헬라어 문장 검색 - Γαλεν́ΟντηεΝά3́08́0́

(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 8)

ἐπὶ μὲν οὖν τῆσ πέψεωσ, εἰ καὶ τἆλλα πάντα παρέλιπε, τὸ γοῦν ὅτι διαφέρει τῆσ ἐκτὸσ ἑψήσεωσ ἡ ἐν τοῖσ ζῳοίσ πέψισ, ἐπειράθη δεικνύναι, περὶ δὲ τῆσ καταπόσεωσ οὐδ’ ἄχρι τοσούτου. τί γάρ φησιν; "Ὁλκὴ μὲν οὖν τῆσ κοιλίασ οὐδεμία φαίνεται εἶναι. " καὶ μὴν δύο χιτῶνασ ἡ γαστὴρ ἔχει πάντωσ ἕνεκά του γεγονότασ καὶ διήκουσιν οὗτοι μέχρι τοῦ στόματοσ, ὁ μὲν ἔνδον, οἱο͂́σ ἐστι κατὰ τὴν γαστέρα, τοιοῦτοσ διαμένων, ὁ δ’ ἕτεροσ ἐπὶ τὸ σαρκωδέστερον ἐν τῷ στομάχῳ τρεπόμενοσ. ὅτι μὲν οὖν ἐναντίασ ἀλλήλαισ τὰσ ἐπιβολὰσ τῶν ἰνῶν ἔχουσιν οἱ χιτῶνεσ οὗτοι, τὸ φαινόμενον αὐτὸ μαρτυρεῖ. τίνοσ δ’ ἕνεκα τοιοῦτοι γεγόνασιν, Ἐρασίστρατοσ μὲν οὐδ’ ἐπεχείρησεν εἰπεῖν, ἡμεῖσ δ’ ἐροῦμεν. ὁ μὲν ἔνδον εὐθείασ ἔχει τὰσ ἶνασ, ὁλκῆσ γὰρ ἕνεκα γέγονεν· ὁ δ’ ἔξωθεν ἐγκαρσίασ ὑπὲρ τοῦ κατὰ κύκλον περιστέλλεσθαι· ἑκάστῳ γὰρ τῶν κινουμένων ὀργάνων ἐν τοῖσ σώμασι κατὰ τὰσ τῶν ἰνῶν θέσεισ αἱ κινήσεισ εἰσίν. ἐπ’ αὐτῶν δὲ πρῶτον τῶν μυῶν, εἰ βούλει, βασάνισον τὸν λόγον, ἐφ’ ὧν καὶ αἱ ἶνεσ ἐναργέσταται καὶ αἱ κινήσεισ αὐτῶν ὁρῶνται διὰ σφοδρότητα. μετὰ δὲ τοὺσ μῦσ ἐπὶ τὰ φυσικὰ τῶν ὀργάνων ἴθι καὶ πάντ’ ὄψει κατὰ τὰσ ἶνασ κινούμενα καὶ διὰ τοῦθ’ ἑκάστῳ μὲν τῶν ἐντέρων στρογγύλαι καθ’ ἑκάτερον τῶν χιτώνων αἱ ἶνέσ εἰσι· περιστέλλονται γὰρ μόνον, ἕλκουσι δ’ οὐδέν. ἡ γαστὴρ δὲ τῶν ἰνῶν τὰσ μὲν εὐθείασ ἔχει χάριν ὁλκῆσ, τὰσ δ’ ἐγκαρσίασ ἕνεκα περιστολῆσ· ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖσ μυσὶν ἑκάστησ τῶν ἰνῶν τεινομένησ τε καὶ πρὸσ τὴν ἀρχὴν ἑλκομένησ αἱ κινήσεισ γίγνονται, κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον κἀν τῇ γαστρί· τῶν μὲν οὖν ἐγκαρσίων ἰνῶν τεινομένων ἔλαττον ἀνάγκη γίγνεσθαι τὸ εὖροσ τῆσ περιεχομένησ ὑπ’ αὐτῶν κοιλότητοσ, τῶν δ’ εὐθειῶν ἑλκομένων τε καὶ εἰσ ἑαυτὰσ συναγομένων οὐκ ἐνδέχεται μὴ οὐ συναιρεῖσθαι τὸ μῆκοσ. ἀλλὰ μὴν ἐναργῶσ γε φαίνεται καταπινόντων συναιρούμενον καὶ τοσοῦτον ὁ λάρυγξ ἀνατρέχων, ὅσον ὁ στόμαχοσ κατασπᾶται, καὶ ὅταν γε συμπληρωθείσησ τῆσ ἐν τῷ καταπίνειν ἐνεργείασ ἀφεθῇ τῆσ τάσεωσ ὁ στόμαχοσ, ἐναργῶσ πάλιν φαίνεται καταφερόμενοσ ὁ λάρυγξ· ὁ γὰρ ἔνδον χιτὼν τῆσ γαστρὸσ ὁ τὰσ εὐθείασ ἶνασ ἔχων ὁ καὶ τὸν στόμαχον ὑπαλείφων καὶ τὸ στόμα τοῖσ ἐντὸσ μέρεσιν ἐπεκτείνεται τοῦ λάρυγγοσ, ὥστ’ οὐκ ἐνδέχεται κατασπώμενον αὐτὸν ὑπὸ τῆσ κοιλίασ μὴ οὐ συνεπισπᾶσθαι καὶ τὸν λάρυγγα. ὅτι δ’ αἱ περιφερεῖσ ἶνεσ, αἷσ περιστέλλεται τά τ’ ἄλλα μόρια καὶ ἡ γαστήρ, οὐ συναιροῦσι τὸ μῆκοσ, ἀλλὰ συστέλλουσι καὶ στενοῦσι τὴν εὐρύτητα, καὶ παρ’ αὐτοῦ λαβεῖν ἔστιν ὁμολογούμενον Ἐρασιστράτου· περιστέλλεσθαι γάρ φησι τοῖσ σιτίοισ τὴν γαστέρα κατὰ τὸν τῆσ πέψεωσ ἅπαντα χρόνον. ἀλλ’ εἰ περιστέλλεται μέν, οὐδὲν δὲ τοῦ μήκουσ ἀφαιρεῖται τῆσ κοιλίασ, οὐκ ἔστι τῆσ περισταλτικῆσ κινήσεωσ ἴδιον τὸ κατασπᾶν κάτω τὸν στόμαχον. ὅπερ γὰρ αὐτὸσ ὁ Ἐρασίστρατοσ εἶπε, τοῦτο μόνον αὐτὸ συμβήσεται τὸ τῶν ἄνω συστελλομένων διαστέλλεσθαι τὰ κάτω. τοῦτο δ’ ὅτι, κἂν εἰσ νεκροῦ τὸν στόμαχον ὕδατοσ ἐγχέῃσ, φαίνεται γιγνόμενον, οὐδεὶσ ἀγνοεῖ. ταῖσ γὰρ τῶν ὑλῶν διὰ στενοῦ σώματοσ ὁδοιπορίαισ ἀκόλουθόν ἐστι τὸ σύμπτωμα· θαυμαστὸν γάρ, εἰ διερχομένου τινὸσ αὐτὸν ὄγκου μὴ διασταλήσεται. οὐκοῦν τὸ μὲν τῶν ἄνω συστελλομένων διαστέλλεσθαι τὰ κάτω κοινόν ἐστι καὶ τοῖσ νεκροῖσ σώμασι, δι’ ὧν ὁπωσοῦν τι διεξέρχεται, καὶ τοῖσ ζῶσιν, εἴτε περιστέλλοιτο τοῖσ διερχομένοισ εἴθ’ ἕλκοιτο. τὸ δὲ τῆσ τοῦ μήκουσ συναιρέσεωσ ἴδιον τῶν τὰσ εὐθείασ ἶνασ ἐχόντων ὀργάνων, ἵν’ ἐπισπάσωνταί τι. ἀλλὰ μὴν ἐδείχθη κατασπώμενοσ ὁ στόμαχοσ, οὐ γὰρ ἂν εἷλκε τὸν λάρυγγα· δῆλον οὖν, ὡσ ἡ γαστὴρ ἕλκει τὰ σιτία διὰ τοῦ στομάχου. καὶ ἡ κατὰ τὸν ἔμετον δὲ τῶν ἐμουμένων ἄχρι τοῦ στόματοσ φορὰ πάντωσ μέν που καὶ αὐτὴ τὰ μὲν ὑπὸ τῶν ἀναφερομένων διατεινόμενα μέρη τοῦ στομάχου διεστῶτα κέκτηται, τῶν πρόσω δ’ ὅ τι ἂν ἑκάστοτ’ ἐπιλαμβάνηται, τοῦτ’ ἀρχόμενον διαστέλλεται, τὸ δ’ ὄπισθεν καταλείπει δηλονότι συστελλόμενον, ὥσθ’ ὁμοίαν εἶναι πάντη τὴν διάθεσιν τοῦ στομάχου κατά γε τοῦτο τῇ τῶν καταπινόντων· ἀλλὰ τῆσ ὁλκῆσ μὴ παρούσησ τὸ μῆκοσ ὅλον ἴσον ἐν τοῖσ τοιούτοισ συμπτώμασι διαφυλάττεται. διὰ τοῦτο δὲ καὶ καταπίνειν Ῥᾷόν ἐστιν ἢ ἐμεῖν, ὅτι καταπίνεται μὲν ἀμφοῖν τῆσ γαστρὸσ τῶν χιτώνων ἐνεργούντων, τοῦ μὲν ἐντὸσ ἕλκοντοσ, τοῦ δ’ ἐκτὸσ περιστελλομένου τε καὶ συνεπωθοῦντοσ, ἐμεῖται δὲ θατέρου μόνου τοῦ ἔξωθεν ἐνεργοῦντοσ, οὐδενὸσ ἕλκοντοσ εἰσ τὸ στόμα. οὐ γὰρ δὴ ὥσπερ ἡ τῆσ γαστρὸσ ὄρεξισ προηγεῖτο τοῦ καταπίνειν τὰ σιτία, τὸν αὐτὸν τρόπον κἀν τοῖσ ἐμέτοισ ἐπιθυμεῖ τι τῶν κατὰ τὸ στόμα μορίων τοῦ γιγνομένου παθήματοσ, ἀλλ’ ἄμφω τῆσ γαστρὸσ αὐτῆσ εἰσιν ἐναντίαι διαθέσεισ, ὀρεγομένησ μὲν καὶ προσιεμένησ τὰ χρήσιμά τε καὶ οἰκεῖα, δυσχεραινούσησ δὲ καὶ ἀποτριβομένησ τὰ ἀλλότρια. διὸ καὶ τὸ καταπίνειν αὐτὸ τοῖσ μὲν ἱκανῶσ ὀρεγομένοισ τῶν οἰκείων ἐδεσμάτων τῇ γαστρὶ τάχιστα γίγνεται, σαφῶσ ἑλκούσησ αὐτὰ καὶ κατασπώσησ πρὶν ἢ μασηθῆναι, τοῖσ δ’ ἤτοι φάρμακόν τι κατ’ ἀνάγκην πίνουσιν ἢ σιτίον ἐν χώρᾳ φαρμάκου προσφερομένοισ ἀνιαρὰ καὶ μόγισ ἡ κατάποσισ αὐτῶν ἐπιτελεῖται. δῆλοσ οὖν ἐστιν ἐκ τῶν εἰρημένων ὁ μὲν ἔνδον χιτὼν τῆσ γαστρὸσ ὁ τὰσ εὐθείασ ἔχων ἶνασ τῆσ ἐκ τοῦ στόματοσ εἰσ αὐτὴν ὁλκῆσ ἕνεκα γεγονὼσ καὶ διὰ τοῦτ’ ἐν ταῖσ καταπόσεσι μόναισ ἐνεργῶν, ὁ δ’ ἔξωθεν ὁ τὰσ ἐγκαρσίασ ἔχων ἕνεκα μὲν τοῦ περιστέλλεσθαι τοῖσ ἐνυπάρχουσι καὶ προωθεῖν αὐτὰ τοιοῦτοσ ἀποτελεσθείσ, ἐνεργῶν δ’ οὐδὲν ἧττον ἐν τοῖσ ἐμέτοισ ἢ ταῖσ καταπόσεσιν. ἐναργέστατα δὲ μαρτυρεῖ τῷ λεγομένῳ καὶ τὸ κατὰ τὰσ χάννασ τε καὶ τοὺσ συνόδοντασ γιγνόμενον· εὑρίσκεται γὰρ ἐνίοτε τούτων ἡ γαστὴρ ἐν τῷ στόματι καθάπερ καὶ ὁ Ἀριστοτέλησ ἐν ταῖσ περὶ ζῳών ἔγραψεν ἱστορίαισ καὶ προστίθησί γε τὴν αἰτίαν ὑπὸ λαιμαργίασ αὐτοῖσ τοῦτο συμβαίνειν φάσκων. ἔχει γὰρ ὧδε· κατὰ τὰσ σφοδροτέρασ ὀρέξεισ ἄνω προστρέχει πᾶσι τοῖσ ζῳοίσ ἡ γαστήρ, ὥστε τινὲσ τοῦ πάθουσ αἴσθησιν ἐναργῆ σχόντεσ ἐξέρπειν αὑτοῖσ φασι τὴν κοιλίαν, ἐνίων δὲ μασωμένων ἔτι καὶ μήπω καλῶσ ἐν τῷ στόματι τὰ σιτία κατεργασαμένων ἐξαρπάζει φανερῶσ ἀκόντων. ἐφ’ ὧν οὖν ζῳών φύσει λαιμάργων ὑπαρχόντων ἥ τ’ εὐρυχωρία τοῦ στόματόσ ἐστι δαψιλὴσ ἥ τε τῆσ γαστρὸσ θέσισ ἐγγύσ, ὡσ ἐπὶ συνόδοντόσ τε καὶ χάννησ, οὐδὲν θαυμαστόν, ὅταν ἱκανῶσ πεινάσαντα διώκῃ τι τῶν μικροτέρων ζῳών, εἶτ’ ἤδη πλησίον ᾖ τοῦ συλλαβεῖν, ἀνατρέχειν ἐπειγούσησ τῆσ ἐπιθυμίασ εἰσ τὸ στόμα τὴν γαστέρα. γενέσθαι δ’ ἄλλωσ ἀμήχανον τοῦτο μὴ οὐχ ὥσπερ διὰ χειρὸσ τοῦ στομάχου τῆσ γαστρὸσ ἐπισπωμένησ εἰσ ἑαυτὴν τὰ σιτία. καθάπερ γὰρ καὶ ἡμεῖσ ὑπὸ προθυμίασ ἐνίοτε τῇ χειρὶ συνεπεκτείνομεν ὅλουσ ἡμᾶσ αὐτοὺσ ἕνεκα τοῦ θᾶττον ἐπιδράξασθαι τοῦ προκειμένου σώματοσ, οὕτω καὶ ἡ γαστὴρ οἱο͂ν χειρὶ τῷ στομάχῳ συνεπεκτείνεται. καὶ διὰ τοῦτ’ ἐφ’ ὧν ζῳών ἅμα τὰ τρία ταυτὶ συνέπεσεν, ἔφεσίσ τε σφοδρὰ τῆσ τροφῆσ ὅ τε στόμαχοσ μικρὸσ ἥ τ’ εὐρυχωρία τοῦ στόματοσ δαψιλήσ, ἐπὶ τούτων ὀλίγη Ῥοπὴ τῆσ ἐπεκτάσεωσ εἰσ τὸ στόμα τὴν κοιλίαν ὅλην ἀναφέρει. ἤρκει μὲν οὖν ἴσωσ ἀνδρὶ φυσικῷ παρ’ αὐτῆσ μόνησ τῆσ κατασκευῆσ τῶν ὀργάνων τὴν ἔνδειξιν τῆσ ἐνεργείασ λαμβάνειν. οὐ γὰρ δὴ μάτην γ’ ἂν ἡ φύσισ ἐκ δυοῖν χιτώνων ἐναντίωσ ἀλλήλοισ ἐχόντων ἀπειργάσατο τὸν οἰσοφάγον, εἰ μὴ καὶ διαφόρωσ ἑκάτεροσ αὐτῶν ἐνεργεῖν ἔμελλεν. ἀλλ’ ἐπεὶ πάντα μᾶλλον ἢ τὰ τῆσ φύσεωσ ἔργα διαγιγνώσκειν οἱ περὶ τὸν Ἐρασίστρατόν εἰσιν ἱκανοί, φέρε κἀκ τῆσ τῶν ζῳών ἀνατομῆσ ἐπιδείξωμεν αὐτοῖσ, ὡσ ἑκάτεροσ τῶν χιτώνων ἐνεργεῖ τὴν εἰρημένην ἐνέργειαν. εἰ δή τι λαβὼν ζῷον, εἶτα γυμνώσασ αὐτοῦ τὰ περικείμενα τῷ στομάχῳ σώματα χωρὶσ τοῦ διατεμεῖν τινα τῶν νεύρων ἢ τῶν ἀρτηριῶν ἢ τῶν φλεβῶν τῶν αὐτόθι τεταγμένων ἐθέλοισ ἀπὸ τῆσ γένυοσ ἑώσ τοῦ θώρακοσ εὐθείαισ τομαῖσ διελεῖν τὸν ἔξω χιτῶνα τὸν τὰσ ἐγκαρσίασ ἶνασ ἔχοντα κἄπειτα τῷ ζῳῴ τροφὴν προσενέγκοισ, ὄψει καταπῖνον αὐτὸ καίτοι τῆσ περισταλτικῆσ ἐνεργείασ ἀπολωλυίασ. εἰ δ’ αὖ πάλιν ἐφ’ ἑτέρου ζῳού διατέμοισ ἀμφοτέρουσ τοὺσ χιτῶνασ τομαῖσ ἐγκαρσίαισ, θεάσῃ καὶ τοῦτο καταπῖνον οὐκέτ’ ἐνεργοῦντοσ τοῦ ἐντόσ. ᾧ δῆλον, ὅτι καὶ διὰ θατέρου μὲν αὐτῶν καταπίνειν οἱο͂́ν τ’ ἐστίν, ἀλλὰ χεῖρον ἢ δι’ ἀμφοτέρων. πρὸσ γὰρ αὖ τοῖσ ἄλλοισ καὶ τοῦτ’ ἔστι θεάσασθαι σαφῶσ ἐπὶ τῆσ εἰρημένησ ἀνατομῆσ, ὡσ ἐν τῷ καταπίνειν ὑποπίμπλαται πνεύματοσ ὁ στόμαχοσ τοῦ συγκαταπινομένου τοῖσ σιτίοισ, ὃ περιστελλομένου μὲν τοῦ ἔξωθεν χιτῶνοσ ὠθεῖται Ῥαδίωσ εἰσ τὴν γαστέρα σὺν τοῖσ ἐδέσμασι, μόνου δὲ τοῦ ἔνδον ὑπάρχοντοσ ἐμποδὼν ἵσταται τῇ φορᾷ τῶν σιτίων διατεῖνόν τ’ αὐτὸν καὶ τὴν ἐνέργειαν ἐμποδίζον. ἀλλ’ οὔτε τούτων οὐδὲν Ἐρασίστρατοσ εἶπεν οὔθ’ ὡσ ἡ σκολιὰ θέσισ τοῦ στομάχου διαβάλλει σαφῶσ τὸ δόγμα τῶν νομιζόντων ὑπὸ τῆσ ἄνωθεν βολῆσ μόνησ ποδηγούμενα μέχρι τῆσ γαστρὸσ ἰέναι τὰ καταπινόμενα. μόνον δ’ ὅτι πολλὰ τῶν μακροτραχήλων ζῳών ἐπικεκυφότα καταπίνει, καλῶσ εἶπεν. ᾧ δῆλον, ὅτι τὸ φαινόμενον οὐ τὸ πῶσ καταπίνομεν ἀποδείκνυσιν, ἀλλὰ τὸ πῶσ οὐ καταπίνομεν· ὅτι γὰρ μὴ διὰ μόνησ τῆσ ἄνωθεν βολῆσ, ἐκ τούτου δῆλον· οὐ μὴν εἴθ’ ἑλκούσησ τῆσ κοιλίασ εἴτε παράγοντοσ αὐτὰ τοῦ στομάχου, δῆλον ἤδη πω. ἀλλ’ ἡμεῖσ γε πάντασ τοὺσ λογισμοὺσ εἰπόντεσ τούσ τ’ ἐκ τῆσ κατασκευῆσ τῶν ὀργάνων ὁρμωμένουσ καὶ τοὺσ ἀπὸ τῶν ἄλλων συμπτωμάτων τῶν τε πρὸ τοῦ γυμνωθῆναι τὸν στόμαχον καὶ γυμνωθέντοσ, ὡσ ὀλίγῳ πρόσθεν ἐλέγομεν, ἱκανῶσ ἐνεδειξάμεθα τοῦ μὲν ἕλκειν ἕνεκα τὸν ἐντὸσ χιτῶνα, τοῦ δ’ ἀπωθεῖν τὸν ἐκτὸσ γεγονέναι. προὐθέμεθα μὲν οὖν ἀποδεῖξαι τὴν καθεκτικὴν δύναμιν ἐν ἑκάστῳ τῶν ὀργάνων οὖσαν, ὥσπερ ἐν τῷ πρόσθεν λόγῳ τὴν ἑλκτικήν τε καὶ προσέτι τὴν ἀλλοιωτικήν. ὑπὸ δὲ τῆσ ἀκολουθίασ τοῦ λόγου τὰσ τέτταρασ ἀπεδείξαμεν ὑπαρχούσασ τῇ γαστρί, τὴν ἑλκτικὴν μὲν ἐν τῷ καταπίνειν, τὴν καθεκτικὴν δ’ ἐν τῷ πέττειν, τὴν ἀπωστικὴν δ’ ἐν τοῖσ ἐμέτοισ καὶ ταῖσ τῶν πεπεμμένων σιτίων εἰσ τὸ λεπτὸν ἔντερον ὑποχωρήσεσιν, αὐτὴν δὲ τὴν πέψιν ἀλλοίωσιν ὑπάρχειν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Galen, On the Natural Faculties., G, section 8

(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 8)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION