Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 11.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 11.)

Ἐπάξιον δὲ τὸ μάθημα, ὡσ χρὴ ἰητρεύειν τοὺσ πυκνὰ ἐκπίπτοντασ ὤμουσ‧ πολλοὶ μὲν γὰρ ἤδη ἀγωνίησ ἐκωλύθησανδιὰ ταύτην τὴν ξυμφορὴν, τἄλλα πάντα ἀξιόχρεοι ἐόντεσ‧ πολλοὶ δὲ ἐν πολεμικοῖσιν ἀχρήϊοι ἐγένοντο, καὶ διεφθάρησαν διὰ ταύτην τὴν ξυμφορήν‧ ἅμα δὲ ἐπάξιον καὶ διὰ τοῦτο, ὅτι οὐδένα οἶδα ὀρθῶσ ἰητρεύοντα, ἀλλὰ τοὺσ μὲν μηδὲ ἐγχειρέοντασ, τοὺσ δὲ τἀναντία τοῦ ξυμφέροντοσ φρονέοντάσ τε καὶ ποιέοντασ. Συχνοὶ γὰρ ἤδη ἰητροὶ ἔκαυσαν ὤμουσ ἐκπίπτοντασ, κατά τε τὴν ἐπωμίδα, κατά τε τὸ ἔμπροσθεν, ᾗ ἡ κεφαλὴ τοῦ βραχίονοσ ἐξογκέει, κατά τε τοὔπισθεν ὀλίγον τῆσ ἐπωμίδοσ‧ αὗται οὖν αἱ καύσιεσ, εἰ μὲν ἐσ τὸ ἄνω ἐξέπιπτεν ὁ βραχίων, ἢ ἐσ τοὔμπροσθεν, ἢ ἐσ τοὔπισθεν, ὀρθῶσ ἂν ἔκαιον‧ νῦν δὲ δὴ, ὅτε ἐσ τὸ κάτω ἐκπίπτει, ἐκβάλλουσιν αὗται αἱ καύσιεσ μᾶλλον, ἢ κωλύουσιν‧ ἀποκλείουσι γὰρ τῆσ ἄνω εὐρυχωρίησ τὴν κεφαλὴν τοῦ βραχίονοσ. Χρὴ δὲ ὧδε καίειν ταῦτα‧ ἀπολαβόντα τοῖσι δακτύλοισι κατὰ τὴν μασχάλην τὸ δέρμα ἀφελκύσαι κατ’ αὐτὴν τὴν ἴξιν μάλιστα, καθ’ ἣν ἡ κεφαλὴ τοῦ βραχίονοσ ἐκπίπτει‧ ἔπειτα οὕτωσ ἀφελκυσάμενον τὸ δέρμα διακαῦσαι ἐσ τὸ πέρην. Σιδηρίοισι δὲ χρὴ ταῦτα καίειν, μὴ παχέσι, μηδὲ λίην φαλακροῖσιν, ἀλλὰ προμήκεσι ̔ταχυπορώτερα γὰῤ, καὶ τῇ χειρὶ ἐπερείδειν‧ χρὴ δὲ καὶ διαφανέσι καίειν, ὡσ ὅτι τάχιστα περαιωθῇ κατὰ δύναμιν‧ τὰ γὰρ παχέα, βραδέωσ περαιούμενα, πλατυτέρασ τὰσ ἐκπτώσιασ τῶν ἐσχαρῶν ποιέεται, καὶ κίνδυνοσ ἂν εἰή ξυῤῬαγῆναι τὰσ ὠτειλασ‧ καὶ κάκιον μὲν οὐδὲν ἂν εἰή, αἴσχιον δὲ καὶ ἀτεχνότερον. Ὅταν δὲ διακαύσῃσ ἐσ τὸ πέρην, τῶν μὲν πλείστων ἱκανῶσ ἂν ἔχοι ἐν τῷ κάτω μέρεϊ τὰσ ἐσχάρασ ταύτασ μόνασ θεῖναι‧ ἢν δὲ μὴ κίνδυνοσ φαίνηται εἶναι ξυῤῬαγῆναι τὰσ ὠτειλὰσ, ἀλλὰ πολὺ τὸ διὰ μέσου ἐῄ, ὑπάλειπτρον χρὴ λεπτὸν διέρσαι διὰ τῶν καυμάτων, ἔτι ἀναλελαμμένου τοῦ δέρματοσ, οὐ γὰρ ἂν ἄλλωσ δύναιο διέρσαι‧ ἐπὴν δὲ διέρσῃσ, ἀφεῖναι τὸ δέρμα, ἔπειτα μεσηγὺ τῶν ἐσχαρέων ἄλλην ἐσχάρην ἐμβάλλειν λεπτῷ σιδηρίῳ, καὶ διακαῦσαι, ἄχρισ ἂν τῷ ὑπαλείπτρῳ ἐγκύρσῃ. Ὁκόσον δέ τι χρὴ τὸ δέρμα τὸ ἀπὸ τῆσ μασχάλησ ἀπολαμβάνειν, τοισίδε χρὴ τεκμαίρεσθαι‧ ἀδένεσ ὕπεισιν ἢ ἐλάσσουσ ἢ μείζουσ πᾶσιν ὑπὸ τῇ μασχάλῃ, πολλαχῆ δὲ καὶ ἄλλῃ τοῦ σώματοσ. Ἀλλὰ ἐν ἄλλῳ λόγῳ περὶ ἀδένων οὐλομελίησ γεγράψεται, ὅ τι τέ εἰσι, καὶ οἱᾶ ἐν οἱοίσι σημαίνουσί τε καὶ δύνανται. Τοὺσ μὲν οὖν ἀδένασ οὐ χρὴ προσαπολαμβάνειν, οὐδ’ ὅσα ἐσωτέρω τῶν ἀδένων‧ μέγασ γὰρ ὁ κίνδυνοσ‧ τοῖσι γὰρ ἐπικαιροτάτοισι τόνοισι γειτονεύονται‧ ὅσον δὲ ἐξωτέρω τῶν ἀδένων, ἐπιπλεῖστον ἀπολαμβάνειν‧ ἀσινέα γάρ. Γινώσκειν δὲ χρὴ. καὶ τάδε, ὅτι, ἢν μὲν ἰσχυρῶσ τὸν βραχίονα ἀνατείνῃσ, οὐ δυνήσῃ τοῦ δέρματοσ ἀπολαβεῖν οὐδὲν τοῦ ὑπὸ τῇ μασχάλῃ, ὅ τι καὶ ἄξιον λόγου‧ καταναισιμοῦται γὰρ ἐν τῇ ἀνατάσει‧ οἱ δ’ αὖ τόνοι, οὓσ οὐδεμιῇ μηχανῇ δεῖ τιτρώσκειν, οὗτοι πρόχειροι γίνονται καὶ κατατεταμένοι ἐν τούτῳ τῷ σχήματι‧ ἢν δὲ μικρὸν ἐπάρῃσ τὸν βραχίονα, πολὺ μὲν τοῦ δέρματοσ ἀπολήψῃ, οἱ δὲ τόνοι, ὧν δεῖ προμηθέεσθαι, εἴσω καὶ πρόσω τοῦ χειρίσματοσ γίνονται. Ἆρ’ οὖν οὐκ ἐν πάσῃ τῇ τέχνῃ περὶ παντὸσ χρὴ ποιέεσθαι, τὰ δίκαια σχήματα ἐξευρίσκειν ἐφ’ ἑκάστοισιν; ταῦτα μὲν τὰ κατὰ τὴν μασχάλην, καὶ ἱκαναὶ αὐταὶ αἱ καταλήψιεσ, ἢν ὀρθῶσ τεθῶσιν αἱ ἐσχάραι. Ἔκτοσθεν δὲ τῆσ μασχάλησ, δισσὰ μόνα ἐστὶ χωρία, ἵνα ἄν τισ ἐσχάρασ θείη, τιμωρεούσασ τῷ παθήματι‧ μίαν μὲν ἐν τῷ ἔμπροσθεν μεσηγὺ τῆσ τε κεφαλῆσ τοῦ βραχίονοσ καὶ τοῦ τένοντοσ τοῦ κατὰ τὴν μασχάλην‧ καὶ ταύτῃ τὸ μὲν δέρμα τελέωσ διακαίειν χρὴ, βαθύτερον δὲ οὐ χρή‧ φλέψ τε γὰρ παχείη πλησίη, καὶ νεῖρα, ὧν οὐδέτερα θερμαντέα. Ἔξωθεν δ’ αὖ ἄλλην ἐσχάρην ἐνδέχεται ἐνθεῖναι ἀνωτέρω μὲν συχνῷ τοῦ τένοντοσ τοῦ κατὰ τὴν μασχάλην, κατωτέρω δὲ ὀλίγῳ τῆσ κεφαλῆσ τοῦ βραχίονοσ‧ καὶ τὸ μὲν δέρμα τελέωσ χρὴ διακαίειν, βαθείην δὲ μηδὲ κάρτα ταύτην ποιέειν‧ πολέμιον γὰρ τὸ πῦρ νεύροισιν. Ιἠτρεύειν μὲν οὖν χρὴ διὰ πάσησ τῆσ ἰητρείησ τὰ ἕλκεα, μηδέποτε ἰσχυρῶσ ἀνατείνοντα τὸν βραχίονα, ἀλλὰ μετρίωσ, ὅσον τῶν ἑλκέων ἐπιμελείησ εἵνεκα‧ ἧσσον μὲν γὰρ ἂν διαψύχοιτο ̔ξυμφέρει γὰρ πάντα τὰ καύματα σκέπειν, ὡσ ἐπιεικέωσ ἰητρεύεσθαἰ‧ ἧσσον δ’ ἂν ἐκπλίσσοιτο‧ ἧσσον δ’ ἂν αἱμοῤῬαγοίη‧ ἧσσον δ’ ἂν σπασμὸσ ἐπιγένοιτο. Ὅταν δὲ δὴ καθαρὰ γένηται τὰ ἕλκεα, ἐσ ὠτειλάσ τε ἰῄ, τότε δὴ καὶ παντάπασι χρὴ αἰεὶ τὸν βραχίονα πρὸσ τῇσι πλευρῇσι προσδεδέσθαι, καὶ νύκτα καὶ ἡμέρην‧ ἀτὰρ καὶ ὅταν ὑγιέα γένηται τὰ ἕλκεα, ὁμοίωσ ἐπὶ πολὺν χρόνον χρὴ προσδεῖν τὸν βραχίονα πρὸσ τὰσ πλευράσ‧ οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα ἐπουλωθείη, καὶ ἀποληφθείη ἡ εὐρυχωρίη, καθ’ ἣν μάλιστα ὀλισθάνει ὁ βραχίων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION