Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, xix.

(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, xix.)

Ὅσα τε αὐε͂̓πὶ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ τρέπεται τῶν Ῥευμάτων, ἰσχυρὰσ καὶ παντοίασ δριμύτητασ ἔχοντα, ἑλκοῖ μὲν βλέφαρα, κατεσθίει δ’ ἐνίων γνάθουσ τε καὶ τὰ ὑπὸ τοῖσι ὀφθαλμοῖσι, ἐφ’ ὅ τι ἂν ἐπιρρυῇ, Ῥήγνυσι δὲ καὶ διεσθίει τὸν ἀμφὶ τὴν ὄψιν χιτῶνα. ὀδύναι δὲ καὶ καῦμα καὶ φλογμὸσ ἔσχατοσ κατέχει μέχρι τινόσ, μέχρι ἂν τὰ Ῥεύματα πεφθῇ καὶ γένηται παχύτερα καὶ λήμη ἀπ’ αὐτῶν ᾖ. τὸ δὲ πεφθῆναι γίνεται ἐκ τοῦ μιχθῆναι καὶ κρηθῆναι ἀλλήλοισι καὶ συνεψηθῆναι. τοῦτο δέ, ὅσα ἐσ τὴν φάρυγγα, ἀφ’ ὧν βράγχοι γίνονται καὶ συνάγχαι, ἐρυσιπέλατά τε καὶ περιπνευμονίαι, πάντα ταῦτα τὸ μὲν πρῶτον ἁλμυρά τε καὶ ὑγρὰ καὶ δριμέα ἀφίει, καὶ ἐν τοῖσι τοιούτοισ ἔρρωται τὰ νοσήματα. ὅταν δὲ παχύτερα καὶ πεπαίτερα γένηται καὶ πάσησ δριμύτητοσ ἀπηλλαγμένα, τότε ἤδη καὶ οἱ πυρετοὶ παύονται καὶ τἄλλα τὰ λυπέοντα τὸν ἄνθρωπον. δεῖ δὲ δήπου ταῦτα αἴτια ἑκάστου ἡγεῖσθαι εἶναι, ὧν παρεόντων μὲν τοιου τότροπον γίνεσθαι ἀνάγκη, μεταβαλλόντων δὲ ἐσ ἄλλην κρῆσιν παύεσθαι. ὁπόσα οὖν ἀπ’ αὐτῆσ τῆσ θέρμησ εἰλικρινέοσ ἢ ψύξιοσ γίνεται καὶ μὴ μετέχει ἄλλησ δυνάμιοσ μηδεμιῆσ, οὕτω παύοιτο ἄν, ὅταν μεταβάλλῃ ἐκ τοῦ θερμοῦ ἐσ τὸ ψυχρὸν καὶ ἐκ τοῦ ψυχροῦ ἐσ τὸ θερμόν. μεταβάλλει δὲ ὅνπερ προείρηταί μοι τρόπον. ἔτι τοίνυν τἄλλα ὅσα κακοπαθεῖ ὁ ἄνθρωποσ πάντα ἀπὸ δυναμίων γίνεται. τοῦτο μὲν γάρ, ὅταν πικρότησ τισ ἀποχυθῇ, ἣν δὴ χολὴν ξανθὴν καλέομεν, οἱαῖ ἄσαι καὶ καύματα καὶ ἀδυναμίαι κατέχουσιν· ἀπαλλασσόμενοι δὲ τούτου, ἐνίοτε καὶ καθαιρόμενοι, ἢ αὐτόματοι ἢ ὑπὸ φαρμάκου, ἢν ἐν καιρῷ τι αὐτῶν γίνηται, φανερῶσ καὶ τῶν πόνων καὶ τῆσ θέρμησ ἀπαλλάσσονται. ὅσον δ’ ἂν χρόνον ταῦτα μετέωρα ᾖ καὶ ἄπεπτα καὶ ἄκρητα, μηχανὴ οὐδεμία οὔτε τῶν πόνων παύεσθαι οὔτε τῶν πυρετῶν. καὶ ὅσοισι δὲ ὀξύτητεσ προσίστανται δριμεῖαί τε καὶ ἰώδεεσ, οἱαῖ λύσσαι καὶ δήξιεσ σπλάγχνων καὶ θώρηκοσ καὶ ἀπορίη· οὐ παύεταί τι τούτου πρό τερον, πρὶν ἢ ἀποκαθαρθῇ τε καὶ καταστορεσθῇ καὶ μιχθῇ τοῖσιν ἄλλοισιν· πέσσεσθαι δὲ καὶ μεταβάλλειν καὶ λεπτύνεσθαί τε καὶ παχύνεσθαι ἐσ χυμῶν εἶδοσ δι’ ἄλλων εἰδέων καὶ παντοίων‐διὸ καὶ κρίσιεσ καὶ ἀριθμοὶ τῶν χρόνων ἐν τοῖσι τοιούτοισι μέγα δύνανται‐‐πάντων δὴ τούτων ἥκιστα προσήκει θερμῷ ἢ ψυχρῷ πάσχειν· οὔτε γὰρ ἂν τοῦτό γε σαπείη οὔτε παχυνθείη. †τί γὰρ αὐτὸ φήσωμεν εἶναι; κρήσιασ αὐτῶν ἄλλην πρὸσ ἄλληλα ἐχούσασ δύναμιν. † ἐπεὶ ἄλλῳ γε οὐδενὶ τὸ θερμὸν μιχθὲν παύσεται τῆσ θέρμησ ἢ τῷ ψυχρῷ οὐδέ γε τὸ ψυχρὸν ἢ τῷ θερμῷ. τὰ δὲ ἄλλα πάντα τὰ περὶ τὸν ἄνθρωπον, ὅσῳ ἂν πλείοσι μίσγηται, τοσούτῳ ἠπιώτερα καὶ βελτίω. πάντων δὲ ἄριστα διάκειται ὁ ἄνθρωποσ, ὅταν πᾶνπέσσηται καὶ ἐν ἡσυχίῃ ᾖ, μηδεμίαν δύναμιν ἰδίην ἀποδεικνύμενον, περὶ οὗ ἡγεῦμαι ἐπιδεδεῖ χθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION