Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 40.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 40.)

Ἢν δὲ οὖσ κατεαγῇ, ἐπιδέσιεσ μὲν πᾶσαι πολέμιαι‧ οὐ γὰρ οὕτω τισ καλαρὸν περιβάλλοι‧ ἢν δὲ μᾶλλον πιέζῃ, πλέον κακὸν ἐργάζεται‧ ἐπεὶ καὶ ὑγιὲσ οὖσ, ἐπιδέσει πιεχθὲν, ὀδυνηρὸν καὶ σφυγματῶδεσ καὶ πυρετῶδεσ γίνεται. Πάντων δὲ τῶν παλιγκοτησάντων ἡ πέρην διάκαυσισ αὐταρκέστατον. Ἀτὰρ καὶ τὰ ἐπιπλάσματα, κάκιστα μὲν τὰ βαρύτατα τὸ ἐπίπαν‧ ἀτὰρ καὶ τὰ πλεῖστα φλαῦρα καὶ ἀποστατικὰ, καὶ μύξαν τε ὑποποιέει πλείω, κἄπειτα ἐκπυήσιασ ἀσηράσ‧ τούτων δὲ ἥκιστα οὖσ κατγὲν προσδέεται‧ ἄγχιστα μὴν, εἴπερ χρὴ, τὸ γλίσχρον ἄλητον‧ χρὴ δὲ μηδὲ τοῦτο βάροσ ἔχειν. Ψαύειν δὲ ὡσ ἥκιστα ξυμφέρει‧ ἀγαθὸν γὰρ φάρμακόν ἐστιν ἐνίοτε καὶ τὸ μηδὲν προσφέρειν καὶ πρὸσ οὖσ καὶ πρὸσ ἄλλα πολλά. Χρὴ δὲ καὶ τὴν ἐπικοίμησιν φυλάσσεσθαι‧ τὸ δὲ σῶμα ἰσχναίνειν, καὶ μᾶλλον, ᾧ ἂν κίνδυνοσ ἐῄ ἔμπυον τὸ οὖσ γενέσθαι‧ ἄμεινον δὲ καὶ μαλθάξαι τὴν κοιλίην‧ ἢν δὲ καὶ εὐήμετοσ ἐῄ, ἐμέειν ἀπὸ συρμαϊσμοῦ. Ἢν δὲ ἐσ ἐμπύησιν ἔλθῃ, ταχέωσ μὲν οὐ χρὴ στομοῦν‧ πολλὰ γὰρ καὶ τῶν δοκεόντων ἐκπυέεσθαι ἀναπίνεταί ποτε, κἢν μηδέν τισ καταπλάσῃ. Ἢν δὲ ἀναγκασθῇ στομῶσαι, τάχιστα μὲν ὑγιὲσ γίνεται, ἤν τισ πέρην διακαύσῃ‧ εἰδέναι μέντοι χρὴ σαφῶσ, ὅτι κυλλὸν ἔσται τὸ οὖσ καὶ μεῖον τοῦ ἑτέρου, ἢν πέρην διακαυθῇ. Ἢν δὲ μὴ πέρην καίηται, τάμνειν χρὴ τὸ μετέωρον, μὴ πάνυ σμικρὴν τομήν‧ διὰ παχυτέρου μὴν καὶ τὸ πῦον εὑρίσκεται, ἢ ὡσ ἄν τισ δοκέοι‧ ὡσ δ’ ἐν κεφαλαίῳ εἰπεῖν, καὶ πάντα τἄλλα τὰ μυξώδεα καὶ μυξοποιὰ, ἅτε γλίσχρα ἐόντα, ὑποθιγγανόμενα διολισθάνει ταχέωσ ὑπὸ τοὺσ δακτύλουσ καὶ ἔνθα καὶ ἔνθα‧ διὰ τοῦτο διὰ παχυτέρου εὑρίσκουσι τὰ τοιαῦτα οἱ ἰητροὶ, ἢ ὡσ οἰόνται‧ ἐπεὶ καὶ τῶν γαγγλιωδέων ἔνια, ὅσα ἂν πλαδαρὰ ἐῄ, καὶ μυξώδεα σάρκα ἔχῃ, πολλοὶ στομοῦσιν, οἰόμενοι Ῥεῦμα ἀνευρήσειν ἐσ τὰ τοιαῦτα‧ ἡ μὲν οὖν γνώμη τοῦ ἰητροῦ ἐξαπατᾶται‧ τῷ δὲ πρήγματι τῷ τοιούτῳ οὐδεμία βλάβη στομωθέντι. Ὅσα δὲ ὑδατώδεα χωρία ἐστὶν, ἢ μύξησ πεπληρωμένα, καὶ ἐν οἱοίσι χωρίοισιν ἕκαστα θάνατον φέρει στομούμενα, ἢ καὶ ἀλλοίασ βλάβασ, περὶ τούτων ἐν ἄλλῳ λόγῳ γεγράψεται. Ὅταν οὖν τάμῃ τισ τὸ οὖσ, πάντων μὲν καταπλασμάτων, πάσησ τε μοτώσιοσ ἀπέχεσθαι χρή‧ ἰητρεύειν δὲ ἢ ἐναίμῳ, ἢ ἄλλῳ τῳ, ὅ τι μήτε βάροσ, μήτε πόνον παρασχήσει‧ ἢν γὰρ ὁ χόνδροσ ἄρξηται ψιλοῦσθαι, καὶ ὑποστάσιασ ἴσχῃ, ὀχλῶδεσ‧ γιγνεται δὲ τοῦτο δι’ ἐκείνασ τὰσ ἰήσιασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION