμπροσθεν ἰσχυρῷ τινι τρωθείη διὰ τῆσ κοιλίησ οὑ̔́τω δ’ ἂν ἀπόλοιτὀ, ἢ εἴ τισ ἀφ’ ὑψηλοῦ τοῦ χωρίου πεσὼν ἐρείσειε τοῖσιν ἰσχίοισιν ἢ τοῖσιν ὤμοισιν ἁ̓λλὰ καὶ οὕτωσ ἂν ἀποθάνοι, παραχρῆμα δὲ οὐκ ἂν ἀποθάνοἰ‧ ἐκ δὲ τοῦ ὄπισθεν οὐ Ῥηί̈διον τοιαύτην ἔξαλσιν γενέσθαι ἐσ τὸ ἔσω, εἰ μὴ ὑπέρβαρύ τι ἄχθοσ ἐμπέσοι‧ τῶν τε γὰρ ὀστέων τῶν ἐκπεφυκότων ἔξω ἓν ἕκαστον τοιοῦτόν ἐστιν, ὥστε πρόσθεν ἂν αὐτὸ καταγῆναι, πρὶν ἢ μεγάλην Ῥοπὴν εἴσω ποιῆσαι, τούσ τε ξυνδέσμουσ βιησάμενον, καὶ τὰ ἄρθρα τὰ ἐνηλλαγμένα. Ὅ τε αὖ νωτιαῖοσ πονοίη ἂν, εἰ ἐξ ὀλίγου χωρίου τὴν περικαμπὴν ἔχοι, τοιαύτην ἔξαλσιν ἐξαλλομένου σπονδύλου‧ ὅ τ’ ἐκπηδήσασ σπόνδυλοσ πιέζοι ἂν τὸν νωτιαῖον, εἰ μὴ καὶ ἀποῤῬήξειεν‧ πιεχθεὶσ δ’ ἂν καὶ ἀπολελαμμένοσ, πολλῶν ἂν καὶ μεγάλων καὶ ἐπικαίρων ἀπονάρκωσιν ποιήσειεν‧ ὥστε οὐκ ἂν μέλοι τῷ ἰητρῷ, ὅκωσ χρὴ τὸν σπόνδυλον κατορθῶσαι, πολλῶν καὶ βιαίων ἄλλων κακῶν παρεόντων. Ὥστε δὴ οὐδ’ ἐμβαλεῖν οἱο͂́ν τε πρόδηλον τὸν τοιοῦτον οὔτε κατασείσει, οὔτε ἄλλῳ τρόπῳ οὐδενὶ, εἰ μή τισ διαταμὼν τὸν ἄνθρωπον, ἔπειτα ἐσμασάμενοσ ἐσ τὴν κοιλίην, ἐκ τοῦ εἴσωθεν τῇ χειρὶ ἐσ τὸ ἔξω ἀντωθέοι‧ καὶ ταῦτα νεκρῷ μὲν οἱο͂́ν τε ποιέειν, ζῶντι δὲ οὐ πάνυ. Διὰ τί οὖν ταῦτα γράφω; Ὅτι οἰόνταί τινεσ ἰητρευκέναι ἀνθρώπουσ, οἷσιν ἔσωθεν ἔπεσον σπόνδυλοι, τελέωσ ὑπερβάντεσ τὰ ἄρθρα‧ καίτοι γε Ῥηί̈στην ἐσ τὸ περιγενέσθαι τῶν διαστροφέων ταύτην ἔνιοι νομίζουσι, καὶ οὐδὲν δέεσθαι ἐμβολῆσ, ἀλλ’ αὐτόματα ὑγιέα γίνεσθαι τὰ τοιαῦτα. Ἀγνοέουσι δὲ πολλοὶ, καὶ κερδαίνουσιν, ὅτι ἀγνοέουσιν‧ πείθουσι γὰρ τοὺσ πέλασ. Ἐξαπατῶνται δὲ διὰ τόδε‧ οἰόνται γὰρ τὴν ἄκανθαν τὴν ἐξέχουσαν κατὰ τὴν Ῥάχιν ταύτην τοὺσ σπονδύλουσ αὐτοὺσ εἶναι, ὅτι στρογγύλον αὐτῶν ἕκαστον φαίνεται ψαυόμενον, ἀγνοεῦντεσ ὅτι τὰ ὀστέα ταῦτά ἐστι τὰ ἀπὸ τῶν σπονδύλων πεφυκότα, περὶ ὧν ὁ λόγοσ ὀλίγῳ πρόσθεν εἴρηται‧ οἱ δὲ σπόνδυλοι πολὺ προσωτέρω ἄπεισιν‧ στενοτάτην γὰρ πάντων τῶν ζώων ὥνθρωποσ κοιλίην ἔχει, ὡσ ἐπὶ τῷ μεγέθει, ἀπὸ τοῦ ὄπισθεν ἐσ τὸ ἔμπροσθεν, ποτὶ καὶ κατὰ τὸ στῆθοσ. Ὅταν οὖν τι τούτων τῶν ὀστέων τῶν ὑπερεχόντων ἰσχυρῶσ καταγῇ, ἤν τε ἓν, ἤν τε πλείω, ταύτῃ ταπεινότερον τὸ χωρίον γίνεται, ἢ τὸ ἔνθεν καὶ ἔνθεν, καὶ διὰ τοῦτο ἐξαπατῶνται, οἰόμενοι τοὺσ σπονδύλουσ ἔσω οἴχεσθαι. Προσεξαπατᾷ δὲ ἔτι αὐτοὺσ καὶ τὰ σχήματα τῶν τετρωμένων‧ ἢν μὲν γὰρ πειρῶνται καμπύλλεσθαι, ὀδυνῶνται, περιτενέοσ γινομένου ταύτῃ τοῦ δέρματοσ, ᾗ τέτρωνται‧ καὶ ἅμα τὰ ὀστέα τὰ κατεηγότα ἐνθράσσει οὕτω μᾶλλον τὸν χρῶτα‧ ἢν δὲ λορδαίνωσι, Ῥᾴουσ εἰσίν‧ χαλαρώτερον γὰρ τὸ δέρμα κατὰ τὸ τρῶμα ταύτῃ γίνεται, καὶ τὰ ὀστέα ἧσσον ἐνθράσσει‧ ἀτὰρ καὶ ἤν τισ ψαύῃ αὐτῶν, κατὰ τοῦτο ὑπείκουσι λορδοῦντεσ, καὶ τὸ χωρίον κενεὸν καὶ μαλθακὸν ψαυόμενον ταύτῃ φαίνεται. Ταῦτα πάντα τὰ εἰρημένα προσεξαπατᾷ τοὺσ ἰητρούσ‧ Ὑγιέεσ δὲ ταχέωσ καὶ ἀσινέεσ αὐτόματοι οἱ τοιοῦτοι γίνονται‧ ταχέωσ γὰρ πάντα τὰ τοιαῦτα ὀστέα ἐπιπωροῦται, ὅσα χαῦνά ἐστιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 46.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 46.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION