Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 35.

Ἢν δὲ ἡ Ῥὶσ καταγῇ, τρόποσ μὲν οὐχ εἷσ ἐστι κατήξιοσ ἀτὰρ πολλὰ μὲν δὴ καὶ ἄλλα λωβέονται οἱ χαίροντεσ τῇσι καλῇσιν ἐπιδέσεσιν ἄνευ νόου, ἐν δὲ τοῖσι περὶ τὴν Ῥῖνα μάλιστα‧ ἐπιδεσίων γάρ ἐστιν αὕτη ποικιλωτάτη, καὶ πλείστουσ μὲν σκεπάρνουσ ἔχουσα, διαῤῬωγὰσ δὲ καὶ διαλείψιασ ποικιλωτάτασ τοῦ χρωτὸσ Ῥομβοειδέασ. Ὡσ οὖν εἴρηται, οἱ τὴν ἀνόητον εὐχειρίην ἐπιτηδεύοντεσ ἄσμενοι Ῥινὸσ κατεαγυίησ ἐπιτυγχάνουσιν, ὡσ ἐπιδήσωσιν. Μίαν μὲν οὖν ἡμέρην, ἢ δύο, ἀγάλλεται μὲν ὁ ἰητρὸσ, χαίρει δὲ ὁ ἐπιδεδεμένοσ‧ ἔπειτα ταχέωσ μὲν ὁ ἐπιδεδεμένοσ κορίσκεται, ἀσηρὸν γὰρ τὸ φόρημα‧ ἀρκέει δὲ τῷ ἰητρῷ, ἐπειδὴ ἐπέδειξεν, ὅτι ἐπίσταται ποικίλωσ Ῥῖνα ἐπιδέειν. Ποιέει δὲ ἡ ἐπίδεσισ ἡ τοιαύτη πάντα τἀναντία τοῦ δέοντοσ‧ τοῦτο μὲν γὰρ, ὁκόσοι σιμοῦνται διὰ τὴν κάτηξιν, δηλονότι, εἰ ἄνωθέν τισ μᾶλλον πιέζοι, σιμώτεροι ἂν ἔτι εἰε͂ν‧ τοῦτο δὲ, ὅσοισι παραστρέφεται ἢ ἔνθα ἢ ἔνθα ἡ Ῥὶσ, ἢ κατὰ τὸν χόνδρον, ἢ ἀνωτέρω, δηλονότι οὐδὲν αὐτοὺσ ἡ ἄνωθεν ἐπίδεσισ ὠφελήσει, ἀλλὰ καὶ βλάψει μᾶλλον‧ οὐχ οὕτω γὰρ εὖ ξυναρμόσει σπλήνεσι τὸ ἐπὶ θάτερον τῆσ Ῥινὸσ, καίτοι οὐδὲ τοῦτο ποιέουσιν οἱ ἐπιδέοντεσ.